طرفداری - پنجمین اردوی تیم ملی والیبال بانوان ایران جهت حضور در مسابقات قهرمانی آسیا در کره جنوبی از تاریخ ۱۳ اردیبهشت ماه زیر نظر جواد مهرگان در کمپ شهید چمران آغاز شده است. الهام فلاح یکی از والیبالیست‌های توانمند شیرازی است که در این اردو حضور دارد.
وی در گفتگویی از شرایط کنونی اردوی تیم ملی و مشکلات و دغدغه‌های بانوان در این رشته ورزشی می‌گوید. فلاح از عدم وجود اسپانسرهای ورزشی و نبود یک تیم قدرتمند لیگ برتری در استان فارس گلایه دارد و این مشکلات را موانع بزرگی بر سر راه زندگی شخصی و فعالیت‌های ورزشی اش می‌داند.
از شروع والیبال به صورت تفریحی تا ورود به عرصه تیم ملی
الهام فلاح در گفتگو با طرفداری در رابطه با نحوه ورودش به عرصه والیبال، گفت:
پدر و مادرم به صورت تفریحی والیبال بازی می‌کردند و من هم از همان دوران کودکی به این رشته ورزشی علاقمند شدم و هر زمان که شرایط فراهم می‌شد، در کنار آنها بازی می‌کردم. از سن ۱۰ سالگی فعالیت‌هایم را به صورت حرفه‌ای در این رشته آغاز کردم و از سن ۱۳ سالگی هم به اردوی تیم ملی فراخوانده شدم. البته یک سال به دلیل سن کم، نتوانستم در اردوها شرکت کنم اما از سال ۸۷ به عضویت تیم ملی جوانان درآمدم.
فلاح در خصوص شرایط کنونی اردوی تیم ملی والیبال بانوان، اظهار کرد:
این اردو از تاریخ ۱۳ اردیبهشت ماه در کمپ شهید چمران آغاز شد و تا تاریخ ۲۳ اردیبهشت ادامه خواهد داشت. تیم ملی والیبال بانوان مرداد ماه سال جاری باید در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا در کره جنوبی شرکت کند. در گروه یک با تیم‌های کره جنوبی و سنگاپور هم گروه هستیم و امیدوارم تیم ملی بتواند در این رقابتها عملکرد بسیار خوبی را از خود به نمایش بگذارد.
* موفقیت تیم در گرو تمرکز اعضای تیم بر وظایفشان است
فلاح در پاسخ به این پرسش که برای فعالیت در رشته ورزشی والیبال بیشتر به همکاری تیمی اعتقاد دارید یا به حرکات و استعداد انفرادی در این ورزش تکیه می‌کنید، گفت:
از نظر من والیبال را می‌توان هم یک ورزش گروهی دانست و هم آن را یک رشته انفرادی قلمداد کرد چرا که در کار تیمی وظایف همه به یکدیگر مرتبط و موفقیت نهایی به مهارت‌های تمامی اعضای تیم وابسته است. به عبارتی دیگر تمرکز تک تک اعضای تیم بر وظایفشان نقش مهمی در موفقیت تیم دارد. اگر هر کدام از بازیکنان تمام تمرکزش را بر کار خود بگذارد می‌تواند سطح تیم را بالا ببرد. من وظیفه پاسوری تیم را بر عهده دارم. یک پاسور نسبت به سایر پست‌ها، نیاز بیشتری به کار گروهی دارد، چراکه باید با همه بازیکنان در ارتباط باشد. با این حال همیشه معتقد هستم که هر بازیکن در هنگام مسابقه باید تمرکزش را روی کار خودش بگذارد.
در زمین مسابقه همه مشکلاتم را فراموش می کنم
وی در رابطه با علاقمندی هایش، عنوان کرد:
من علاقه زیادی به تماشای فیلم و خواندن کتاب دارم. والیبال هم بخش بزرگی از زندگی ام را تشکیل می‌دهد. در هنگام بازی کردن، تمام مشکلاتم را فراموش می‌کنم. والیبال به من آموخت که از مشکلات نترسم و در برابر سختی‌ها و ناملایمات زندگی تسلیم نشوم و زمانی که خسته می‌شوم به جای ناامید شدن، برخیزم و با قدرت بیشتری با مشکلات مقابله کنم. در حقیقت من از والیبال یاد گرفتم که سرسختی، پافشاری و ثابت قدم ماندن در جایی که مشکلات بزرگ‌تری وجود دارد، یکی از رموز دستیابی به موفقیت در زندگی است.
فلاح در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه علاقمندان برای فعالیت در این رشته باید از چه شرایط و فاکتورهایی برخوردار باشند، گفت:
فعالیت در رشته ورزشی والیبال شرایط و فاکتورهای فیزیکی خاصی دارد. بازیکنان در این رشته می‌بایست از کیفیت فنی بهتر و قد بلندتری برخوردار باشند. داشتن قد بلند از مهمترین فاکتورهای این رشته ورزشی محسوب می‌شود. امیدوارم که این ویژگی‌های مهم برای انتخاب بازیکنان در استعدادیابی‌ها بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.
حیف است که شیراز در والیبال تیم ندارد
وی به بیان مشکلات موجود در این رشته ورزشی پرداخت و گفت:
مشکلات مالی از عمده ترین معضلات ما در عرصه ورزش به شمار می‌رود. متأسفانه وضعیت کنونی اقتصاد کشور هم به این مشکلات دامن زده است. هر چند وضعیت جامعه از نظر اقتصادی خوب نیست و دیوار ورزش بانوان هم همیشه کوتاه است اما امیدوارم حمایت مسئولان ادامه دار باشد و تا جایی که امکان پذیر است بانوان را مورد حمایت قرار دهند.
از مسئولان هیأت والیبال استان فارس هم خواهشمندم که اسپانسری را جهت حمایت از بازیکنان فارس جذب کنند. دوری از خانواده واقعاً برای من و سایر بازیکنان استان فارس سخت است. دوست دارم، برای شهر خودم بازی کنم و البته حیف است که شیراز در لیگ تیمی ندارد. امیدوارم مسئولین استان فارس فکری اساسی کنند و تدابیر لازم را برای پیگیری و حل این مشکل بیاندیشند.
پاسور تیم ملی والیبال بانوان ایران ضمن تشکر از حمایتهای بی دریغ خانواده اش، ابراز کرد:
خواست و لطف خدا و حمایتهای همیشگی پدر و مادرم نقش بسزایی در موفقیت‌هایم داشته است. خانواده ام در سخت‌ترین شرایط از من حمایت کردند و حتی در مواقعی که من ناامید و خسته می‌شدم، آنها پا پس نمی‌کشیدند و به من روحیه می‌دادند. هیچ چیز برایم لذت بخش تر از اینکه در خانه و کنار خانواده ام باشم، نیست. از آنها بسیار سپاسگزارم و تمام هدفم رسیدن به جایگاهی است که بتوانم با قرار گرفتن در این جایگاه باعث خوشحالی و افتخار پدر و مادرم شوم.
