ای امام عابدان شب زنده دار، غم فراق
علقمه و عاشورا،
چگونه بر پیکر تب دارت نهیب می زد،
آن زمان که در ابتدای اسارتت،
زخم های گلگون قدم هایت را به شمارش نشستی؟
*** نماز امام زین‌العابدین (ع) چهار رکعت و به گونه‌ای است که در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد و ۱۰۰ مرتبه سوره توحید خوانده می‌شود سپس دعای زیر را می‌خوانند:
" یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ، وَ سَتَرَ الْقَبیحَ، یا مَنْ لَمْ یُؤاخِذْ بِالْجَریرَةِ، وَ لَمْ
یَهْتِکِ السِّتْرَ، یا عَظیمَ الْعَفْوِ، یا حَسَنَ التَّجاوُزِ، یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ، یارَبَّنا
باسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ، یا صاحِبَ کُلِّ نَجْوى، یا مُنْتَهى کُلِّ شَکْوى، یارَبَّنا
کَریمَ الصَّفْحِ، یا عَظیمَ الرَّجآءِ، یا مُبْتَدِءاً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها، یا رَبَّنا
وَ سَیِّدَنا وَ مَوْلانا، یا غایَةَ رَغْبَتِنا، اَسْئَلُکَ اللّهُمَّ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى مُحَمَّد
