طرفداری- یک دهه پس از جدایی رود فن نیستلروی از منچستریونایتد در روز ۲۸ جولای ۲۰۰۶، مرد هلندی کاملا در مورد نحوه جدایی‌اش از موفق‌ترین باشگاه در فوتبال انگلیس رک و راست بود.
فن نیستلروی یکی از بزرگ‌ترین مهاجمان تاریخ لیگ برتر محسوب می‌شود و به شمار آوردن او در زمره یکی از بهترین مهاجمان تاریخ منچستریونایتد مشروع است. آمار و ارقامش گویاست؛ او ۱۵۰ مسابقه لیگ برتری برای شیاطین سرخ انجام داد و ۹۵ گل به ثمر رساند؛ این یعنی او از حیث کارایی هجومی، سومین بازیکن برتر تاریخ باشگاه بوده است.
پس از این که سر الکس فرگوسن با یک سال تاخیر در سال ۲۰۰۱ با شکستن رکورد نقل و انتقالات بریتانیا، فن نیستلروی را در ازای ۱۹ میلیون پوند از آیندهوون به خدمت گرفت، او بدون فوت وقت خودش را در فوتبال انگلیس نشان داد. او رکورد جدیدی در زمینه گلزنی پیاپی در مسابقات لیگ برتر (۸ بازی) به ثبت رساند که یک دهه طول کشید تا جیمی واردی آن را بشکند.
در کنار رقابت دائمی او با تیری آنریِ آرسنال جهت کسب عنوان آقای گلی (که البته در قهرمانی سال ۲۰۰۳ توپچی‌ها این عنوان به مهاجم فرانسوی رسید)، رود فن نیستلروی به تمامی عناوین داخلی دست پیدا کرد و ضمنا سه بار هم آقای گل رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا شد. او هنوز با ۳۵ گل زده بهترین گلزن منچستریونایتد در لیگ قهرمانان محسوب می‌شود و برتری پنج گله‌ای نسبت به وین رونی‌ای دارد که بعدها او را «بهترین تمام کننده‌ای که در کنارش بازی کرده‌ام» توصیف کرد.
بازیکنان کمی (جدای از سرمربی کنونی یونایتد) وجود دارند که هر تیمی در دنیا دوست داشته باشد در محوطه جریمه روی آن‌ها به اندازه فن نیستلروی حساب باز کند. استفاده از عبارت «مرگبار» هم او را به خوبی توصیف نمی‌کند. با این حال، پایان فن نیستلروی در تئاتر رویاها دلپذیر نبود.
پس از چهار فصل و نیم حضور در تیم، فن نیستلروی کنار گذاشته شدن از ترکیب یونایتد برای بازی فینال لیگ کاپ مقابل ویگان در فوریه ۲۰۰۶ را هضم نکرد و از این بابت به ستوه آمد. پنج ماه پس از آن نیمکت نشینی، فن نیستلروی در نشست خبری خود هنگام مراسم معارفه‌اش در رئال مادرید گفت: «آنجا بود که نارضایتی‌هایم شروع شد.»
آن لحظه سرنوشت‌ساز، تداومی بر شایعاتی بود که می‌گفتند سر الکس فرگوسن، کریستیانو رونالدو را که در آن دوران سودای تبدیل شدن به بهترین بازیکن دنیا را در سر داشت، به مهاجم هلندی ترجیح می‌دهد. RVN دیگر مرد اول خط حمله تیمش نبود. انتقال به پایتخت اسپانیا (که همچنان جزو ده فروش پر سود تاریخ منچستریونایتد به شمار می‌رود) در همان روزی تکمیل شد که مایکل کریک از تاتنهام به منچستریونایتد آمد؛ بازیکنی بی همتا که همچنان به همکاری با باشگاه ادامه می‌دهد.
سه سال بعد و زمانی که رئال مادرید، کریستیانو رونالدو را به گران‌ترین بازیکن تاریخ تا آن دوران تبدیل کرد، ون نیستلروی دوباره با این بازیکن پرتغالی رو به رو شد. اما می‌گویند «گذر زمان، زخم‌ها را التیام می‌بخشد.» احترام فن نیستلروی برای فرگوسن و رونالدو به وضوح مشخص است. حالا هنوز هم از او به عنوان اسطوره‌ای برای طرفداران و باشگاه منچستریونایتد یاد می‌شود. رابطه او و باشگاه بهبود یافته است. فن نیستلروی هر از گاهی به اولدترافورد می‌رود و در چندین دیدار خیرخواهانه تیمش هم حضور داشته است. او در سال ۲۰۱۷ پس از بازگشت به اولدترافورد برای یک بازی مقابل اسطوره‌های بارسلونا گفت: «بسیار لذتبخش است. مخصوصا دیدن رفقا، طرفداران و بازگشت به اینجا حس خیلی خوبی دارد.»
فن نیستلروی در مورد کریستیانو رونالدو هم گفته است: «او به عنوان بازیکنی جوان به تیم آمد ولی می‌دانست که به دنبال چه چیزی است و این را هم گفت: (می‌خواهم بهترین بازیکن دنیا شوم.)» در ابتدا با خودت می‌گویی: «بسیار خب، بازیکن جوانی است و باید رویا پرداز باشد» اما تلاش و استعدادی که داشت، باعث شد به اهدافش برسد و هنوز هم به طور قوی پیشروی می‌کند؛ این فوق العاده است.»
رابطه‌اش با سر الکس فرگوسن هم خوب شده است: «من گام اول را برای بهبود روابط‌مان برداشتم. با او تماس گرفتم. چندین بار در سال احساسات بدی در مورد رفتارم با او و القابی که پس از نیمکت نشینی در فینال لیگ کاپ در کاردیف، او را با آن‌ها صدا زدم داشتم. کورکورانه سرش داد کشیدم. از آنجایی که خیره سر و لجوج بودم، تا مدتی نتوانستم آن را فراموش کنم. این طور بود که همه چیز بهم ریخت. واقعا بی ادبی کردم. حرف‌هایی که زدم خیلی عصبانی کننده نبودند ولی نادرست بودند. نباید آن‌ها را بیان می‌کردم. آن موقع به گفتن‌شان افتخار نکردم و هنوز هم چنین حسی دارم.»
برای آن دسته از طرفداران منچستریونایتد که هر هفته شاهد بی رحمی و خونسردی او مقابل دروازه بودند، ون نیستلروی کارهای زیاد دیگری انجام داده است که می‌توان به آن‌ها افتخار کرد.
