طرفداری- منچستریونایتد با کسب ۹ امتیاز از ۸ مسابقه ابتدایی خود، هم اکنون در رده دوازدهم جدول رده بندی لیگ برتر قرار دارد. آنها از زمستان گذشته برد خارج از خانه‌ای در رقابت‌های داخلی کسب نکرده‌اند و پس از برد ۴-۰ هفته اول مقابل چلسی، هرگز نتوانستند بیش از یک گل در مسابقه‌ای به ثمر برسانند.
شما در حال خواندن گزارش BBC هستید: حالا یونایتد دو هفته آینده را با اختلاف ۲ امتیازی زجر آور نسبت به منطقه سقوط سپری خواهد کرد. حریف بعدی آنها در لیگ برتر، لیورپولی است که می‌خواهد با یک پیروزی، با رکورد ۱۸ برد پیاپی لیگ برتری که منچسترسیتی فصل قبل به آن دست یافت، برابری کند. همین یک ماه قبل بود که اد وودوارد (نایب رییس باشگاه) از این گفت که برای بازگشت منچستریونایتد به شکوه قبلی‌اش، صبر و بردباری لازم است. اما مارکوس رشفورد به عنوان مهاجم تیم، روز دوشنبه در توییتی نوشت: «در فوتبال جایی برای پنهان شدن وجود ندارد.» پس آیا واقعا جایگاه سولسشر ایمن است؟ آیا وودوارد موضع کنونی را حفظ می‌کند و به سرمربی نروژی فرصت خواهد داد؟ و حتی اگر این طور شود، آیا نشانه‌ای برای بهتر شدن فصل مصیبت‌بار یونایتد وجود دارد؟
آمار تأسف آور بیشتر
سولسشر در ۲۸ مارس به طور دائمی جانشین ژوزه مورینیو شد. او در ۱۷ بازی ابتدایی خود به عنوان سرمربی موقت تیم، فقط یک شکست را تجربه کرد و ۸۲.۳۵٪ مسابقات را با پیروزی پشت سر گذاشته بود. به سرعت هفت ماه گذشت و تفاوت‌ها نمی‌تواند بیش از این فاحش باشد. از بین ۱۴ باشگاهی که در دوران حضور سولسشر در باشگاه در لیگ برتر بوده‌اند، فقط ساوتهمپتون (۱۳ امتیاز) برایتون (۱۲) و واتفورد (۱۰) عملکرد ضعیف‌تری در ۱۵ بازی اخیر نسبت به منچستریونایتد داشته‌اند (۱۴). حالا میزان پیروزی سولسشر ۴۷.۵ درصد است؛ بدترین در بین مربیان منچستریونایتد، از زمان دیو سکستون که طی سال‌های ۱۹۹۷ الی ۱۹۸۱ هدایت باشگاه را در دست داشت.
یونایتد دو امتیاز بالاتر از منطقه خطر قرار دارد. شاید بعید باشد ولی غیر ممکن نیست که پس از پایان هفته نهم، در جمع سه تیم انتهایی جدول قرار داشته باشند. آخرین باری که آنها پس از گذشت بیش از یک بازی در منطقه سقوط قرار داشتند به فصل ۹۳-۱۹۹۲ بر می‌گردد که پس از گذشت سه هفته از لیگ، از بین ۲۲ تیم، در رده بیستم قرار داشتند. البته آنها در پایان آن فصل قهرمان شدند ولی امسال کسی چنین انتظاری از آنها ندارد.
یونایتد از زمان شکست دادن کریستال پالاس در تاریخ ۲۷ فوریه در سلهرست پارک، در هیچ یک از مسابقات خارج از خانه خود در لیگ برتر برنده نشده است. ۸ بازی بدون برد پس از آن، بدترین رکورد آنها در این زمینه از سال ۱۹۸۹ به بعد محسوب می‌شود. آنها در فصل جاری لیگ برتر، بدترین نرخ تبدیل شوت به گل را با ۸.۲ درصد به خود اختصاص داده‌اند. یونایتد در ۸ رویارویی قبلی خود با لیورپول فقط یکبار برنده شده است، هر چند که ۵ مورد از آنها با تساوی به اتمام رسیده است.
تنها بحران، بحرانِ مصدومیت‌ها است
در شرایطی که عبور از آن خیلی دشوار به نظر می‌رسد، جمله‌ای که خواندید پاسخ یکی از عوامل باشگاه منچستریونایتد بود که عمیقا به آن باور داشت. پشت این چرب زبانی، می‌توان متوجه حقیقتی شد. سولسشر در دو بازی ابتدایی فصل که منچستریونایتد، چلسی را شکست داد و با وولورهمپتون هم در حالی مساوی کرد که اگر پل پوگبا پنالتی‌اش را گل می‌کرد احتمالا بازی با برد تیم مهمان به اتمام می‌رسید، فقط یک تغییر در ترکیب تیمش اعمال کرد؛ او آندریاس پریرا را کنار گذاشت تا دنیل جیمز تازه وارد را به کار بگیرد.
در سومین بازی (که شکستی خانگی مقابل کریستال پالاس بود) لوک شاو از ناحیه همسترینگ مصدوم شد و از آن زمان به بعد برای تیمش بازی نکرده است. آن مسابقه همچنین آخرین باری است که آنتونی مارسیال قبل از آسیب دیدگی از ناحیه ران پا در تمرینات، برای منچستریونایتد در آن بازی کرد. در بازی با نیوکاسل، ترکیب سولسشر فقط ۵ نفر از ترکیب اصلی بازی با چلسی را در خود می‌دید: دروازه‌بان داوید دخیا، اسکات مک تومینای و آندریاس پریرا هافبک‌های تیم، مارکوس رشفورد به عنوان مهاجم و هری مگوایر که بهترین فرصت یونایتد در ورزشگاه سنت جیمزز پارک را با ضربه سر از دست داد.
این باور در باشگاه وجود دارد که اگر یونایتد بتواند ترکیبی مشابه آنچه در بازی با چلسی استفاده کرد، شامل پل پوگبا که پنج مسابقه از ۷ مسابقه اخیر را به دلیل مصدومیت مچ پا از دست داده است را در اختیار داشته باشد، می‌تواند عملکرد و نتایج بهتری داشته باشد.
باتلاق متوسط بودن
این یک نقل قول واقعی از یکی اعضای تیم جهت خلاصه کردن اوضاع کنونی باشگاه بود. همان طور که تاکید شد، در این مورد سولسشر مقصر نیست. این تنها چیزی بود که گوینده فکر می‌کرد ارزیابی صادقانه‌ای از وضعیت کنونی باشگاه محسوب می‌شود.
منابع BBC می‌گویند نگاه اولیه سولسشر پس از روی کار آمدن به جای مورینیو این بود که ۹ بازیکن منچستریونایتد باید تغییر کند. تا کنون سه نفر رفته‌اند و سه نفر دیگر آمده‌اند. چندین نفر از عوامل باشگاه تاکید کرده‌اند که ماندن روملو لوکاکو و الکسیس سانچز آثار منفی بر روی باشگاه می‌گذاشت زیرا هر دو نفر گفته بودند دیگر علاقه‌ای به حضور در باشگاه ندارند. هیچ کدام از آنها قبل از ملحق شدن به اینتر، حتی یک بازی هم در پیش فصل انجام ندادند.
سولسشر علاقه داشت خریدهای دیگری داشته باشد ولی تلفیقی از عواملی چون در دسترس نبودن بازیکن مناسب، ناتوانی در کنار گذاشتن بازیکنان ناخواسته جهت ایجاد فضا برای ورودی‌های جدید و درخواست رقم‌های بسیار بالا، مانع از عملی شدن این قصد شد. برای مثال یونایتد علاقه داشت شان لانگ استف، هافبک نیوکاسل را به خدمت بگیرد. وقتی آنها سراغ زاغ‌ها رفتند، رقم درخواستی آنها ۵۰ میلیون پوند عنوان شد. وقتی گفته شد این رقم برای بازیکنی ۲۱ ساله که فقط ۱۳ بازی برای تیم اصلی انجام داده است بسیار گزاف به نظر می‌رسد، پاسخ این بود که یونایتد به تازگی برای ون بیساکا رقم مشابهی را به کریستال پالاس پرداخت کرده است؛ کسی که او هم ۲۱ ساله بود و ۴۶ بازی برای باشگاهش انجام داده بود. در نتیجه یونایتد تصمیم گرفت از آن انتقال کنار بکشد.
در حالی که این اقدام ناامیدی کادر فنی را به همراه داشت، یونایتد با وجود این که یکی از ثروتمندترین باشگاه‌های دنیا است، بودجه نامحدودی ندارد. این ماجرا باز هم نوری بر روی مذاکره کننده ارشد باشگاه و مسئول تیم توسعه آن یعنی مت جاج و توانایی‌اش برای قرارداد منعقد کردن می‌افکند. وودوارد پیش از این از تیم استخدام نفرات و ساختار باشگاه دفاع کرده است ولی یک ایجنت که در تلاش بود برای موکلش قراردادی قرضی فراهم کند، با طعنه گفته است که جاج خودش باید برای کسب تجارب بیشتر به طور قرضی راهی تیم دیگری شود!
مشکل اصلی سولسشر این است که عدم جا به جایی کافی در تابستان او را با بازیکنانی رو به رو کرده است که نمی‌توانند یا از نظر ذهنی یا توانایی بازی با انتظارات بازی برای منچستریونایتد کنار بیایند. مصدومیت‌ها باعث شده است تا بیشتر از کف ترکیب استفاده کند. در بازی با نیوکاسل همچون بازی‌های اخیر، لحظاتی از بازی خوب تیم با ناتوانی در ارسال پاس‌های موثر همراه بود. همچنین این حس وجود دارد که برخی از بازیکنان با سابقه‌تر تیم، از شرایط باشگاه پس از کنار رفتن سر الکس فرگوسن در سال ۲۰۱۳ خسته شده‌اند و اعتماد به نفس لازم برای برون‌رفت از این کسالت را ندارند.
جوانان
سولسشر بارها از جوانانی که به آنها اعتماد کرده است، صحبت کرده است. او ماه گذشته گفت میسون گرینوود ۱۸ ساله «یکی از بهترین مهاجم‌هایی است که دیده‌ام.» کادر فنی یونایتد پشت پرده می‌دانند که بیش از روی گرینوود، تاهیت چونگ، انجل گومز و برندن ویلیامز حساب باز کرده‌اند. آنها به تامی آبراهام، میسون مانت و فیکایو توموری (که همگی در این فصل برای چلسی درخشیدند) اشاره دارند که برای دیدن آموزش‌های فوتبالی لازم، دو-سه انتقال قرضی دور از استمفوردبریج داشتند.
آبراهام که در فصل جاری لیگ برتر هشت گل زده است و در تاریخ ۲ اکتبر ۲۲ ساله شد، چهار هفته از مارکوس رشفورد که باید بار خط حمله منچستریونایتد را به دوش بکشد بزرگ‌تر است. جدای از رایان گیگز که مورد خاصی بود، سر الکس «کلاس ۹۲» معروف را کم کم روی صحنه آورد و گاها از کنار گذاشتن آنها ترسی نداشت. تا ابتدای فصل ۹۶-۱۹۹۵ و جمله معروف «شما هرگز با این بچه‌ها برنده چیزی نخواهید شد» شاهد استفاده مستمر و همزمان آنها نبودیم. ترس این است که عادت جوانان یونایتد به شکست، به سختی از بین برود.
حالا چه می‌شود؟
یک مقام باشگاه، پس از شکست روز یکشنبه مقابل نیوکاسل، دید روشنی از آینده تیم ارائه کرد: «فقط باید تلاش کنیم تا به ژانویه برسیم.» مقامات باشگاه مکررا می‌گویند معامله کردن در بازار میان فصل دشوار است و ورود الکسیس سانچز از آرسنال در ژانویه ۲۰۱۸ را تاییدی بر حرف خود می‌دانند. با این حال بدون جذب بازیکنان جدید، تمام کردن فصل در تاپ سیکس هم غیرممکن به نظر می‌رسد، چه برسد به کسب سهمیه لیگ قهرمانان. اگر آنها برای دومین فصل پیاپی به لیگ قهرمانان راه پیدا نکنند، جرایمی در قراردادشان با آدیداس شامل حال آنها خواهد شد.
سولسشر هنوز بازیکنان مشخصی را برای یونایتد می‌خواهد. اساس کار این است که بازیکنی جذب شود که از ذهنیت مناسبی برخوردار باشد. این کاری است که باشگاه در تابستان موفق به انجام آن شد ولی اگر به دنبال هرگونه پیشرفتی هستند، باید در ژانویه و تابستان آینده هم آن را تکرار کنند. سوال بزرگ این است که اگر وضعیت کنونی رو به وخامت بگذارد، آیا یونایتد پای سرمربی ۴۶ ساله تیم می‌ماند؟
بلاتکلیفی در مورد آینده مائوریسیو پوچتینو در تاتنهام باعث شده است تا در فضای مجازی حرف و حدیث‌های بیشتری در مورد توانایی‌های سولسشر مطرح شود؛ اگرچه آن دسته از طرفداران یونایتد که به ورزشگاه می‌روند، این روزها به جای سرمربی تیم، انگشت اتهام را به سوی مالکان باشگاه یعنی خانواده گلیزر نشانه گرفته‌اند. با این حال ترس زیادی درون باشگاه وجود دارد که در صورت شکست سنگین یونایتد در تاریخ ۲۰ اکتبر مقابل لیورپول، فشار بیرونی باعث شد راهی جز قطع همکاری با سرمربی تیم باقی نماند. این اقدامی غیرمنصفانه از دید آن‌هایی خواهد بود که سه خرید ابتدایی سولسشر را خوب ولی تکه‌های ابتدایی پازل می‌دانند.
نگاه دیگر این است که سولسشر اصلا شایستگی این شغل را ندارد و شکست مقابل لیورپول، صرفا تاکیدی برای این مسئله خواهد بود. در هر صورت دو هفته آینده برای هیچ یک از کسانی که با منچستریونایتد در ارتباط هستند، راحت نخواهد بود.
