طرفداری- پناهندگی واژه‌ای بوده که همیشه در کشور ایران تقبیح شده و برچسب وطن فروش به پناهندگان ورزشی زده می‌شود. اما اگر به دنبال علت پناهنده شدن هر ورزشکار ایرانی باشید قطعاً مشکلاتی را در راه حضور این ورزشکاران در ایران خواهید یافت.
در بخش چهارم بررسی پناهندگی ورزشکاران ایرانی مروری خواهیم داشت بر پناهندگی انوشیروان نوریان، مبین کهرازه در بوکس، علی بنی اسد در کیک بوکسینگ، مجتبی شادکام و امیر دهقانی در رشته کبدی و شهراد
18- انوشیروان نوریان؛ بوکس-استرالیا
انوشیروان نوریان، بوکسور تیم ملی بوکس ایران در بازی‌های آسیایی 1994 هیروشیما موفق شد مدال برنز را از آن خود کند. وی تنها بوکسور ایرانی است که در 3 المپیک حضور داشته است. در حالیکه وی عضو کاروان ایران در مسابقات المپیک 2000 سیدنی بود فدراسیون جهانی بوکس اعلام کرد که وی ماده نیروزای استروئید ناندرولون را مصرف کرده و از این رو از تیم ملی بوکس ایران کنار گذاشته شد. نوریان از کاروان ایران اخراج شد اما استرالیا را ترک نکرد و در این کشور پناهنده شد.
وی در المپیک 2004 زیر پرچم کشور استرالیا مسابقه داد. نوریان پس از 7 سال اعلام کرد که از حضور در استرالیا پشیمان است و با مساعدت مسئولان بوکس به ایران بازگشت. اما حضور نوریان در استرالیا با یک حاشیه عجیب همراه بود. دیلی تلگراف نوریان را به دست داشتن در یک شبکه قاچاق مواد مخدر متهم کرد.
19- مبین کهرازه؛ بوکس-اتریش
مبین کهرازه، بوکسور ایرانی در 16 سالگی توانست به تیم ملی جوانان دعوت شود. کهرازه یک مقام قهرمانی کشوری و یک مقام سومی مسابقات فیلیپین را در اختیار دارد. وی تیم ملی بوکس ایران را جهت شرکت در مسابقات مجارستان که حکم سهمیه المپیک را نیز داشت همراهی می‌کرد و هواپیمای تیم ملی ابتدا در اتریش فرود آمد اما کهرازه به یکباره ناپدید شد. کهرازه مسلمان اهل تسنن است و می‌گوید اصلی‌ترین دلیل پناهندگی‌اش توهین‌های قومیتی و مذهبی بوده است.
کهرازه می‌گوید:
گفتند خبر داریم که اسرائیل قطعا با چهار بوکسور به مجارستان می‌آید. اما ممکن است در تمام وزن‌ها شرکت کننده داشته باشند. اگر در گروهت اسرائیلی بود همان بازی اول را بباز. من گفتم نمی‌بازم. یک سال تمرین نکردم که بروم بازی اول را ببازم. مبارزه می‌کنم.
20- علی بنی اسد؛ کیک بوکسینگ-آلمان
علی بنی اسد، کیک بوکسینگ‌کار ایرانی که در سال 96 موفق شد مدال برنز آسیا را از آن خود کند به قصد کشور آلمان به ترکیه گریخت و از آنجا با قایق به سمت یونان رفت. وی علت رفتنش را این‌گونه بیان می‌کند:
فعالیت سیاسی می‌کردم که گروهمان لو رفت. البته فعالیت ما مدنی بود و با خشونت همراه نشد. با جان خودم بازی کردم. پس از رسیدن به یونان به مدت 30 روز بازداشت بودم. اصلاً کسی صدای من را نمی‌شنید. اگر می‌ماندم اعدامم می‌کردند. تمرینات خوب بود ولی هیچ مسئولی رسیدگی نمی‌کرد. یک حواله یک میلیون و پانصد هزار تومانی به من داده شد که تا همین حالا هم نقد نشده است. فقط می‌خواهم به یک کشور برسم و به ورزشم ادامه دهم.
سرانجام پس از کش و قوس های فراوان در یونان، بنی اسد با کامیون به آلمان رفت و در آنجا پناهنده شد.
21- مجتبی شادکام؛ کبدی-استرالیا
22- امیر دهقانی؛ کبدی-استرالیا
در اردیبهشت‌ماه 1397 تیم ملی کبدی ایران به مسابقات جهانی استرالیا اعزام شد. پس از پایان مسابقات مجتبی شادکام، دارنده مدال برنز مسابقات جهانی 2014 و مدال برنز آسیایی، قهرمان کشتی آزاد و پهلوانی به همراه امیر دهقانی با کاروان ایران به کشور بازنگشتند. اگرچه رئیس فدراسیون کبدی اعلام کرد آن‌ها بازمی‌گردند اما این دو کبدی‌کار در استرالیا پناهندگی گرفتند.
شادکام درباره علت پناهندگی خود و امیر دهقانی می‌گوید:
فضای بسیار فاسدی بر ورزش ایران حکمفرماست. در ایران به هر کسی که اندکی متفاوت باشد انگ می‌زنند. ملی‌پوشان تحت فشار و دائماً زیر ذره‌بین هستند. به عنوان قهرمان کشتی پهلوانی، با روحیه پهلوانی بزرگ شدم و هرگز نمی‌توانم مجیزگو باشم. با زحمت به تیم ملی رسیدم اما به خاطر روحیه منتقدم بارها آسیب دیدم و همواره با فدراسیون درگیر بودم. همیشه برای حق‌خوری‌ها و زورگویی‌ها درگیر بودیم. در جریان مسابقات ملبورن نیز با رئیس فدراسیون درگیر شدیم. تهدید کرد در تهران به سختی تنبیه‌مان خواهد کرد. به جرم اینکه به گفتهٔ او از خطوط قرمز نظام خارج شده‌ایم.
23- شهراد نساج پور؛ دو و میدانی معلولان (پرتاب دیسک)-تیم پناهندگان
شهراد نساج پور، پرتاب‌گر دیسک تیم ملی ایران که در مسابقات پرتاب دیسک دوبی توانست مدال نقره را از آن خود کند در پارالمپیک 2016 در قالب تیم پناهندگان به میدان رفت و اکنون در کشور آمریکا سکونت دارد.
بیشتر بخوانید:
+ مروری بر پناهندگی ورزشکاران ایرانی (بخش اول)؛ از حراج مدالهای رشنونژاد تا سرخوردگی سرلک از باخت اجباری به رژیم صهیونیستی
+ مروری بر پناهندگی ورزشکاران ایرانی (بخش دوم)؛ از نادیده انگاشته شدن آرزو معتمدی تا کشتن انگیزه مینا علیزاده
+ مروری بر پناهندگی ورزشکاران ایرانی (بخش سوم)؛ از پشیمانی سامان طهماسبی تا فرار مجید داداشی به خاطر تغییر دین!
