مسعود شنکته جالب اینه که در این وضعیت ها معمولا سیاه پوست ها یا افراد دیگه که مورد نژادپرستی قرار میگیرند عکس العمل خاصی نشون نمیدن. چون نژادپرست مشخص هست و نیازی به اینکه خودتو به زحمت بندازی نیست.
اما در ایران حساسیت اینقدر بالاست که یه نفر از تاریخ خودش هم بگه از نظر بقیه نژادپرستیه. سریعا مقابله به مثل میکنه.
شرایط تا حدی پیچیده هست که طرف میگه به ما چیزی نگین تا ما هم چیزی نگیم :)))
حالا تصور کنید سیاه پوست ها هم همونقدر نژادپرست بودن که بعضی سفیدها هستند. آیا میشد شرایط رو جمع کرد؟ در این شرایط نزاع به وجود میاد و باعث میشه حتی سفیدپوست هایی که نژادپرست نیستند هم به خاطر پاسخ های نژادی سیاه پوست ها به جمع نژادپرست ها بپیوندند.
.
در ایران همه ادعا میکنند نژاد پرست نیستند ولی فقط کافیه یه لطیفه بگی از یه قومی. اونوقت فقط فحش هست که سرازیر میشه. هر وقت هر قومی به اون درجه از فرهنگ اجتماعی رسید که بگه نژاد من مهم نیست و کسی که فرضا مسخره هم میکنه اصلا مهم نیست اونوقت میتونیم بگیم ایران در حال گذار از مرحله نژادپرستی هست.
