اختصاصی طرفداری- هفتاد و چهارمین دوره لیگ NBA، از بامداد چهارشنبه 1 آبان شروع خواهد شد. به همین دلیل نگاهی داریم به دو کنفرانس این لیگ و آنها را مورد بررسی قرار می دهیم.
از کنفرانس غرب شروع می کنیم، جایی که هر سال رقابتی تر از سال قبل می شود و تیم های مطرح زیادی در آن حاضر هستند. جابه جایی ستاره ها و نقل مکان اکثر آنها به کنفرانس غرب، باعث شده است که این کنفرانس وضعیت پیچیده ای پیدا کند و تیم های زیادی از آن مدعی قهرمانی و رسیدن به پلی آف باشند. هر سال صحبت از این می شود که توازن لیگ بهم خورده است و کنفرانس غرب قوی تر است، اما این قدرت هر سال دوباره بیشتر می شود و امسال اوج رقابت در کنفرانس غرب برقرار است. در سال های اخیر شاهد آن بودیم که تا روزهای آخر نیز رقابت برای رسیدن به پلی آف در این کنفرانس وجود داشته است. از جدال روز آخری مینستوتا تیمبرولوز و دنور ناگتس برای رسیدن به پلی آف 2018 تا شانس رسیدن 10 تیم به پلی آف تا اواخر فصل 2019.
بعد از 5 فصل، امسال دیگر گلدن استیت وریرز بخت نخست قهرمانی در این کنفرانس به شمار نمی رود و به قدرت دو تیم شهر لس آنجلس اضافه شده است. دنور ناگتس و پورتلند تریل بلیزرز نشان داده اند که در مسیر درستی قرار دارند و از طرفی یوتاه جز با جذب مهره های ارزشمند، شانس خود را افزایش داده است. گلدن استیت وریرز شاید با رفتن کوین دورنت و مصدومیت کلی تامپسن در این فصل به قدرت سابق نباشد، اما همچنان حضور استفن کری و دریماند گرین نقطع قوتی برای آنها به شمار می رود و روی نیمکت نیز از مربی ای صاحب سبک برخوردار هستند. هیوستون راکتس با جذب راسل وستبروک، آخرین تلاش هایش را برای کسب موفقیت در دوران جیمز هاردن انجام می دهد و دالاس موریکس نیز حال با داشتن لوکا دانچیچ و کریستپس پورزینگس، رویای ظهور درک نوویتزکی ای جدید را در سر دارد. این میان نباید تیم هایی مثل سن آنتونیو اسپرز را فراموش کنیم. تیمی که نرسیدن به پلی آف را بلد نیست و می خواهد که برای بیست و سومین فصل متوالی نیز به پلی آف برسد. از ساکرامنتو کینگز نیز غافل نشوید، تیمی که از جوانان مستعدی برخوردار است و فصل پیش فاصله ای تا پلی آف نداشت.
نگاهی به مدعی های اصلی کنفرانس غرب
بعد از توضیحاتی کلی درباره این کنفرانس، وقت آن است که نگاهی جزئی تر داشته باشیم به مدعی های اصلی کنفرانس غرب. قهرمانی در این کنفرانس، احتمالا به شهر لس آنجلس می رسد. لس آنجلس کلیپرز بعد از تغییراتی اساسی در فصل گذشته و ترید بازیکنانی همچون توبایس هریس، آماده تابستانی رویایی شد. تابستانی که در نهایت با جذب MVP فینال یعنی کوای لنرد و جذب یکی از بهترین بازیکنان دو طرفه لیگ یعنی پال جرج به اتمام رسید. با توجه به داشتن مهره هایی همچون لو ویلیامز، مانترزل هرل، پاتریک بورلی، لندری شمت و ایویکا زوباتس و از آن مهم تر حضور داک ریورز که سابقه قهرمانی دارد روی نیمکت، کلیپرز شانس بالایی برای موفقیت در این کنفرانس دارد.
تیم پر افتخار و پر آوازه شهر لس آنجلس یعنی لس آنجلس لیکرز نیز در این فصل سودای رسیدن به اوج را در سر دارد. فصل گذشته لبران جیمز در لیکرز تنها بود و مصدومیت بلند مدت وی نیز باعث شد که لیکرز به پتانسیل خود نرسد. این فصل اما شرایط تیم متفاوت است. اضافه شدن آنتونی دیویس و قرار گرفتن کنار لبران جیمز، لیکرز را به یک مدعی تبدیل کرده است. از طرفی مشکل شوتزنی لس آنجلسی ها با حضور دنی گرین نیز قطعا بهبود خواهد یافت و دوایت هاوارد نیز با انگیزه جبران فصل ناموفقش در لیکرز، می تواند کمک حال این تیم باشد. نیمکت لیکرز هم دچار تغییراتی شد و فرانگ ووگل جای لوک والتن را در سمت مربی گری گرفت تا طلایی بنفش پوش ها، آغازی دوباره ای داشته باشند.
دست کم گرفتن گلدن استیت وریرز کار نادرستی است. تیمی که 5 سال متوالی به فینال رسید و تقریبا هسته اصلی خود را هم حفظ کرده است، همچنان از مدعیان کنفرانس غرب به شمار می رود. وریرز که از این فصل به ورزشگاه جدیدی منتقل می شود، از همیشه بیشتر به استفن کری و شوت هایش وابسته است و نیم نگاهی هم به بازگشت کلی تامپسن دارد. دریماند گرین باید نقش رهبر این تیم را ایفا کند و در همان فرمی باشد که بهترین بازیکن دفاعی سال لقب گرفت. علامت سوال این فصل گلدن استیت این است که نقش دی آنجلو راسل چه خواهد بود و استیو کر چگونه از مهره هایش در پست سنتر بهره خواهد گرفت.
بعد از قرار گرفتن در یک قدمی فینال در سال 2018، هیوستون راکتس دیگر کریس پال را در اختیار ندارد و شانس خود را با راسل وستبروک امتحان می کند که خود به شدت نیاز دارد تا در پلی آف به موفقیت برسد. زوج جدید هیوستون در اوکلاهاما تجربه بازی کنار یکدیگر را دارند و دوست های صمیمی هم هستند. کلینت کاپلا، پی جی تاکر و اریک گوردن نیز در این راه به کمک تیم مایک دی آنتونی می آیند. مصدومیت جرالد گرین کمی وضعیت نیمکت راکتس را تغییر می دهد. باید منتظر باشیم تا ببینیم که سرانجام هاردن و وستبروک در پلی آف می درخشند یا نه.
دنور ناگتس و یوتاه جز از تیم های جذاب این فصل خواهند بود. دنور فصل قبل نشان داد که پتانسیل بالایی دارد و این فصل با اضافه شدن مایکل پورتر جونیور (فصل قبل مصدوم بود) و جرمی گرنت، می تواند امیدوار باشد که حتی از فصل قبل نیز بهتر نتیجه بگیرد. یوتاه جز با وجود داناوان میچل و رودی گوبر تیم خوبی بود، اما نبود پوینت گارد مناسب و وینگ های شوتزن، بزرگترین ضعف تیم کویین اسنایدر بود که در تابستان سپری شده، با جذب مایک کانلی و بویان باگدانوویچ، این ضعف به نظر برطرف شده است و حال یوتاه جز نیز از مدعی های کنفرانس غرب به شمار می رود. پورتلند را نباید به این سادگی از کنارش عبور کرد. تیمی که فصل گذشته خیلی آرام و بی سر و صدا به فینال کنفرانس غرب رسید و معمولا از هیاهو لیگ به دور است. زوج لیلرد و مک کالم نشان داده اند توانایی هر کاری دارند و می توانند مقابل هر ابر قدرتی بایستند.
تیم هایی که می توانند ما را شوکه کنند
لوکا دانچیچ فصل گذشته نشان داد که آینده به شدت روشنی در NBA دارد. جوان دالاس موریکس، حال پاور فورواردی قدرتمند کنار خود دارد که می تواند مقابل هر بیگ منی در لیگ قرار بگیرد. ورود کریستپس پورزینگس به دالاس موریکس، تگزاسی ها را به یکی از تیم های مجهول کنفرانس غرب تبدیل کرده است. شاید اگر شرایط کنفرانس غرب به پیچیدگی الان نبود، دالاس میان مدعی های پلی آف قرار می گرفت، اما در شرایط فعلی، کمی برای این ادعا زود است و باید منتظر باشیم و ببینیم که موریکس با چه رویکردی فصل را شروع خواهد کرد.
دی آرون فاکس، ماروین بگلی، باگدان باگدانوویچ ، هریسن بارنز و بادی هیلد، بازیکنانی هستند که ساکرامنتو کینگز را در یک قدمی پلی آف 2019 قرار دادند، اما تنها چند گام تا بنفش کردن پلی آف کم آوردند. پتانسیل کینگز بسیار بالاست و شاید جذب یک ابر ستاره، آنها را سریعا به یکی از مدعی های کنفرانس غرب تبدیل کند. آمدن لوک والتن که کار با جوانان را بسیار خوب بلد است، امید طرفداران کینگز را زیاد کرده است که حتی تیم جذاب تری نسبت به فصل گذشته داشته باشند.
هنگامی که صحبت از پلی آف می شود، به هیچ عنوان نباید نام سن آنتونیو اسپرز را از قلم انداخت. گرگ پاپوویچ نشان داده است که اسپرز در بدترین شرایط هم پلی آف را از دست نمی دهد. لامارکس آلدریج فصل گذشته عملکرد خوبی داشت، اما دمار دروزن باید بیشتر از این ها بدرخشد. اسپرز فصل گذشته بدون در اختیار داشتن دی جانته ماری به پلی آف رسید و سخت است تصور نرسیدن آنها به پلی آف. درک وایت، برن فوربز و لانی واکر از مهره هایی هستند حسابی به کار اسپرز خواهند آمد.
علامت سوال های فصل
بعد از بررسی 10 تیم، می رسیم به 5 تیمی که رویکرد آنها از الان قابل پیشبینی نیست.
مینسوتا تیمبرولوز سابقه خوبی در رسیدن به پلی آف ندارد و در 16 سال اخیر، تنها سال 2018 به پلی آف رسید. کارل آنتونی تاونز معمولا نوسان زیادی دارد و هنوز به ثباتی که باید برسد، نرسیده است. اندرو ویگینز بسیار با پیک 1 درفت فاصله دارد و نتوانسته است که توقع طرفداران مینسوتا را برآورده کند. شاید این فصل صبر مدیران تیمبرولوز تمام شود و هسته تیم را کاملا تغییر دهند.
بعد از رفتن آنتونی دیویس، کسی انتظار نداشت که نیواورلینز پلیکانز به این سرعت تقویت شود. حضور خواستنی ترین پیک 1 سال های اخیر یعنی زاین ویلیامسن در کنار جوانانی همچون لانزو بال و برندن اینگرم و از طرفی گارد با تجربه ای مثل جرو هالیدی و اضافه شدن جی جی ردیک، می تواند پلیکانز را به تیمی خطرناک تبدیل کند، اما باید منتظر رویکرد آنها باشیم و ببینیم که از امسال شروع به قدرت نمایی می کنند یا همچنان فکرهایی در سر دارند.
فینیکس سانز همین حالا نیز مهره هایی دارد که به تواند با آنها برای پلی آف تلاش کند، اما مدیریت ضعیف سانز در سال های اخیر، بزرگترین علامت سوال این تیم است. دوین بوکر، دی آندره ایتن و کلی اوبره می توانند سرنوشت ساز شوند و اضافه شدن ریکی روبیو و آرون بینز، سانز را کامل کرده است، اما همچنان نمی توانیم با قاطعیت درباره آنها صحبت کنیم.
بعد از تمام شدن نسل طلایی که رنگ قهرمانی به خود ندید، احتمال بسیار فراوان، اوکلاهاما سیتی تاندر جایی در پلی آف نخواهد داشت. دیگر راسل وستبروک در اوکلاهاما نیست و تاندر فشاری برای رسیدن به پلی آف نمی آورد. آینده کریس پال و استیون آدامز نامشخص است و بعید است که با اقداماتی که تابستان سم پرستی انجام داد، این دو جایی در برنامه بلند مدت تاندر داشته باشند.
ممفیس گریزلیز فصل گذشته تنکینگ کرد و نتیجه اش هم با درفت جا مورنت دید. جرن جکسن امیدوار کننده ظاهر شده است و جاش جکسن هم به جمع جوانان ممفیس پیوسته است. تایس جونز و گریسن الن باید خود را ثابت کنند و حضور یوناس ولنجونس و جی کراودر نیز برای گریزلیز مثیت خواهد بود. از برندن کلارک هم که در سامر لیگ درخشید نباید غافل شد. ممفیس کار سختی برای رسیدن به پلی آف دارد، اما امسال می تواند با تشکیل هسته اصلی تیم، خود را برای فصول بعد آماده کند.
جمع بندی
بی شک یکی از بهترین، جذاب ترین، دیدنی ترین و رقابتی ترین فصول تاریخ NBA را در پیش داریم و کنفرانس غرب نقش اصلی این جذابیت را ایفا خواهد کرد. از دوئل لس آنجلسی ها تا رستاخیز گلدن استیت و نعره وستبروک و هاردن گرفته تا تیم هایی که با جوانان مستعد خود خیال عقب کشیدن ندارند. کنفرانس غرب امسال غیرقابل پیشبینی است و باید خود را برای هر نتیجه ای آماده کنیم.
پیشبینی مدیران تیم ها از تیم های صعود کننده به پلی آف کنفرانس غرب
