از قدیم الایام میان هواداران دو آتشه پرسپولیس جمله ای معروف همیشه نقل می شود که گاهی باید با تعمق بیشتری به این جمله صاحبان اصلی پرسپولیس دقت کرد: «نمی خواهند پرسپولیس نتیجه بگیرد.»
شاید در نگاه اول این موضوع کمی بدبینانه و لبریز از اغراق ناشی از هواداری به نظر برسد اما وقتی به فصل های گذشته و روند کنونی این تیم نگاه می کنیم ناچار می شویم با وسواس بیشتری به رد این گفته بپردازیم.
وقتی محمد رویانیان سکان مدیریت این باشگاه پر هوادار را به دست گرفت کمتر کسی باور می کرد مدیر اسبق ستاد سوخت کشور به یکی از محبوب ترین مدیران عامل این باشگاه در میان تیفوسی های پرسپولیس مبدل شود. پرسپولیس از منبعی نامعلوم، برندهء بازار نقل و انتقالات فصل 91 و 92 بود. تیمی که طی چند فصل در حسرت داشتن ستاره های نام آور بود به یکباره شاهد ورود وزنه هایی همچون سید جلال حسینی، محسن بنگر، حسین ماهینی، کریم انصاریفر، محمد قاضی و ..... بود و همین کافی بود که همگان این تیم را از پیش قهرمان بدانند. اما اشتباه در انتخاب سرمربی و همچنین هجمه عظیم رسانه ها، مدیران عامل سایر باشگاه ها و ..... در خصوص محل سرمایه پرسپولیس عواملی بودند که باعث شدند این تیم فصلی کابوس وار را با بازی تراژیک فینال جام حذفی، پشت سر بگذراند. فصل بعد اما رویانیان زودتر از پیش دست بکار شد و با انتخاب علی دایی و عقد قرارداد با جوانانی مثل امید عالیشاه، کفشگری، عباس زاده، صادقیان و ..... اتفاق بهتری برای این تیم ریشه دار رقم زد. اما حواشی این فصل پرسپولیس کمی بیشتر از اشتباهات مدیریتی بودند. محرومیت پرسپولیس از بازی های خانگی در حالی که در بعضی از ورزشگاه ها سر مربی شکسته شد و اتفاقی رخ نداد، کسر امتیاز، جنجال قرارداد محمد رضا خلعتبری، داوری دیدار پرسپولیس و سپاهان و عدم شفافیت ماوقع، گمانه زنی های هر روز رسانه ها در خصوص عزل رویانیان، عدم پشتیبانی وزارت ورزش از مدیریت تیم، افشای مبلغ قرارداد بازیکنان پرسپولیس در حساس ترین شرایط لیگ، انتشار مکالمه خصوصی علی پروین و علی دایی از سوی یکی از مدیران وزارت خانه و ..... عواملی بودند که بر آن شدند تا یکی از بهترین پرسپولیس های دهه اخیر باز هم از قهرمانی باز بماند.
پیش فصل 93-94
برای هواداران پرسپولیس چندین و چند سوال وجود دارد. بعنوان مثال چرا رسانه ها، مدیران عامل تیم های لیگ برتری، اخبار یست و سی و .. در خصوص قرارداد مبهم محمدرضا خلعتبری که چند روز پیش با باشگاه سپاهان منعقد کرد کنجکاو نیستند. عنوان میشود که دلایل جدایی خلعتبری از پرسپولیس طلب فصل گذشته اش از پرسپولیس، طلب عجمان و مبلغ قرارداد این فصل وی بوده اند. مگر خلعتبری از جیب خودش طلب عجمان را پرداخت نکرد؟ مگر سقف بودجه پرسپولیس به دلیل حضور در آسیا بیشتر از سپاهان نیست؟ مگر جدایی خلعتبری باعث پرداخت طلب فصل گذشته وی شده است؟ براستی چرا باید خلعتبری که به گفته خودش دوست داشت در پرسپولیس بماند حاضر می شود با همان شرایط و احتمالا ضرر 250 هزار دلاری به سپاهان بپیوندد؟
مسلما یکی از موارد فوق الذکر دچار تغییرات محسوسی شده است. یعنی یا طلب عجمان را سپاهان پرداخت کرده و یا اینکه سقف بودجه سپاهان را فراتر از سقف ساير تيمها در نر گرفتهاند. در این مورد نگارنده به هواداران پرسپولیس حق می دهد که در خصوص سکوت رسانه ها و اهالی فوتبال نگران باشد.
مورد بعدی عدم تمدید قرارداد ستاره هاست. در حالی که استقلال با بیگ زاده، خسرو حیدری، امیرحسین صادقی و احتمالا آندو تیموریان تمدید کرده است و دوجین بازیکن مطرح را جذب کرده است، سپاهان خلعتبری، لوسیانو پریرا، عبدالله کرمی و ..... را جذب و با تمام ستاره هایش تمدید کرده است، هیات مدیره باشگاه پرسپولیس به دلیل عدم نقدینگی از این مهم سر باز می زند. وقتی به لیست خرید پرسپولیس نگاه می کنیم ( با خرید فقط دو بازیکن مطرح)، این ماجرا نیز حال و هوای دیگری به خود میگیرد. به راستی بودجه 18 میلیاردی پرسپولیس و 15 میلیاردی استقلال و سپاهان حقیقت دارد و یا اینکه هیات مدیره ها و یا سطوح بالاتر در این امر به مسائل دیگری اهمیت می دهند؟ مگر اسپانسرهای استقلال و پرسپولیس تا کنون تقریبا به یک اندازه به حساب این تیم ها واریز نکرده اند؟ محل این پرداخت ها از کجاست؟ چرا قرارداد بازیکنان فولاد، سپاهان، ذوب آهن، تراکتور و ... هیچگاه رسما منتشر نشد؟
هوادار پرسپولیس، که دو فصل لقب تیم پورشه سواران و میلیاردی ها را تحمل کرد، چرا باید باور کند که همه چیز عادلانه پیش می رود؟ چرا نباید به سکوت محض رسانه ها شک کند؟ چرا كسي اسمی از کمیسیونيهاي مجلس را در خصوص قراردادهای مسلما میلیاردی دیگر تیم ها نمی شنود؟
باید به هواداری که بعد از سالهای سال با اقرار مسوولان فوتبال کشور در خصوص ساختگی بودن قرعه کشی زمان برگزاری دربی تهران مواجه می شود حق داد که منتظر باشد سالهای سال بعد جمله معروف این سال هایش را از مسوولان آتی بشنود و با دیدن تیتر نمی خواستند پرسپولیس نتیجه بگیرد در سالهای آینده، زیر لب بگوید: می دانستم.
محسن شیرالی
تیرماه 1393