طرفداری- «ما طرفدار تیم سبزپوش هستیم.» دخترانم می دانند. آن ها هنوز خیلی کوچک هستند اما خیلی چیزهای خوبی می دانند. احساس می کنم که فهمیده اند پدرشان برای تیم بسکتبال بوستون بازی می کند. آن ها می دانند اسم تیم سلتیکس است. آن ها همیشه هوادار تیم سبزپوش زمین هستند.
شوخی و خنده به کنار، این چیزی است که به من نشان می دهد چقدر در زندگی پیشرفت داشته‌ام. سال اول مصدومیت بدی داشتم که واقعا نمی خواهم در اینجا به آن اشاره کنم. یک مصدومیت هم فصل قبل داشتم که در نوع خود بسیار شدید بود. ولی باید به یک چیز اشاره کنم. هیچکس با سلتیکس قرارداد امضا نمی کند که خانه نشین شود! می فهمید؟ این برای من واقعا سخت بود. لیگ هم سختی های خودش را دارد، درست مثل زندگی. اتفاقات مثبت همیشه پست سر هم برای شما رخ نمی دهند. همه چیز به ما بستگی دارد که با شرایط سازگار شویم.
حال وارد فصل جدید بسکتبال NBA می شویم و احساس می کنم این تیم پتانسیل بسیار زیادی دارد. همه چیز از کمبا واکر آغاز می شود. پسر... فکر می کنم کمبا 183 سانتی متر قد داشته باشد. فکر می کنم طبق سیستم جدید، قرار است بازیکنان بدون کفش قدشان محاسبه شود و برای کمبا واکر احساس فوق العاده‌ای دارم چون قد او کوتاه تر از چیزی است که فکر می کنید و این به نظرم استعداد بسیار زیاد او را نشان می دهد. طی این سال ها همیشه برابرش بازی می کردم و حالا فرصت شناختن او، هیجان آور است.
این مرد می تواند به هرجای زمین که فکر کنید برود و کارش را انجام دهد. باورنکردنی است. او حتی در ثانیه های پایانی به خلاقانه ترین روش های ممکن برای امتیازگیری فکر می کند و این در حالی است که هیچ بازیکنی نمی تواند در این ثانیه ها درست فکر کند. توضیح دادنش سخت است اما کمبا قادر است کارهایی کند که فقط افراد خاص انجام می دهند. فقط می توانم بگویم خوشحالم که او در تیم ماست و مقابل ما نیست.
سپس جیسون که امتیازآوری ذاتی و دیوانه‌ای واقعی است. منظورم این است که می تواند در حین دریبل، در حالت ایستا و در حالتی که هیچکس انتظارش را ندارد، امتیاز بگیرد و شوتزنی کند. برای فردی در این سن، واقعا امیدبخش است. جی‌تی امسال آماده است قدم بزرگی بردارد. ای کاش می دانستید چقدر جی‌تی خوب است. سپس در مورد جیلن، که نمی دانید عملکردش خوبش چقدر مرا خوشحال می کند. او یکی از بهترین ورزشکاران لیگ NBA است.
سپس مارکوس که در تابستان برای تیم ملی آمریکا به میدان رفت. می دانم برخی فکر می کنند مارکوس لایق حضور در تیم ملی نبود اما این ها را فقط افرادی می توانند بر زبان بیاورند که هیچوقت کنار مارکوس بسکتبال بازی نکرده باشند. از نظر من جزو معدود بازیکنانی است که می داند چقدر در تمام جبهه های زمین خوب عمل کند. همه بازیکنان به این فکر می کنند که «پسر واقعا دوست دارم کنار مارکوس بازی کنم.» بدون داشتن چنین بازیکنی هیچوقت نمی توان قهرمان شد.
هسته تیم ما از جوانان آینده دار تشکیل شده و اگر به خریدهایی که در درفت‌ها مهم داشتیم نگاه کنیم، وضعیت بوستون سلتیکس بیشتر هیجان زده کننده می شود. اصلا به قدری هیجان زده‌ام که اجازه دهید چون یادداشت خودم است، به تمامی بازیکنان اشاره کنم.
انس: شاید بهترین ریباند کننده تهاجمی دنیا و محبوب ترین بازیکن ترکیب بوستون که به راحتی می شود فهمید چرا در پورتلند فصل گذشته نقشی به این زیبایی ایفا کرد. مطمئنم در اینجا امضای خودش را خواهد زد.
کارسن: اگر لیگ تابستانی را تماشا کرده باشید، پس قطعا می دانید اما در صورتی که ندیده‌اید، بگذاریم بگویم: این پسر قرار است امتیازات زیادی برای ما در لیگ بیاورد. به طرز دیوانه کننده‌ای سریع است و بدون ترس بازی می کند. او بدنی انعطاف پذیر مثل یک بچه 10 ساله دارد. حرکات سریع و فرز او را دوست دارم.
گرانت: یکی از بهترین بازیکنانی که می تواند به کار هر تیمی بیاید. مهارت های گرانت عالی است و طوری بازیخوانی می کند که انگار چندین سال در بسکتبال حرفه‌ای بازی کرده است. او برای بوستون انتقالی بسیار بزرگ بود.
راب: پتانسیلی تمام ناپذیر. همین الان هم بلاک کننده‌ای قهار است و هیچ شوتی از بالای دستان او عبور نمی کند. اگر بتواند تمام حواس و توانایی هایش را جمع کند، به هیولا تبدیل خواهد شد.
ترمونت: دید و بینش او را دوست دارم. او شاید بزرگترین فرد داخل زمین نباشد اما همه چیز را یک یا دو قدم جلوتر از بقیه می بیند. این مزیت در لیگ به درد ما خواهد خورد. هوش، همیشه چاره بسیاری مشکلات است و با ذکاوتی که ترمونت دارد، بوستون موفق خواهد شد.
تاکو: در مورد تاکو یک چیزی وجود دارد. مردم جثه او را می بینند. هیچکس نمی تواند تاکو را متوقف کند. در تمرینات این را دیده ام و می گویم کاری که تاکو انجام می دهد نه تنها 100 درصد، بلکه 1000 درصد عالی و خوب است. او باید ثبات را پیدا کند. او بسیار باعث شده منتقدانش شرمسار شوند و همین او را وارد مرحله و فاز جدید پختگی کرده است. تاکو هرچیزی را که به دست آورده، طبق توانایی هایش بوده است. نمی خواهم به دنیل، سمی، وینسنت و یوانته اشاره کنم که بیشتر هیجان زده می شوم. تیمی متعادل داریم که عمق ترکیبش برای قهرمانی مناسب است. اینجا بچه ها عاشق بسکتبال بازی کردن هستند.
یک بازیکن مانده که هنوز چیزی در موردش نگفته‌ام. بله گوردون هیوارد. او آماده است. همین. شدیدا شور و شعف عجیبی دارم تا این فصل بدرخشم. کل تابستان تمرین کرده‌ام و اکنون آماده آماده هستم. می خواهم نقش رهبر را در تیم ایفا کنم و فکر می کنم اگر مصدومیت از من دور بماند، شانس خوبی دارم. هواداران سلتیکس، از شما تشکر می کنم که بی وقفه مرا تشویق کردید. اوقات سختی را سپری کردیم و در شادی و سلامتی، غم و سختی کنار هم بودیم. از اینکه ایمان و اعتماد خودتان را نسبت به من از دست ندادید، بی نهایت تشکر می کنم. این حمایت ها مرا طوری گرم کرد که نمی توانم شرح دهم.
بیایید آماده فصل جدید شویم. ما آماده‌ایم همه را شگفت زده کنیم و تا آخرین نفس برای قهرمانی بجنگیم. این را شخصا قول می دهم. ممنون که طرفدار تیم سبزپوش هستید.
▬ برای خواندن سایر قسمت‌های مجموعه The Players Tribune، روی برچسب این مجموعه یاددا‌شت‌ها کلیک کنید. در این مجموعه، به چالش ها و دغدغه های بازیکنان بزرگ و جوان، از کودکی تا به امروز پرداخته شده است.
