یکی از نمودهای جالب فرگشت پدیده ای به اسم غول پیکری جزیره ای هستش.
سعی میکنم به زبون خودمونی توضیح بدم که فهمش سخت نباشه گر چه در کل مفهوم ساده ایه.
بحث اینه که اگه یه جانداری به هر دلیلی(از رانش زمین تا ایجاد گسل و جدا شدنش یا سایر پدیده های مخرب زیست محیطی) تو یه جزیره ای منزوی بشه
اگر شرایط حیات تو اون جزیره براش فراهم باشه
مشاهده میشه که با گذشت زمان اون جاندار نسبت به خویشاوندانش تو خشکی ها که ازشون جدا شده دارای جثه ی بسیار بزرگتری خواهد بود.
همونطور که شاهد هستید لاک پشت های ساکن جزیره ی گالاپاگوس در طی زمان اندازشون به شکل عجیبی رشد کرده نسبت به سایر خویشاوندانشون
اما دلیل این پدیده چیه؟
دلیلش رو باید تو قانون فاستر(قانون جزیره) جست و جو کنیم.
این قانون چی میگه؟
"اعضای یک گونه بسته به موجود بودن منابع طبیعی در محیط زیستشان،جثه ی بزرگتر یا کوچکتری پیدا می کنند."
جواب پیدا شد.
لاک پشت های گالاپاگوس به این دلیل افزایش اندازه پیدا کردن که منابع غذایی به میزان کافی در دسترسشون بوده.رقابتی بینشون وجود نداشته برای جنگ بر سر غذا و خیلی راحت میتونستن افزایش سایز پیدا کنن چون منابع تامین اون میزان انرژیِ اضافی ای که در اثر افزایش اندازه نیاز بوده بهش وجود داشته در گالاپاگوس.
برعکس گاها کوچک شدن هم گاهی در حیوانات جزیره رخ میده چون مثلا در یک جزیره ای منابع غذایی کافی نیست و جانوران متولد شده ای که به علت جهش،سایز کوچک تری داشتن توانایی بقای بیشتری داشتن
چرا؟
چون با منابع غذایی کمتری نیاز بدنشون رفع میشده و به همین دلیل ساده تر میتونستن با اون محیط دارای فقر منابع غذایی سازگاری پیدا کنن.
_________________________________________________________________________________________________________________
اما یه اتفاق دیگه ای هم میفته در این جزایر
از دست رفتن یک سری توانایی های خاص در حیوانات
نمونه ی خوبش پرنده ی دودو هستش.
یک پرنده ی بی پروازی که به تازگی منقرض شد.
"دودو" در زبان هلندی به معنای "تنبل" هست.
اما این بنده خدا واقعا تنبل نبوده از اول:))))
همین قانون جزیره ای باعث منقرض شدنش شد
چجوری؟
دودو ها پرنده هایی ساکن جزایر موجود در اقانوس هند بودن
منابع غذایی تو این جزایر برای این پرنده ی تقریبا همه چیزخوار فراوون بود.
از میوه های روی زمین بگیر تا گیاهان و دانه ها
همچنین هیچ شکارچی ای در جزیره وجود نداشت و خطری جان دودو رو تهدید نمیکرد.
نتیجه چی شد؟
دودو به تدریج توانایی پروازش رو از دست داد چون نیازی به پرواز نمیدید.
چون نه شکارچی ای وجود داشت که بخواد ازش فرار کنه.
نه مواد غذایی در ارتفاع بودن.
دودو نه تنها توانایی پروازش رو از دست داد بلکه به تدریج بزرگ و بزرگ تر شد و در نهایت شد یه پرنده ی یه متریِ بی پرواز !!!!!!!
تو اون دوران انگلیسی ها در حال جولان دادن در دریاها با کشتی هاشون بودن و پاشون باز شد به جزیره های محل اسکان دودو.
این دودوی بنده خدا که تا حالا انسان و حیوانات دست آموزش رو ندیده بود بدون ترس به انسان و سگ و گربه های اون ها نزدیک میشد و همین شد که اونقد توسط انسان و حیوانات دست آموزش شکار شد که نسلش منقرض شد.(چون سگ و گربه هایی که با انسان وارد این جزیره ها شدن زاد و ولد کردن و چه منبع غدایی ای سهل الوصول تر از دودو)
امروزه انقراض این جاندار رو نمونه ای از دست کاری انسان تو طبیعت میدونن.
پ.ن:شرمنده اگه خیلی منظم ننوشتم چون سعی کردم از چند تا منبع استفاده کنم و تا قبل ساعت 1 بذارمش که تعداد بیشتری ببینن این پست رو.
مثال های خیلی قشنگ تری هم هست که اگه استقبال شد بعدا میذارم.
منابع:
1-کتاب ساعت ساز نابینا(ریچارد داوکینز)
2-Naish, Darren (2008-01-28). "Titan-hawks and other super-raptors". Tetrapod Zoology blog
3-Pregill, G. K.; Worthy، T. H. (March 2003). "A New Iguanid Lizard
4-کتاب اندازه ی بدن پستانداران در جزیره اثر مارک وی.
5-ژیگانتیسم و دورفیسم در جزیره ها اثر پیتر تایسون
