پایگاه خبری گلونی، راضیه حسینی: دیگر دوره حسین پناهی دکتر شریعتی و پروفسور سمیعی تمام شد.
حالا مستر تیستر با جملات ادیبانه و سنگین وارد می‌شود.
از این به بعد سردر رستوران‌ها و کبابی‌ها باید یک جمله از جناب آقای مستر تیستر باشد تا مطمئن شویم غذاهایش حرف ندارند.
چند نمونه از جملاتی که رستوران‌ها بعد از این می‌نویسند:
جوجه اکبر کبابی در دنیا نظیر ندارد. هرکی نخورد نصف عمرش بر فنا است. «مستر تیستر»
واقعاً برگرهای آرمین و شرکا را نخورده‌اید؟ پس تا حالا چی می‌خوردید؟ «مستر تیستر».
باور کنید شیشلیک‌های رستوران اصغر جوجه از شیشلیک‌های کبابی حاج محمد خیلی خوشمزه‌تر و ارزان‌است. «پسربزرگ اصغر آقا».
این آخری از مشتری‌هایی که بخاطر نظر یک نفر سمت رستوران رقیب سرازیر شدند حسابی شاکی‌ست.
گویا الان هم دربه در دنبال مستر تیستر می‌گردد تا بلکه بتواند وقت بگیرد برای نوش جان کردن شیشلیک‌ها.
ولی مستر تیستر آن‌قدر سرش شلوغ است که فرصت نمی‌کند به این زودی‌ها وقت بدهد.
مردم جلوی کبابی حاج محمد صف کشیده‌اند و فقط شیشلیک مستر تیستری می‌خواهند.
بعضی‌ها هم بخاطر اینکه مطمئن شوند که پول‌شان را هدر نداده‌اند، از صاحب کبابی فیلم اصلی خوردن شیشلیک مستر را می‌خواهند و بعد از دیدن فیلم با اشتیاق دو سه ساعت در صف می‌مانند.
این وسط یک عده هم که آقای تیستر معروف را نمی‌شناسند بخاطر شلوغی و صف کشیدن جلوی کبابی به مشتریان حاج محمد اضافه می‌شوند و این داستان ادامه پیدا می‌کند.
پس، از این به بعد بی‌خود دنبال راه‌های سخت مثل بالا بردن کیفیت غذا، مکان درجه یک، طراحی زیبا و منوی متنوع نروید.
همین که یک جمله از مستر تیستر توی بساط‌تان داشته باشید برای موفقیت کافی‌ست.
حالا اگر کبابی‌تان از آن مدل‌هایی باشد که هنوز خاک اره کف زمین می‌ریزند و میز و صندلی‌ها از دهه شصت تا حالا عوض نشده‌اند و مگس‌ها با نی‌های داخل لیوان سرسره بازی می‌کنند مهم نیست. مردم به این چیزها کاری ندارند یک جمله از مستر همه این‌ها را می‌شورد و می‌برد.
