در حالی که رسانه‌ها دلیل موفقیت آژاکس را در بازی با رئال، دی‌یانگ و در بازی با یوونتوس، دلیخت می‌دانند، نام ون در بیک در این شلوغی‌ها گم شده است. بازیکنی بسیار باهوش که در صورت نبود او نقشه‌های آژاکسِ تن هاگ ناقص می‌ماند.
به طور مثال بیک در پرس نقش مهمی را ایفا می‌کرد. در پرس پایین ون‌در بیک فضای اطراف پیانیچ را پوشش می‌داد اما با عقب آمدن توپ و در بلوک‌های پرس بالاتر، بیک به سراغ امره جان می‌رفت.
پرس یوونتوس به بیک گزینه‌های بهتری می‌داد
در این آنالیز نحوه‌ی پرس یوونتوس را مشاهده می‌کنیم. هر چند که با جلو آمدن پیانیج، شونه خنثی و ارسال توپ به دی‌یانگ غیرممکن می‌شد اما در همین پرس لوزی شکل یوونتوس به دلیل وجود یک هافبک دفاعی، شونه با هر حرکت خود به راحتی جان را از پست خود خارج می‌کرد.
با جمع شدن این ساختار لوزی شکل در سمت دیگر برای زیاش فضای زیادی بوجود می‌آمد.دقت کنید که ولتمن گاهی به عنوان یک هافبک ایفای نقش می‌کرد تا توپ به زیاش برسد. تفکری مشابه با پپ گواردیولا.
به طور کلی با باز شدن فول‌بک‌های آژاکس در عرض، ساختار لوزی یوونتوس گسترده‌تر و مسیر پاس به ون‌در بیک باز می‌شد.
یکی از روش‌های جالب پرس آژاکس، پرس بازیکن حریف در زمانی بود که توپ را دریافت و کنترل می‌کرد. در این حالت بازیکن چشم به توپ دارد و نمی‌تواند تصمیم درستی بدون آگاهی محیطی بگیرد.
اما حضور برنادسکی چپ پا در سمت راست بی‌دلیل نبود. با توجه به پرس آژاکس، وی اکثر اوقات در تقابل یک به یک با فول‌بک چپ پای آژاکس مواجه می‌شد که می‌توانست با جمع کردن دفاع دی‌شیلیو را صاحب موقعیت کند یا خود او تقابل یک به یک را بردارد. کرنری که از این حرکت به دست آمد، منجر به گل رونالدو شد.
