طرفداری- آرین روبن که سابقه بازی در تیم هایی همچون چلسی و رئال مادرید را داشت، چند روز پیش با پایان قراردادش با بایرن مونیخ، در سن 35 سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
هرچند گفته می شد آرین روبن می خواهد فوتبالش را در هلند ادامه دهد ولی مصدومیت دست از سر بازیکن هلندی بر نداشت و باعث شد مستطیل سبز را برای همیشه ترک کند. روبن حالا در مصاحبه ای جذاب با سایت fourfourtwo، در مورد مسائل مختلف صحبت کرده است که بخش اول آن را می توانید مشاهده کنید:
اولین خاطره ای که از فوتبال داری چیست؟
فکر می کنم اولین خاطره من از فوتبال بازی کردن در خیابان و زمین های کوچک مدرسه است. زمانی که کوچک بودم در روستا خود به تیم محلی پیوستم ولی ما فقط یک یا دوبار در هفته می توانستیم بازی کنیم. من مهارت هایم را فقط با بازی کردن برای تفریح با دوستانم ارتقا دادم.
سرعت همیشه به عنوان یکی از ویژگی های تو بوده است. آیا تو به عنوان یک پسر بچه، در انجام هرگونه ورزشی خوب هم بودی؟
در مدرسه من کمی ورزش می کردم و سرعتم همیشه با من بود هرچند چیزی نبود که هیچوقت آن را به عنوان مسیر حرفه ای شدن در نظر بگیرم. عجیب بود چرا که پدر و مادرم انقدر سریع نبودند هرچند مادرم از پدرم سریعتر بود. سرعت یک سلاح خوب برای من بوده اگر چه خوش شانسی هم بوده است چرا که یا شما آن را دارید یا ندارید.
زمانی که اولین بازی خود را برای خرونینخن انجام دادی هنوز هم در حال تحصیل در مدرسه بودی و احتمالا هم کلاسی هایت به تو حسودی می کردند....
به یاد دارم که مادرم دو یا سه بار زمانی که در کلاس بودم با من تماس گرفت. زمانی که به او زنگ زدم گفت که خرونینخن زنگ زده و گفته است که در لیست تیم برای بازی آخر هفته خواهم بود. انتظار همچین چیزی را نداشتم چون حتی یکبار هم با تیم اول تمرین نکرده بودم ولی مربی مرا روی نیمکت ذخیره ها گذاشته بود. دوستانم واقعا برایم خوشحال بودند. کمی هم البته برای آن ها عجیب بود که من در تلوزیون بازی کنم و البته بعدا در مورد من در روزنامه ها خواندند.
تو حتی در ابتدای راه بازی خود هم دچار مصدومیت های زیادی می شدی. آیا آن ها تو را نترساندند که نتوانی به طور کامل از پتانسیلت استفاده کنی؟
به عنوان یک بچه هیچوقت مشکلی با مصدومیت نداشتم یا حتی در تیم جوانان. مصدومیت هایم در چلسی شروع شد زمانی که در یک مسابقه پیش فصل پایم شکست. فقط بدشانسی بود ولی بعد از آن دچار مصدومیت های عضلانی هم شدم بنابراین مجبور شدم بدنم را بهتر بشناسم. تلاش کردم تا بفهمم چگونه از آن محافظت کنم تا از مصدومیت جلوگیری کنم. بعضی بازیکنان هیچوقت مصدوم نمی شوند ولی برخی بازیکنان باید کارهای خاص بیشتری انجام دهند تا مطمئن شوند که بدن آن ها روی فرم است.
هوادارن آیندهوون زوج تو و ماتیا کژمان را به علت درک متقابلی که درون زمین از یکدیگر داشتید، بتمن و روبن نامیده بودند. چه چیزی باعث خاص شدن رابطه تو با او می شد و چرا در چلسی این زوج جواب نداد؟
در آن زمان ما یک تیم عالی در آیندهوون داشتیم و کار من ساده بود چرا که باید تا جایی که ممکن است با او هماهنگ می شدم. همچنین دنیس رومدال در وینگر راست حضور داشت که خیلی خیلی سریع بود بنابراین ما با هم فرصت های زیادی را برای ماتیا به وجود می آوردیم و او هم گل های زیادی را به ثمر می رساند. متاسفانه زمانی که در چلسی بودیم او زیاد بازی نکرد بنابراین ما نتواسنتیم همان موفقیت درون زمین را که در آیندهوون ایجاد کرده بودیم، آنجا هم ایجاد کنیم.
یوهان کرایف یکبار در مورد تو می گفت: " او استعداد عظیم و یک پای چپ زیبا دارد ولی پای راست او از شکلات درست شده است." تا کنون با او در این باره صحبت کردی؟
هرگز! ولی او تنها کسی نبود که چنین چیزی را می گفت. من نمی توانم هیچکاری با پای راستم بکنم ولی تاجای ممکن آن را ارتقا دادم. مربی های مدرن از بازیکنان جوان می خواهند که روی هر دو پای خود کار کنند ولی من مطمئن نیستم که اینکار چیز خوبی باشد. بعضی بازیکنان یک پای خیلی خوب دارند پس یک سوال پیش می آید: "می خواهی آن پا را استثنائی کنی یا می خواهی روی دوپا کار کنی تا شاید فقط دو پای خیلی خوب داشته باشی؟" شاید بهتر است بازیکنان روی رسیدن به بالاترین پتانسیل خود در قدرتمندترین پای خود تمرکز کنند.
تو در سال 2004 در آستانه ترک آیندهوون به سوی منچستریونایتد بودی. الکس فرگوسن به تو چه چیزی گفت و چرا به آنجا نرفتی؟
موقع شام یک صحبت خیلی خوب با او داشتم و ما در مورد فوتبال و زندگی حرف زدیم. همچنین یک زمین تمرین خوب داشتم و به آنجا رفتم و همه چیز خوب بود ولی وقتی به آیندهوون برگشتم هیچ اتفاقی رخ نداد. هیچ قرارداد واقعی در کار نبود و معامله اتفاق نیفتاد. همچنین آیندهوون در آن زمان درحال مذاکره با چلسی بود پس شاید آن ها پول بیشتری پیشنهاد دادند؟ من واقعا نمی دانم. با چلسی صحبت کردم و برنامه های آن ها را دوست داشتم. ما یک ملاقات داشتیم و همه چیز تقریبا به سرعت تمام شده بود. منچستریونایتد بهم پیشنهادی برای امضای قرارداد نداد و هیچ پشیمانی از این موضوع ندارم.
زمانی که فقط 20 ساله بودی با 12 میلیون پوند به چلسی آمدی. بازی کردن زیر نظر ژوزه مورینیو چگونه بود؟
او خیلی پر شور و جاه طلب بود. در آن سن فکر می کنم برایم خوب بود و باعث شد فوتبالم پیشرفت کند. یک دانش آموز هستم. کسی که می خواهد پیشرفت کند و سخت تلاش کند پس فکر می کنم از لحاظ شخصیتی بهم می خوردیم. تعداد زیادی بازی زیر نظر او انجام دادم و او یک مربی خوب بود. او بهم اعتماد به نفس زیادی داد و خاطرات خوبی از بازی برای او دارم.
با توجه به شکستگی پایت در پیش فصل، چقدر برایت ماه های اول حضور در چلسی دشوار بود؟
واقعا دشوار بود. باید برای رسیدن به فرم مناسب دوباره از اول شروع می کردم ولی پس از آن بازگشتم و در شرایط فیزیکی فوق العاده ای بودم و یک شروع عالی در چلسی داشتم. در سه مسابقه ابتدایی که در ترکیب تیم حضور داشتم، هرسه را یک بر صفر پیروز شدیم و دو گل به ثمر رساندم. احساس سریع بودن و قدرتمند بودن می کردم و این ها دقیقا چیزهایی است که در انگلیس به آن ها احتیاج دارید پس شاید زمانی که مصدوم بودم باعث بهتر شدنم شده بود.
زمانی که روی بدنت روی فرم بود، بی نظیری بودی. آیا احساس غیرقابل دسترس بودن داشتی و راز اینکه انقدر سریع با لیگ برتر تطبیق پیدا کردی چه چیزی بود؟
زمانی که به انگلیس آمدم می خواستم بهتر شوم. مصدومیت به این معنا بود که باید روی قسمت فیزیکی خود تمرکز می کردم. من چند ماه را به شدت تمرین کردم پس بعد از آن به فرم مناسب خود رسیدم و در شرایط فوق العاده ای قرار گرفتم. این به من اعتماد به نفس می داد که نشان دهم چه چیزی را در لیگ برتر می خواهم.
مورینیو خیلی رک در مورد مصدومیت های تو در چلسی صحبت می کرد. چقدر اذیت کننده است که از مربی خودت انتقاد بشنوی؟
اگر بخواهم صادق باشم به هیچکدام از انتقاد ها اهمیتی نمی دادم. برای یک مربی سخت اگر یک بازیکن مصدوم شود چون نمی تواند رو آن بازیکن حساب کند بنابراین می توانستم اندکی از آن ها را درک کنم. ولی این مصدومیت ها برای بازیکن بدتر از مربی است چرا که شما می خواهید بازی کنید و از فوتبال بازی کردن خود لذت ببرید. ژوزه یک برنده است و بازیکنان قوی می خواهد. زمانی که روی فرم بودم احساس اعتماد به نفس زیادی از سوی او می کردم ولی مصدومیت ها باعث به وجود آمدن این بحث ها شد.
تو گفتی از هیچکس بیشتر از جان تری در انگلیس یاد نگرفتی. چه چیزهایی از او یاد گرفتی؟
او یکی از بهترین کاپیتان هایی بود که من تاکنون داشته ام. طرزی که او درون زمین رفتار و بازی می کرد یک الگو برای همه است.
چرا در آگوست 2007 تصمیم به ترک چلسی به مقصد رئال مادرید گرفتی؟ تصمیم سختی بود؟
تصمیم سختی بود با اینحال در باشگاه کمی تغییرات در سیستم بازی به وجود آمده بود. در دو فصل ابتدایی حضور من، ما با وینگرها بازی می کردیم و بعد مورینیو این سیستم را تغییر داد و به استفاده از یک هافبک فیزیکی و دو مهاجم روی آورد. من می توانستم در نوک حمله بازی کنم ولی گزینه های اول دیدیه دروگبا و آندری شوچنکو بودند. رئال به سراغم آمده بود و پاسخ نه بسیار سخت بود پس باید می رفتم.
هواداران رئال به هو کردن حتی بهترین بازیکنان خود و نشان دادن دستمال های سفید شهرت دارند. آیا آن ها به دشواری راضی می شوند؟
من همیشه رابطه خوبی با آن ها داشتم. در فصل اولم لالیگا را بردیم و بارسلونا را 4 بر 1 شکست دادیم که یک شب بی نظیر بود. فکر می کنم برخی از بهترین بازی های دوران ورزشی خود را انجام دادم. زمانی بود که در وینگر راست بازی می کردم و به راحتی به داخل محوطه جریمه نفوذ می کردم بنابراین گل های زیادی را به ثمر رساندم. اگر شما گلزنی کنید و جام های زیادی هم ببرید، هواداران همیشه با شما خوشحال خواهند بود.
آرین روبن: اگر دوباره در فینال جام جهانی با کاسیاس تک به تک شوم، توپ را سه سانتی متر بالاتر خواهم زد؛ لقب "مرد شیشه ای" واقعا مرا اذیت می کرد
