طرفداری- آرین روبن که سابقه بازی در تیم هایی همچون چلسی و رئال مادرید را داشت، چند روز پیش با پایان قراردادش با بایرن مونیخ، در سن 35 سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
هرچند گفته می شد آرین روبن می خواهد فوتبالش را در هلند ادامه دهد ولی مصدومیت دست از سر بازیکن هلندی بر نداشت و باعث شد مستطیل سبز را برای همیشه ترک کند. روبن حالا در مصاحبه ای جذاب با سایت fourfourtwo، در مورد مسائل مختلف صحبت کرده است که بخش دوم آن را می توانید مشاهده کنید:
تو گفتی که در سال 2009 مجبور به ترک باشگاه شدی حتی با وجود اینکه برخی از بهترین بازی های دوران ورزشی خود را به نمایش گذاشتی. احساس خیانت از سوی باشگاه به تو دست نداد؟
زمان عجیبی بود. من بهترین پیش فصل خود را پشت سر می گذاشتم ولی رئال مادرید پول زیادی را صرف خرید کریستیانو رونالدو، ژابی آلونسو، کریم بنزما و کاکا کرد. هیئت مدیره به من، وسلی اسنایدر و کلاس یان هونتلار گفت که آن ها باید تعدادی بازیکن بفروشند تا مقداری از پول ها را برگردانند. هیچ مشکلی با مربی آن زمان، مانوئل پیگرینی نداشتم و او بهم گفته بود که نمی خواهد از باشگاه بروم ولی رئیس باشگاه، فلورنتینو پرز تصمیم آخر را گرفت. سخت بود ولی تصمیم به ترک باشگاه و پیوستن به بایرن گرفتم. این باعث بهترین انتقال دوران ورزشی من شد.
همه بایرن را به مدت یک دهه با زوج روبن و ریبری یا بهتر است بگوییم "روبری" می شناختند. رابطه بین شما درون و بیرون زمین چگونه بود؟
من فکر می کنم ما افکار مشابهی داشتیم و این باعث به وجود آمدن یک ارتباط بی نظیر درون زمین مسابقه می شد. اول از همه ما عاشق فوتبال بودیم ولی به طرز خاصی موقعیت های یک در برابر یک را دوست داشتیم. ما خیلی خیلی شبیه به هم بودیم و زمانی که باهم درون زمین مسابقه قرار داشتیم، موفقیت چیز عجیبی نبود.
از دست دادن پنالتی در وقت های اضافی فینال لیگ قهرمانان مقابل چلسی بدترین لحظه دوران بازی تو است؟ بازیکنان بایرن به از دست دادن این پنالتی چگونه واکنش نشان داند؟
یک لحظه بسیار عاطفی برای من و برای دیگران نا امید کننده بود. ما در زمین خودمان تا هفت دقیقه پایانی یک بر صفر پیش بودیم. متاسفانه آن ها بازی را به تساوی کشاندند و بعد هم من یک پنالتی را از دست دادم. وقتی یک پنالتی حیاتی را ازدست می دهی، بسیار سخت است ولی باید ریکاوری کنی. ما بسیار خوب ریکاوری کردیم و در ومبلی نشان دادیم هنوز هم یک تیم عالی هستیم.
بایرن در سال های 2010 و 2012 در فینال لیگ قهرمانان اروپا مغلوب شد. آیا به این فکر می کردی که هیچوقت نمی توانی این جام را ببری؟
البته. قبل از سومین فینال مقابل بورسیا دورتموند در سال 2013، فشار وحشتناکی وجود داشت درحالی که ذهن من کاملا راجع به این قضیه مثبت بود و متقاعد شده بودم که این بار می توانیم قهرمان شویم. همچنین در ومبلی فکر می کردم می توانم سه فینال لیگ قهرمانان را بازی کنم و از هرسه آن ها بازنده بیرون بیاییم. هیچکس نمی خواهد دوران بازی او این گونه شناخته شود. همه خواهند گفت: "او بسیاری از جام ها را برده ولی لیگ قهرمانان اروپا را نبرده است."
زمانی که در دقایق پایانی توانستید با گل تو قهرمان شوید چه احساسی داشتی؟ احتمالا وزنه سنگینی از روی شانه هایت برداشته شده بود.
مثل داستان یک فیلم یا یک کتاب بود. من سال گذشته یک پنالتی در برابر چلسی از دست دادم و 12 ماه بعد گل قهرمانی را به ثمر رساندم. من معتقد هستم این یک نمونه عالی از شخصیتی است که نیاز دارد تا در ورزش موفقیت بدست آورد. اگر یک شکست بزرگ را تجربه می کنید، باید بلند شوید و دوباره بجنگید و این کاری بود که من انجام دادم.
تو اولین بازی خود را برای تیم ملی هلند درحالی انجام دادی که رابین فن پرسی، رافائل فن در فارت و وسلی اسنایدر درحال اضافه شدن به تیم بودند. چگونه با این همه استعداد لاله های نارنجی هیچ جامی را نبردند؟
فکر می کنم ما برای یک کشور کوچک افتخار آفریدیم. در سال 2010 در جام جهانی دوم شدیم و در سال 2014 سوم شدیم و به نظرم آنقدر ها هم بد نیست. البته که شما همیشه می خواهید جام ببرید ولی ما فقط 16 میلیون جمعیت در کشور خود داریم پس فکر می کنم دوم و سوم شدن خوب است و چیزی نیست که ما در سال های گذشته زیاد به آن دست یافته باشیم.
هلند در صعور به یورو 2016 و جام جهانی 2018 ناکام بود. چه مشکلی در فوتبال هلند وجود داشت؟
ما همیشه یک شیوه خاص برای بازی کردن داریم ولی فوتبال توسعه یافته است و ما هم باید با آن خود را تطبیق دهیم. شما باید هویت خود را داشته باشید ولی باید از دیگران هم چیزهایی را یاد بگیرید. تا 10 الی 15 سال پیش کشورهای دیگر از شیوه بازی ما تقلید می کردند ولی حالا ما باید افکارمان را بازتر کنیم و باید به کشورها و تیم های دیگر نگاه کنیم تا از آن ها و شیوه بازی که انجام می دهند یاد بگیریم.
بخطار مصدومیت های زیادت، رسانه های هلندی به تو لقب "مرد شیشه ای" را داده بودند ولی به مدت 14 سال در تیم ملی حضور داشتی. آن لقب تو را اذیت می کرد؟
واقعا اذیت می کرد. وقتی جوان تر هستید بسیار حساس تر هم هستید. اگر وقتی سنم بیشتر بود این حرف ها را می زدند، انقدر اذیتم نمی کرد ولی من می خواستم به همه آن ها ثابت کنم که در اشتباه هستند. برایم خطاب کردن "مرد شیشه ای" مثل آن می ماند که آن ها فکر می کنند ضعیف هستم. هیچ ارتباطی به ضعیف بودنم نداشت و فقط بخاطر بدن حساسی که در آن زمان داشتم بود. با خودم فکر می کردم "شکسته نخواهم شد" و خوشبختانه در آخر به آن ها ثابت کردم که اشتباه می کردند. شاید آخرین خنده را من کردم.
کفش ایکر کاسیاس مانع گلزنی تو در فینال جام جهانی 2010 و برنده شدنت شد. آن لحظه هنوز هم تو را اذیت می کند؟
درست مثل تمام جام هایی که تاکنون برده ام، آن نا امیدی هم تا آخر عمر با من خواهد ماند. زمانی که با ایکر کاسیاس تک به تک شدم، یک فرصت بزرگ برای بردن جام جهانی داشتم و اگر سه سانتی متر آن را بالاتر می زدم، توپ وارد دروازه می شد. کاسیاس تصمیم گرفت به سمت چپ برود ولی بعد پایش را بیرون گذاشت و فکر نمی کرد شوت بزنم. اگر دوباره همچین فرصتی را داشتم، بازهم سعی می کردم به همان شکل به توپ ضربه بزنم به جز اینکه ضربه را چند سانتی متر بالاتر می زدم.
تو با لوئیس فن خال در بایرن مونیخ و تیم ملی هلند همکاری کردی. کار با او را چگونه دیدی؟
لوئیس مربی بزرگی است. کار با او بعضی اوقات می تواند دیوانه کننده باشد ولی او خیلی در مورد پیشرفت فردی بازیکنان شفاف و خوب است. من از او طی سال ها چیز های زیادی را یاد گرفتم و لوئیس یکی از دلایلی بود که رئال مادرید را به مقصد بایرن مونیخ ترک کردم. خوش شانس بودم که فرصت دوباره کار با او را در تیم ملی هلند پیدا کردم و هر دو زمانی که ما با هم همکاری داشتیم، موفقیت هایی را بدست آوردیم.
تو یکی از تعداد انگشت شمار بازیکنان هستی که هم زیر نظر مورینیو و هم زیر نظر پپ گواردیولا کار کرده ای. چگونه این دو مربی را مقایسه می کنی؟
هرمربی استایل بازی خاص خود را دارد. به عنوان یک بازیکن باید از آن ها یاد بگیرید و چیزهایی که احتیاج دارید را با خود ببرید. زمانی که با مورینیو همکاری می کردم، جوان تر بودم ولی زمان پپ بسیار پخته تر بودم. هردوی آن ها مربیان بزرگی هستند و چیزهایی عالی از آن ها در طول دوران ورزشی خود یاد گرفتم.
روزی مربی گری خواهی کرد؟ فکر می کنم از وینگرهای معکوس استفاده خواهی کرد....
در این باره در حال حاضر مطمئن نیستم. از کار با بازیکنان جوان لذت می برم و به آن ها برای پیشرفت کمک می کنم. همین الان هم به تیم محلی پسرم در زمان های مختلف کمک می کنم. عاشق فوتبال هستم ولی مطئمن نیستم مربی گری تصویری باشد که از خود در آینده تصور می کنم.
امسال 36 ساله خواهی شد ولی به نظر می رسد از لحاظ فیزیکی پیشرفت کرده ای. چگونه اینکار را انجام دادی؟
شروع به کار با یک متخصص بیماری های استخوان در سال آخرم در رئال مادرید (2009) کردم. او به من توضیح داد که همه چیز در بدنم باید هم تراز باشد. من کمی شبیه ماشین فرمول یک هستم، اگر یک پیچ وجود داشته باشد که خوب کار نکند، موتورم خواهد ترکید. عضلات باید تا جای ممکن موثر کار کنند و خوشبختانه الان کار می کنند.
دوران ورزشی خود را در یک کلمه توضیح بده
می گویم "عالی". لحظات عالی زیادی را سپری کردم و جام های زیادی را بردم. لحظات سخت و زمین خوردن هایی بودند ولی من از آن ها سربلند بیرون آمدم. لحظات خوب بیشتر بودند و امیدوارم که از سال های خوب آینده قبل از بازنشستگی لذت ببرم.
آرین روبن: تغییر سیستم بازی باعث شد چلسی را ترک کنم؛ همیشه با هواداران رئال مادرید رابطه خوبی داشته ام
