74 امین دوره سومین و آخرین گرند تور سال از امروز آغاز می شود مطابق سنت دهه اخیر مرحله اول به صورت تایم تریل تیمی برگزار می شود این مرحله در شهر ساحلی تروویخا در ایالت والنسیا برگزار می شود.جمعیت این شهر در حدود 90 هزار نفر می باشد و دارای ساحلی نمکی است
همانطور که مشاهده می شود مسیر مسابقه کوتاه و تنها 13.4 کیلومتر می باشد
در این دهه به جز سال گذشته مسابقه همیشه با تایم تریل تیمی در مسیری ساده، کوتاه و غیر تکنیکی آغاز شده است شاید به این دلیل ووئلتا در نظر بعضی ها به عنوان کم استرس ترین گرند تور در نظر گرفته می شود با این وجود خیلی کم اهمیت تر از تور و جیرو نبوده و به خصوص در دهه اخیر پیشرفت محسوسی داشته است و شاهد رقابت قهرمانانی مانند کریس فروم، آلبرتو کونتادور، الخاندرو والورده و خواکیم رودریگوئز بوده ایم چنان که شاهد سورپرایزهایی نیز بوده ایم.
در سال 2011 کریس فروم برای اولین بار پتانسیل خود برای بردن گرند تور را نشان داد و بعد از کوبو به مقام دوم رسید(هرچند اخیرا مقام کوبو به دلیل دوپینگ پس گرفته شد و به فروم داده شد).
در سال 2012 پوریتو، کونتادور و والورده در نبردی جذاب به رقابت با هم پرداختند و کونتادور بازگشت خود بعد از محرومیت را با قهرمانی جشن گرفت والورده و پوریتو آخرین سکوی تمام اسپانیایی ووئلتا را تشکیل دادند.
در سال 2013 شاید بزرگترین ناامیدی در دهه اخیر را شاهد بودیم جایی که کریس هورنر 42 ساله با ثبت یکی از سریع ترین زمانها در کوهستان انگلیرو بالاتر از وینچنزو نیبالی و الخاندرو والورده به مقام قهرمانی رسید
در سال 2014 در حالی که می رفت شاهد رقابت قرن مابین کریس فروم و کونتادور در تور باشیم ولی با مصدومیت هر دو تور با برتری نیبالی به پایان رسید و شاهد رقابت آنها در ووئلتا بودیم که با برتری کونتادور و رده دوم فروم به پایان رسید در این تور شاهد ظهور استعداد جدید فابیو آرو بودیم که دو مرحله را برد و به مقام پنجم رسید
در سال 2015 در حالی که می رفتیم شاهد "سالهای فرد، برنده ای سورپرایز" باشیم اما تام دومولین مقهور قدرت تیم آستانا شد و فابیو آرو به مقام اول رسید. پوریتو و رافائل مایکا تکمیل کننده سکو بودند.
سال 2016 سال نایرو کوئینتانا بود که بعد از رفتن روی سکو در تور، در رقابتی دیدنی با فروم به دلیل عملکرد قدرتمند در کوهستان ها و به ویژه دنبال کردن فرار کونتادور در یک مرحله کوهستانی و غافل گیر کردن فروم زمان کافی برای جبران ضعف خود در تایم تریل را فراهم کرد و مقام قهرمانی را به دست آورد فروم به مقام دوم رسید و استبان چاوز مقام سوم را به دست آورد کونتادور موفق به رسیدن به سکو نشد و به مقام چهارم بسنده کرد
سال 2017 سال کریس فروم بود که بعد از این که چندین بار تا آستانه بردن پیش رفته بود و ناکام مانده بود سرانجام موفق به بردن همزمان تور و ووئلتا شد کاری که از زمان برنارد هینالت در سال 1978 کسی موفق به انجام آن نشده بود در این سال همچنین شاهد استعداد میگل آنخل لوپز(ملقب به سوپر من) بودیم که به رده دوم رسید ایلنور زاکارین به مقام سوم رسید
سال 2018 سال سایمون ییتس بود که انتقام جیرو را گرفت (او در جیرو عملکردی تحسین برانگیز داشت و تا مرحله هجدهم صاحب پیراهن صورتی بود ولی در مرحله 19 به شدت کم اورد و عملکرد فوق العاده فروم او را به قهرمانی رساند) و با تقسیم انرژی مقام قهرمانی را به دست آورد انریک مس استعداد جوان اسپانیایی به مقام دوم رسید و لوپز مقام سوم را بدست اورد همچنین می توان به پینو هم اشاره کرد که علی رغم عملکرد پر نوسان فاتح دو مرحله کوهستانی شد.
اما امسال چه کسی به مقام قهرمانی می رسد؟ پریموز روگلیچ فصل خوب خود را با بردن اولین گرند تور به پایان می رساند؟ لوپز که منتظر اولین گرند تور خود است که به اعتقاد خیلی ها دیر یا زود اتفاق می افتد؟و یا امسال هم سنت"سال فرد، برنده سوراپرایز" را خواهیم داشت؟
قویترین تیم های امسال، جامبو ویسما به رهبری روگلیچ، آستانا به رهبری لوپز و مووی استار به رهبری مشترک کوئینتانا و والورده هستند هرچند تیم ای اف اجوکیشن فرست به رهبری ریگوبرتو اوران و تیم امارات به رهبری آرو را هم نمی توان نادیده گرفت
در مورد مرحله اول تیم جامبو ویسما امید اصلی می باشد همچنان که شاهد عملکرد قدرتمند آنها در تایم تریل تیمی تور هم بودیم بعد از آنها می توان تیم های آستانا، ای اف و اینئوس را قرار داد
پیراهن های نفرات برتر
پیراهن نفر برتر
پیراهن امتیازی
پیراهن کوهستان
پیراهن جوان برتر
