مطلب ارسالی کاربران
خودمان را تغییر بدهیم ؛ ایران عوض نخواهد شد، وقتی من عوض نشوم
ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺪﻫﯿﻢ
ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻋﻮﺽ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻦ ﻋﻮﺽ ﻧﺸﻮﻡ
ﯾﮏ ﻣﻠﺖ ﺩﻻﻝ ﻣﺴﻠﮏ ﻧﺎﺁﮔﺎﻩ ، ﺑﺎ ﺁﻥ ﺣﻤﺎﻗﺖ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ ﯾﺎ ﺗﻮﺣﺶ ﻋﻠﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﯾﮏ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﺍﺯ ﺟﻌﺒﻪ ﯼ ﺗﻌﺎﺭﻓﯽ ﯾﺎ ﺷﻬﻮﺕ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﻭﺭﺑﯿﻦ ، ﺑﺎ ﺭﺗﺒﻪﯼ ﻧﺨﺴﺖ ﺟﺴﺘﺠﻮﯼ ﺳﮑﺲ … ﭼﺮﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﻫﻢ ﺑﯿﻔﺘﯿﻢ؟
ﻣﻦ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﮐﺸﻮﺭ ﺩﺍﻣﻦ ﻧﺰﻧﯿﻢ . ﺑﻠﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻣﺪﻩ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯﻣﺸﮑﻼﺕ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﺮﻃﺮﻑ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ :
ﺍﻭﻝ : ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎ ﻟﻄﻔﺎ ﺩﺳﺖ ﮐﻢ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺣﻤﺎﻡ ﺑﺮﻭﻧﺪ.
ﺩﻭﻡ : ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﭘﺮﺗﺎﺏ ﻓﺤﺶ ﺑﻪ ﺑﯿﺮﻭﻥ ، ﺩﻫﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺑﯿﺴﺖ ﺑﺸﻤﺮﻧﺪ. ﺑﺨﺼﻮﺹ ﻭﻗﺘﯽ ﺗﻮﯼ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻭ ﺟﻠﻮﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺳﻮﻡ : ﻫﺮ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﯾﮏ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺑﮕﯿﺮﺩ ، ﺍﮔﺮ ﺷﺪﻩ ﯾﺎ ﺛﺎﺭﺍﺕ!
ﭼﻬﺎﺭﻡ : ﻫﺮ ﻓﺮﺩ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺗﻌﻬﺪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻣﺎﻩ ﯾﮏ ﮐﺘﺎﺏ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ … ﺣﺘﯽ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﺒﺎﻧﯽ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﺸﯽ ﻋﻤﻮﻣﯽ!
ﭘﻨﺠﻢ : ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﯼ ﺑﯿﻦ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﻭ ﺟﻮﺭﺍﺏ ﺩﺧﺘﺮﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻃﺮﻑ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺍﺷﺒﻮﺭﺩ ﺟﻠﻮﯼ ﭼﺸﻤﺸﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺳﺮﻋﺖ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﺷﺮﺍﯾﻄﯽ ﺗﺠﺎﻭﺯ ﻧﮑﻨﺪ.
ﺷﺸﻢ : ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺗﻠﻘﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﮐﻼﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺭﯾﻢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰﻣﺎﻥ ﻫﺪﯾﻪ ﺑﺒﺮﯾﻢ ، ﺧﻮﺩﺵ ﻋﺰﯾﺰ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺳﺖ.
ﻫﻔﺘﻢ : ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﻛﻪ ﺯﺭﻧﮕﯽ ﺿﺎﯾﻊ ﻛﺮﺩﻥ ﺣﻖ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ،ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺣﻘﻮﻕ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ، ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻕ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﺳﺖ؛ ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺎ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻭﻗﺘﺶ ﺑﺎ ﺍﺭﺯﺵ ﺍﺳﺖ
ﻫﺸﺘﻢ : ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﯾﻚ ﺑﻮﺗﯿﻚ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺷﻐﻞ ﻣﺎ ﺑﻮﺗﯿﻚ ﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺍﮔﺮ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺗﺎﻛﺴﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺷﻐﻞ ﻣﺎ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻧﻪ ﺍﯾﻨﻜﻪ ﻫﻤﻪ ﺩﺯﺩ ﻭ ﻛﻼﻫﺒﺮﺩﺍﺭ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻐﻠﻤﺎﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﺍﻫﯽ ﺑﻪ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﻛﻼﻫﺒﺮﺩﺍﺭﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﯿﻢ . ﺑﻪ ﺷﻐﻠﻤﺎﻥ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ ﺩﺯﺩﯼ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﻛﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺷﻐﻠﺶ ﺩﺯﺩﯼ ﺍﺳﺖ.
ﻧﻬﻢ : ﻣﺮﺩﻫﺎﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺯﻧﻬﺎ ، ﺟﺰﻭ ﺍﻣﻼﮐﺸﺎﻥ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﻋﻘﻞ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﻋﺸﻖ ﻭ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻭ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﺧﺖ ﻭ ﻓﺘﺢ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﯿﺴﺖ.
ﺩﻫﻢ : ﻣﺮﺩﻫﺎ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﺩ ﻋﺒﻮﺭ ﺯﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺷﺨﻢ ﻧﺰﻧﻨﺪ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺳﻼﻡ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﻧﺴﺮﺩﯼ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ … ﻧﯿﺴﺖ.
ﯾﺎﺯﺩﻫﻢ : ﻭﺭﺯﺷﮑﺎﺭﺍﻥ ﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺑﺎﺧﺖ ﺑﻪ ﺭﻗﯿﺐ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ (ﻣﺜﻞ ﮊﺍﭘﻨﯽﻫﺎ) ﻭ ﺩﻫﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺑﺎﺧﺖ ﯾﺎ ﺑﺮﺩ ﺑﺒﻨﺪﻧﺪ. ﺧﻼﺻﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺮﺩ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﻢ؛ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﺑﺮﺩ ﯾﺎ ﺑﺎﺧﺖ، ﺑﺎﺍﺭﺯﺵ ﺑﺸﻮﯾﻢ!
ﺩﻭﺍﺯﺩﻫﻢ : ﺍﯾﺮﺍﻧﯽﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺷﮑﻞ ﻇﺎﻫﺮﯼ ﻭ ﻧﻮﻉ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ، ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﺩ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﮐﺎﺭ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺩﺭ ﮐﺠﺎﺳﺖ. ﻫﻤﯿﻦ!
ﺳﯿﺰﺩﻫﻢ: ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺸﮕﺎﻩ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ (ﮐﺘﺎﺏ) ﺑﺮﻭﻧﺪ.
ﺑﻪ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ (ﻋﺒﻮﺭ) ﺍﺯ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪﻭ ﺩﺭ ﮐﻞ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻃﺮ (ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺒﺮﺳﺘﺎﻥ) ﺑﺎﺷﺪ.
ﭼﻬﺎﺭﺩﻫﻢ: ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻧﺒﺮﯼ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺫﺭﻩﺍﯼ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﺩﻟﺨﻮﺭ ﮐﻨﺪ، ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺑﺎﺭﺯ ﺩﺯﺩﯼ ﺍﺳﺖ؛ ﺣﺘﯽﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﻣﯿﺎﻧﺒﺮ ﻧﺰﻧﯿﻢ.
ﭘﺎﻧﺰﺩﻫﻢ: ﺩﺭ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺭﺍﻧﻨﺪﮔﯽ، ﺑﯿﻦ ﺧﻄﻮﻁ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺧﻄﯽ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺎﺳﺖ - ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺳﺎﺩﮔﯽ، ﺍﯾﻦ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻩ!
ﺷﺎﻧﺰﺩﻫﻢ: ﺍﯾﻦ ﺁﺧﺮﯼ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺳﺨﺘﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻨﻜﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﮕﻮﯾﯿﻢ .
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﯽ ﻛﻨﯿﻢ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﯿﻢ . ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧﻜﻨﯿﻢ ﺭﯾﺎ ﻛﻪ ﺍﻛﻨﻮﻥ ﻋﺎﺩﺕ ﻭ ﻋﺮﻑ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ ﯾﻚ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺍﺯ ﺁﺳﯿﺐ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺟﺪﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ.
ﻋﺰﯾﺰﺍﻥ، ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺰ ﺩﭼﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺭﻓﺘﺎﺭﻣﺎﻥ ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ. ﻭﻟﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﺎ ، ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻗﺮﺍﺋﺖ ﺳﺮﻭﺩ ﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﯼ ﻣﺮﺯ ﭘﺮ ﮔﻬﺮ ، ﻣﻮﻫﺎﯼ ﮔﺮﺩﻩ ﻣﺎﻥ ﺳﯿﺦ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻭ ﺩﭼﺎﺭ ﺩﻝ ﻟﺮﺯﻩ ﻣﻄﺒﻮﻋﯽ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ ، ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺳﻘﻮﻁ ﺍﺳﺖ. ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﺍﮔﺮ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﺩﻟﯿﻠﺶ ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﺑﺎﻻ ﺳﺮﯼ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﻘﺶ ﺍﺻﻠﯽ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﯾﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ
