مطلب ارسالی کاربران
چند سطری برای جردن هندرسون
برای کاپیتانمون . قبل از پیشه و جاییگاه ورزشی . در مورد مردی میخوام صحبت کنم که با ایده آل های ذهنم هم سو هست . برای انسانی شگفت انگیز و شکست ناپذیر. همه مردم عاشق داستان های شاه و پریونی هستند عاشق داستان های سیندرلایی - رابین هودی . داستان های لستری.آندر داگ (کسی که تو فایت شانس پیروزیش کمتر از طرف مقابل هست ) جردن هندرسون یکی ازوناست . بارها تو مسیرش مانع های باور نکردنی قرار گرفته ولی در نهایت یه راه عبور پیدا کرده مثله اینکه تو تینیجری لیورپول و یونایتد رو طالب خودش میدید اون موقع که تو ساندرلند میراث دار هافبک های باکس تو باکسی مثله جرارد تلقی میشد همون موقع که کینگ کنی جلو تر از فرگی آوردتش لیورپول .
تو لیورپول شروع راحتی نداشت وینگ چپ راست پیستون چپ و راست یه وقتایی دفاع راست اکثر پستا رو تو تیمی نا متوازن بازی کرد تفکر این بود که جردن جوونه و خستگی ناپذیر . یه دونده ی ابدی پس هر جای ترکیب میشه بازیش میدیم. فرگی شروع کرد به حسودی و گفت با سبک دویدن هندرسون و بی پرواییش مصدومیت های وحشتناکی در انتظارشه و در نتیجه عمر فوتبالیش کوتاهه . طرفدارا منتقد شماره ی یکش شدن البته طرفدارای اینترنتی نه استادیومی یه هجمه ی عجیبی پشتش راه افتاده بود مانع بعدی قهرمان نشدن در سال 2013 تو لیگ با راجرز بود شاید مانع بزرگتر گرفتن بازوبنده کاپیتانی از دست کاپیتان فنتستیک بود بعد یه مدت کاپیتان اینگیلیس شد و مانع بعدی پس دادن بازوبند بود حتی یه وقتایی ذخیره شدن تو لیورپول ولی یه چیزی هیچ وقت تو بازیش فرق نمیکرد اونم گاتسی بودنش بود با وجود بازی کردن با جرئت بودن جرئت داشتن ربطی به تکنیک نداره اینکه پاتو از ترس مصدومیت از هیچ چالشی عقب نکشی اینکه مسعود اوزیل نباشی . اوزیلیه بازیکنه بی نهایت با استعداده ولی اون مایل اخرو شاید نره شاید قبل بازی به فکر سلامتیش باشه اینکه بیمارستانی نشه بعد بازی- ولی هندرسون همیشه یه جوری بازی میکنه انگاری فردایی وجود نداره انگار آخرین بازی عمرشه هر بازی . این دیگه به روحیات انسان برمیگرده و دوست داشتن یه چیز نسبیه ولی شخصه من تو دنیای گتوزو و پیرلو همیشه عاشق گتوزو هستم . اگرم کسی به بعد فنی هندرسون شک داره یا خلاق نیست و ازین شعر فلسفی ها پاس هندو به مانه تو نیو کمپ رو ببینید
حرف زیاده یادمه یروزی مصاحبه کننده از دنیل اگر پرسید حست نسبت به لیورپول چیه و اونو تعریف کن دنیل اگر جواب داد مطمئن نیستم اونقدر زمان داشته باشی . و این یکی از بهترین مصاحبه هایی بود که تا حالا دیدم منم نمیدونم شما چقدر حوصله خونده دارید یا من چقدر حوصله ی نوشتن ولی میخاستم به همه ی لیورپولیا بگم به کاپیتانومن افتخار میکنم چه دنیای جالب و عجیب و پر رمز رازیه بازیکنی که شاید آرزوی رفتنش رو خیلیا داشتن الان رفته کنار امیلین هیوز و فیل تامپسون و گراهام سونز و استیون جرارد . یه کاپیتان کاملا شایسته و من نمیتونم برای بازیهای سال دیگه صبر کنم که کاپیتانمون کسی که جام قهرمانی اروپا رو برده بالا دوباره تیممون رو رهبری کنه
اون روزی که جرارد بازوبند رو بعد از یه دوران باورنکردنی و طولانی (طولانی ترین زمان کاپیتانی تاریخ باشگاه)میخاست انتقال بده فکر میکردم که دیگه هیچ چیز اون طعم قبل رو نمیگیره ولی هندرسون ثابت کرد که لیورپول و دنیا پر از سورپرایزه و یه وقتایی کسایی قهرمانت میشن که تو یه آدم خیلی معمولی همیشه میبینیشون و اون احترام لازم رو نمیزاری و قدرشناسی کافی براشون نداری مثله پدر مادر اکثر ماها
مرسی برای تمام خاطرات گذشته و فرداهای روشن در انتضار کاپیتان
