این فیلمو هممون دیدیم.
فیلمی که هر وقت میبینم بهم حس غرور دست میده.
وقتی اقای مجری با حیرت میگه پرسپولیس قهرمان نشد اما هوادارا...
میشه یه فصل فوق العاده ساخت ،برد-برد-برد اما در عین ناباوری قهرمان نشد
باید پرسپولیسی باشی تا یکی از تلخترین روزهای تاریخ ازادی رو مزه کنی اما در اخر پاشی برای تیمت دست بزنی
باید پرسپولیسی باشی بعد۸فصل قهرمان نشدن، توفصلی که تو یک قدمی جام هستی لحظه اخر لغزش کنی و 100 هزار هوادار از کوچک تا بزرگ با اشک و گریه برات شعار بخونن.
ما از تلخ ترین روزمون یه پرسپولیس قهرمان ساختیم.
از این روز بود پرسپولیس قهرمان شد فاتح قلب ها.
همون روزی که هممون بعد گل دوم به راه اهن به هوا پریدیم و بعد هر گل استقلال خوزستان یه فشاری از داخل خفمون میکرد.
اون روز قهرمان نشدیم،ولی یه قهرمان ساختیم.
تیمی که بعد گذشت تقریبا سه سال از اون حماسه تلخ، داره به رویای هتریک قهرمانیش نزدیک میشه.
تیمیـکه هوادارای رقیب مسخرش میکردن. براش جک میساختن.
کلی سرکوفت شنیدیم.
اما الان داریم به جایی میرسیم که ارزوشو دارن.
ما انقدر قدرتمند شدیم که باعث شدیم دشمنامون با هم رفیق شن.
فردا شاید قدم اخرمون تو مسیری باشه که۳سال پیش بنا کردیم.
نباید کوتاه بیایم.
نباید دست کم بگیریم.
