قسمت قبلی رو ازاینجا میتونید ببینید.
پ ن:عکس کار امین هست.
اون توی The Watcher از درباره ی بالا رفتنِ سن توی صنعت هیپ هاپ رپ میکنه. از ستاره هایی میگه که میان و میدرخشن و بزودی درخششون تموم میشه و میسوزن. اون میبینه که این ستاره ها معروف میشن و بعد، خودشونو درگیر شکایت و دادگاه میکنن؛ درحالیکه دِرِی به اصول خودش پایبنده و به خودش قول داده که هیچوقت از این بازی نره…
اون هنوز از امضای خودش توی پروداکشن یعنی جی-فانک بهره میبره و هنوز با خنده و تمسخر به رپرهایی که توی این صنعت در حال آمد و رفت هستن، با غرور نگاه می کنه و با موزیک هاش بهشون میفهمونه که هنوزم دِرِی هست! کرانیکِ 2 واقعا هم کلاسیک شد! با فروشی حدود 7 میلیون نسخه که جزو آخرین آلبوم های کلاسیکِ هیپ هاپ توی عصر جدید ازش یاد میشه.
اون امیدوار به اینکه از جنگ ایست کوست/وست کوست در امون بمونه ، تصمیم گرفت بهترین قدم رو برداره و ایده اش همکاری بود! اون حتی بی توجه به این جنگ، یعنی در سال 1996، دقیقا در نهایت تنشِ موجود، با ناص همکاری کرد که اون سال باعث تعجب کل دنیای هیپ هاپ شد. اون برای دومین آلبوم استودیوییِ ناص موزیکِ Nas is coming رو ساخت و از اونجایی ناص اهل نیویورک (ساحل شرقی) و دِرِی اهل کلیفورنیا (ساحل غربی) بود، یکی از بزرگترین اتفاق های تاریخ هیپ هاپ با این همکاری رقم خورد.
درحالیکه دِرِی داشت قدم به قدم به پختگی میرسید، بالاخره کنار خانواده اش که همیشه سعی داشت رسانه ها رو ازشون دور نگه داره، آروم گرفت. سال 1996 اون با همسرش نیکول و دو فرزندش برای مدتی خانه نشین شد. آندرِی قبلا از ازدواج کرده بود. اون 5 تا بچه از 5 زن مختلف داشت. شایعه ها حتی میگفتن که این تعداد بیشتر هم هست! بعضی از روابطش با زن ها براش دردسرساز بودن. دِرِی برای تولد اولین پسرش یعنی کورتیس، پیش مادرِ بچه حاضر نشد. در واقع اونها همدیگه رو تا بیست سالگیِ کورتیس ندیدن. دومین پسرش آندرِی جونیور هم سال 2008 از اوردوزِ هروئین مُرد. برخلاف شهرتش توی موزیک بعنوان رپر و پرودوسر، دِرِی آدمی هستش که زندگیِ شخصیِ خودش رو حفظ کرده و دور از چشم رسانه ها نگه داشته. اون ترجیح میده کارش تعریف کننده ی شخصیتش باشه؛ مثل «رپری که توی گنگستر ترین گروه دنیا بود» ، «رپری که کرانیک 1 و 2 رو ساخت» ، «رپری که اِم و کندریک رو به رپ معرفی کرد» ، «کسی که صاحب هدفون های Beats هستش و به قیمت 3 بیلیون دلار، این شرکت رو به اپل فروخت» ، «ثروتمند ترین رپر سال 2014» و غیره…
اما لازم به ذکره بالا و پایین ها، باهم توی کارنامه ی دِرِی حضور دارن. همونطور که دِرِی اجراهای فراموش نشدنی رو توی تورِ Up In Smoke اجرا کرد و به همون اندازه که گردهماییِ N.W.A هیجان انگیز بود، اون به مشکلاتی هم برمیخورد توی این مسیر… به عنوان مثال، دِرِی از جورج لوکاس (خالق شاهکار جنگ ستارگان) میخواست اجازه بگیره تا توی اینتروی کرانیک 2 که تایتلش Lolo بود، از صدای رباتِ THX استفاده کنه اما لوکاس اجازه به انجامِ این کار نمیده. دِرِی هم میره توی استودیو و صدای اون ربات رو بازسازی میکنه؛ طوریکه اون صدای بازسازی شده فقط شبیه به صدای رباته نه خودش! اما لوکاس ازش بخاطر دزدی شکایت میکنه.
شکایتِ بعدی که از دِرِی میشه، توسط گروه فانکِ دهه 70 و 80 ای به نام The Fatback Band صورت میگیره. دِرِی مثل اکثر پرودوسر های دیگه در این صنعت، بدون اجازه از موزیکی از اونها با نام Backstrokin’ توی موزیکش استفاده میکنه که باعث میشه اونها 1 و نیم میلیون دلار از دِرِی شکایت بکنن.
دِرِی در این بین، به همراه گروه متالیکا از نرم افزاری به نام Napster شکایت کردن! این نرم افزار که ساختارش به اشتراک گذاشتنِ موزیک ها بصورت آنلاین بود، موزیک های این دو گروه رو مجانی برای دانلود قرار داد و این، باعث عصبانیتشون شد. بعضی از آدم ها فکر میکنن سمپل کردن از موزیک های دیگران و بعد، اعتراض به دانلود مجانی یجورایی عادلانه نیست و یه پارادوکسِ بزرگه! دِرِی توی مصاحبه برای رسانه های ناآگاه توضیح داد که سمپل کردن دزدی نیست و برای ساختنِ یک آوای جدید استفاده میشه!
در این بین، پای دِرِی به هالیوود هم باز شده بود. اون نقش کوچیکی توی فیلم Training Day با درخشش دنزل واشینگتون داشت؛ همونطور که برای ساندترکِ فیلم های محبوبِ Above The Rim و Friday هم حضور داشت.
