شاگردان یواخیم لوو پس از باخت نگران کننده مقابل هلند نیاز داشتند هم برای بازیافتن روحیه و هم بدست آوردن صدر جدول و نیز کسب شانس صعود به یورو ایرلند شمالی را در خانه اش شکست دهند. ایرلند همانطور که انتظار میرفت تیمی سختکوش و دونده و البته دارای سبک بریتانیایی بود و بازی بسیار جذاب و در دقایقی بسیار پر استرس از آب در آمد. آلمانها موفق شدند با دو گل نیمه دوم ایرلند شمالی را مغلوب کنند. با این حساب ایرلند شمالی از 18 دیدار مقابل آلمان 12 باخت، 4 مساوی و تنها دو برد کسب نموده است. تنها بردهای ایرلند شمالی رفت و برگشت انتخابی جام ملتهای ۸۴ بود. از هر گروه فقط یک تیم صعود میکرد.
بگذارید تاریخ را از کمی عقب تر ورق بزنیم. یوپ دروال دستیار هلموت شون بود. بعد از جام جهانی ۱۹۷۸ و پایان فاجعه بار آن و البته پایان چهارده سال دوران درخشان هلموت شون در تیم ملی آلمان، به همان سنت که هربرگر که زمانی دستیار اتو نرز بود و جانشینش شد و به همانگونه که خود هلموت شون دستیار هربرگر بود و جانشینش شد، دروال نیز جانشین استاد شد و سرمربی تیم ملی آلمان گشت.
یوپ دروال نتایج فوق العاده ای گرفت. او هنوز با ۲۳ بازی رکورد دار شکست ناپذیری در تاریخ آلمان است. با ۶۵.۷ درصد بیشترین درصد برد را بین سرمربیان مانشافت داراست و با ۱۲ برد پیاپی هم رکورددار پیروزی متوالی است که در تاریخ مانشافت بینظیر است.
آلمان یوپ دروال در ۱۹۸۰ قهرمان جام ملتهای اروپا شد و دروال نخستین تورنمنتش را با قهرمانی آغاز کرد. آلمان در طول ۳۰ ماه ابتدایی حضور دروال شکست ناپذیر بود. اروپا زیر پای چکمه های ژرمنها فرش قرمز پهن میکرد.
این روند شکست ناپذیدی تا جام جهانی ۸۲ نیز به جز سه باخت دوستانه به برزیل و یک باخت دوستانه به آرژانتین ادامه یافت. یعنی چهار سال هیچ تیم اروپایی موفق به شکست آلمان حتی در بازیهای دوستانه نشده بود.
با شروع جام جهانی این شرایط تغییر کرد. آلمان به الجزایر باخت. باختی که با اتفاقات بازی اتریش و آلمان که دو تیم به تبانی متهم شدند، باعث انگ زدن به فوتبال آلمان شد و جو ورزشگاههای اسپانیا را علیه آلمانها کرد. آلمان اسپانیای میزبان را هم حذف کرد تا ژرمن ستیزی بیشتر شود. انگلیس هم در گروه آلمان حذف شد تا آنها نیز بیش از پیش جو را علیه آلمان مسموم کنند. حرکت خشن شوماخر روی باتیستون فرانسویها را نیز بیش از پیش با ژرمنها دشمن کرد.
در فینال هم که ایتالیا را در مقابل داشتند تا همه کشورهای صاحب فوتبال اروپا خواستار باخت آلمان در فینال باشند. ایتالیایی که اگرچه با کمک غیر مستقیم داور صعود کرده بود و اگر در بازی کامرون و پرو گل سالم کامرون پذیرفته میشد حتی بعنوان تیم سوم هم صعود نمیکرد، اما به سنت مالوف آتزوری توانسته بود پس از صعود از دور گروهی روح جدیدی را به کالبد تیمش تزریق کند و آرژانتین و برزیل را حذف کند. کافیست پنالتی دقیقه ۷ ایتالیا را با پنالتیهای سوخته ژرمنها در فینال مقایسه کنید تا ببینید داور هم همچون تمام دنیا خواستار باخت ژرمنهای خسته از ۱۲۰ دقیقه نبرد حساس با فرانسه بود.
جام جهانی ۸۲ با نایب قهرمانی آلمان دوستداشتنی دروال پایان یافت. جامی که شاید بدون گل رباح ماجر بگونه دیگری برای این سرمربی پر افتخار به پایان می رسید. اما دوران پر افتخار او دیگر سرآمده بود.
دروال ماند و بعنوان مدافع عنوان قهرمانی جام ملتها و نایب قهرمان جام جهانی با ایرلند شمالی، اتریش، ترکیه و آلبانی همگروه شد. در کمال شگفتی آلمان هر دو بازی را به ایرلند شمالی باخت. ایرلند شمالی در ترکیه و اتریش به میزبان باخت و با آلبانی در خانه حریف مساوی کرد تا هم امتیاز با آلمان و با تفاضل کمتر نسبت به آلمان علیرغم پیروزی رفت و برگشت مقابل آلمان از صعود باز بماند.
در جام ملتها آلمان با پرتغال، رومانی و اسپانیا همگروه شد. در روز آخر آلمان به یک تساوی مقابل اسپانیا نیاز داشت. ژرمنها همه کار برای رسیدن به تساوی انجام دادند. تا دقیقه ۸۹ همه چیز خوب پیش میرفت تا اینکه ماکدا پرونده مدافع عنوان قهرمانی را در جام ملتهای ۱۹۸۴ و پرونده یوپ دروال را در مانشافت همزمان بست و دوران با شکوه قیصر فوتبال آلمان، فرانتس بکن باوئر و نسلی که جام جهانی ۱۹۹۰ را فتح کرد آغاز شود.
جالب آنکه قیصر نخستین سرمربی مانشافت است که بر اساس سنت جانشینی دستیار بجای استاد، سرمربی نشده است. قیصر تا یک سال قبل از اینکه سرمربی مانشافت شود در نیویورک کاسموس فوتبال بازی میکرد و بدون سابقه مربیگری به این سمت منصوب شد تا علاوه بر استعداد خارق العاده اش در زمین بازی و هدایت ستاره هایی چون گرد مولر، شوارتزنبک و اووه رات، قدرت رهبری خود روی نیمکت و هدایت ستارگانی چون ماتئوس، کلینزمن و برمه را نیز به رخ جهانیان بکشاند. همچنانکه بعد ها قدرت مدیریتش در باشگاه بایرن را نیز به جهانیان کشید.
