طرفداری- در پایان فصل گذشته مورینیو اعلام کرد که کسب رتبه دوم با منچستریونایتد یک دستاورد بزرگ است. عده‌ای او را مورد انتقاد قرار دادند و انتظار داشتند با تقویت تیم در تابستان، فصل 2018/19 جدالی برای کسب قهرمانی باشد. گزینه‌های دست‌نیافتنی مورینیو در نقل و انتقالات، خساست مدیران، فشار رسانه‌ای و لجبازی سرمربی و بازیکنان در نهایت منجر به اخراج سرمربی شد و هدف کسب سهمیه شده بود. اوله گونار سولسشر نیز دو نیمه کاملاً متفاوت را در یونایتد سپری کرد. در نهایت فصل با یک اختلاف امتیاز قابل توجه و در اوج عصبانیت هواداران به اتمام رسید. تمامی مشکلات مورینیو، یقه سولسشر را نیز گرفت و حالا تمام ضعف‌های این تیم برملا شده است. در ادامه این مقاله مروری بر فصل تمام شده منچستریونایتد و برخی از بازیکنان در لیگ برتر خواهیم داشت که در این بین معدود نکات مثبتی هم دیده می‌شود و همه چیز سیاه نیست. آمارها از سایت اسکای اسپورتس، هواسکورد و سایت رسمی پرمیرلیگ برداشت شده‌اند.
رتبه جدول و تعداد گل‌ها
منچستریونایتد تا قبل از هفته 16 حتی رتبه ششمی را تجربه نکرده بود. آنها با کمک سولسشر چهار هفته را در رتبه پنجم و چهار هفته را در رتبه چهارم سپری کردند اما در نهایت رتبه آخر تاپ سیکس نصیب آنها شد. این تیم نسبت به فصل گذشته 3 گل کمتر وارد دروازه حریفان کرد و 26 گل بیشتر دریافت کرد. چهار بازیکن تیم یعنی لوکاکو، مارسیال، پوگبا و رشفورد همگی بیشتر از 10 گل به ثمر رساندند که از فصل 1995/96 بی سابقه بوده است. تنها 4 گل این تیم با ضربه سر به گل تبدیل شده است که برای یک تیم فیزیکی و قدبلند آمار بسیار پایینی است. تعداد کلین‌شیت‌ها هم بیشتر از 7 بازی نشد و این یعنی یونایتد در این زمینه در رتبه چهاردهم لیگ برتر قرار دارد.
آمارهای دفاعی و هجومی
منچستریونایتد در این فصل 225 شوت در چارچوب روانه دروازه حریفان کرد که رتبه سوم لیگ است. تعداد پاس‌ها نیز قابل قبول و ششمین تیم از این حیث محسوب می‌شود. اما این تیم در تکل‌ها رتبه‌ای بهتر از هجدهم نداشت و یکی از دلایلی که بازیکنان به عدم تلاش برای بازپس‌گیری توپ و خنثی کردن حمله حریفان متهم می‌شوند، همین است. کاملاً مشخص بود که تیم‌های حریف در این فصل تعداد موقعیت‌های بیشتری بر روی دروازه یونایتد ایجاد می‌کنند و با 785 دفع توپ، رتبه یونایتد در این زمینه چهاردهم است؛ تیم‌های بزرگ در این زمینه در رتبه‌های پایین‌تر قرار دارند و باید به صورت معکوس به این آمار نگاه کرد. اوضاع پنج غول انگلیسی دیگر از یونایتد بهتر است و (نیاز به) دفع توپ کمتری داشته‌اند.
آمار پل پوگبا
بیشترین گل (13)، بیشترین پاس گل (9)، بیشترین ایجاد موقعیت (55)، بیشترین پاس (2068)، بیشترین شوت(76)، بیشترین دقایق بازی (پس از دروازبان)
آمار پل خوب است و با اینکه 7 گل او از روی نقطه پنالتی زده شده اما همچنان جزو خوب‌های این فصل محسوب می‌شود. او تنها بازیکن یونایتد است که در این فصل نمره بالای 7 را از سایت هواسکورد کسب کرده است. انتقادات از پوگبا بیشتر به دلیل حواشی او و عدم جدیت در برخی بازی‌ها است که البته به جا هم بوده است. تعداد دقایق بازی او نشان می‌دهد که مهره غیرقابل جایگزینی در میانه میدان است و اگر نوسان نداشته باشد آماری خارق‌العاده به ثبت خواهد رساند.
آمار کریس اسمالینگ
بیشترین برد در نبردهای هوایی (4.3 در هر بازی)، بیشترین بلاک (25)
کریس اسمالینگ درگیری زیادی در دوئل‌ها و دوئل‌های هوایی داشته که به ترتیب 64 و 62 درصد از آنها را پیروز شده است. او در 25 بازی این فصل تنها یک کارت زرد گرفته است. از لحاظ دفع توپ (پس از لیندلوف) در رتبه دوم قرار دارد اما تعداد بلاک‌های او دو برابر مدافع سوئدی بوده است. اسمالینگ مدافع خستگی ناپذیری است و همانطور که خود اعلام کرده به دلیل گیاه‌خوار بودن ، کمتر دچار مصدومیت می‌شود. جدا از آمار او معمولاً با جاگیری نادرست یا سایر اشتباهات خود، نشان داده که مدافع مطمئنی نیست.
آمار ویکتور لیندلوف
بیشترین دقایق بازی در بین مدافعین، بیشترین دفع توپ (118)، 89 درصد پاس سالم، 133 پاس بلند با دقت 48 درصد
ویکتور نسبت به فصل گذشته بیشترین پیشرفت ممکن را داشته است. میزان دقایق بازی او این موضوع را نشان می‌دهد که در بین پنج دفاع میانی، قابل اعتمادتر از سایرین بوده است. او در ابتدا و انتهای فصل افت داشت ولی بنظر می‌رسد که این افت بیشتر از دلایل فردی، به دلایل گروهی بوده باشد. او با فاصله کم نسبت به لوک شاو، در رتبه دوم بهترین بازیکن فصل قرار گرفت. شاید فاصله او با اسطوره‌های شیاطین سرخ زیاد باشد اما با اوضاع فعلی یونایتد، عملکرد لیندلوف چندان مورد انتقاد نیست.
آمار مارکوس رشفورد
رتبه سوم در گلزنی (10)، رتبه دوم در پاس گل(6)، رتبه دوم در تعداد شوت (69)، رتبه سوم در ایجاد موقعیت (38)، بیشترین فرصت از دست داده (16)
به لحاظ آماری، این فصل بهترین فصل رشفورد بوده است. او بیشتر زیر سایه زلاتان و لوکاکو قرار داشت ولی با ورود سولسشر به باشگاه حالا فرصت بیشتری در اختیار دارد. تعداد موقعیت و ضربات آزادی که رشفورد هدر داده زیاد است و این بزرگترین ضعف اوست؛ او با 16 موقعیتی که از دست داده در رتبه پنجم لیگ جزیره قرار دارد. رشفورد با تعداد استارت‌های زیاد خود، سریع‌ترین بازیکن منچستریونایتد است که در مطلب قبلی آن را مورد بررسی قرار دادیم.
آمار لوک شاو
بهترین بازیکن فصل از نگاه هواداران، بهترین بازیکن فصل از نگاه بازیکنان، رتبه سوم در پاس گل (4)، بیشترین کارت زرد (11)
شاو بدون شک بهترین فصل حضورش را در این 5 سال سپری می‌کند. افت و خیز او دقیقاً برعکس سایر بازیکنان بود. پس از عدم دعوت به جام جهانی، تمرینات شخصی را آغاز کرد و در ابتدای فصل بازیکنی سر حال بود. در میانه‌های فصل افت کرد اما در نهایت فصل را (حداقل نسبت به دیگر بازیکنان) در شرایط مطلوبی به اتمام رساند.
آمار الکسیس سانچز
1 گل، 3 پاس گل، 75 درصد پاس صحیح
سانچز بیشتر از هر بازیکن دیگری به صورت تعویضی به میدان آمده است (11 بار) و گفته می‌شود هر بازی او نیز هزینه‌ای برای باشگاه به دنبال دارد. او به دلیل مصدومیت یا به دلایل فنی تنها 9 بار از ابتدا به میدان رفته است. با توجه به حقوق الکسیس سانچز انتظارات از او بسیار بالا و نتیجه ناامیدکننده بود؛ به طوری که سایت sport360 کار او را «دزدی فصل» نامگذاری کرده است.
آمار آنتونی مارسیال
بیشترین گل به تاپ سیکس (5)، رتبه سوم برترین گلزن (10)، کمترین دوندگی در بین مهاجمان لیگ برتر
مارسیال فصل را خوب آغاز کرد و حتی توانست با اثبات خود به ژوزه مورینیو، سانچز را نیمکت‌نشین کند. گل‌های امتیازآوری نیز برای تیم به ثمر رساند. با ورود اوله بنظر می‌رسید که مثلث لینگارد، رشفورد و مارسیال خط حمله منچستریونایتد را تشکیل خواهند داد اما به یکباره همه چیز عوض شد و مارسیال و لینگارد در بیشتر بازی‌های بعدی نیمکت‌نشین شدند.
اشلی یانگ
رتبه دوم ایجاد موقعیت (39)، رتبه اول در تعداد سانتر (197)
تعداد سانترهای یانگ سه برابر بیشتر از ماتا است که در رتبه دوم قرار دارد. با این حال دقت سانترهای او بسیار پایین بوده و در این فصل نشان داد که گزینه مطلوبی برای دفاع راست نیست. یانگ نیمه اول فصل را بهتر از نیمه دوم گذراند و در مجموع عملکرد قابل قبولی نداشت.
داوید دخیا
بیشترین سیو (بین دروازبان‌های تاپ سیکس)، رتبه پنجم کلین شیت (بین تیم‌های تاپ سیکس)، بیشترین سیو در یک نیمه بازی (11)
دخیا چند اشتباه منجر به گل داشت اما آمارها نشان می‌دهد که او هنوز هم جزو بهترین دروازبان‌های لیگ است. داوید با 122 سیو بهترین آمار را در بین شش دروازبان تیم‌های بزرگ دارد. این تعداد سیو تقریبا دو برابر تعداد سیوهای ادرسون است که 20 کلین‌شیت داشته است. دخیا از لحاظ تعداد لمس توپ ششمین بازیکن منچستریونایتد بوده که کمی عجیب است؛ ادرسون و آلیسون لمس توپ بیشتری داشته‌اند اما نسبت به سایر هم‌تیمی‌ها، رتبه 14 و 12 را دارند.
جمع‌بندی
حالا دیگر فصل 2018/19 برای منچستریونایتد به تمام رسیده است؛ فصلی که انگار نتیجه تمام تصمیمات گذشته در معرض نمایش قرار گرفت. در فصلی که سیتی به سه‌گانه داخلی رسید، لیورپول و تاتنهام راهی فینال اروپا شدند و چلسی و آرسنال دیدار پایانی لیگ اروپا را برگزار خواهند کرد، چیزی نصیب یونایتد نشد. کیفیت پایین بازیکنان، عدم تعادل در دستمزدها، نداشتن رهبر، ایجاد حواشی، عدم تلاش و دوندگی پایین مهم‌ترین دلایل رقم خوردن این فصل ضعیف بود. نکته امیدوارکننده این است که تقریباً تمامی مشکلات تیم آشکار شده و می‌توان چاره‌ای برای آن اندیشید. مسلماً فصل آینده تغییرات زیادی به لحاظ فنی یا غیرفنی در این تیم شاهد خواهیم بود و تیم با یک آرامش بیشتر در لیگ اروپا (به جای لیگ قهرمانان)، فرصت خوبی برای بازسازی دارد.
