عیدی پروفسور به پرسپولیسی ها در روز خوب خطوط دفاعی و هافبک سرخپوشان

ایستگاه تاکتیک: آنالیز فنی دیدار پرسپولیس 1-0 استقلال

- - 04/01/2019 - 14:25 مشاهده پروفایل

6,206 مشاهده / 72 دیدگاه 47 7 18

شاگردان برانکو ایوانکوویچ در روز خوب خطوط دفاعی و هافبک خود توانستند یکی از مهم ترین بازی های فصل شان را مقابل استقلال با پیروزی پشت سر بگذارند تا همچنان به عنوان صدرنشین و مدعی شماره یک قهرمانی لیگ هجدهم، باقی بمانند.

طرفداری - شهرآورد هشتاد و نهم فوتبال ایران، روز شنبه دهم فروردین ماه با برتری 1-0 پرسپولیس مقابل استقلال به پایان رسید تا سرخپوشان پیروز یکی از مهم ترین و حساس ترین دربی های تاریخ بین این دو تیم شوند.

هر دو تیم قبل از شروع این بازی در شرایط و فرم خوبی به سر می بردند و توانسته بودند بازی های قبلی خود در لیگ را با برد پشت سر بگذارند تا با یک روحیه خوب، در این دیدار حاضر شوند. هرچند در شب قبل این شهرآورد، استقلال یکی از کلیدی ترین بازیکنان خود یعنی وریا غفوری را به دلیل مصدومیت از دست داد. بازیکنی که نبود او چه در خط دفاع و چه حمله به وضوح در ساختار آبی ها به چشم آمد. در این دربی، تقریبا تمام بازیکنان پرسپولیس پرتحرک و جنگنده ظاهر شدند و می توان به آن ها در این دیدار نمره قبولی داد. دربی 89 و پس از گل احمد نوراللهی دقیقا به همان شکلی پیش رفت که سرمربی سرخپوشان انتظار آن را داشت و توانست در آخر برنده این بازی حیثیتی شود. در این یادداشت تحلیلی قصد داریم تا شما را با نکات فنی و آمارهای شهرآورد هشتاد و نهم بیشتر آشنا سازیم.

ترکیب ابتدایی و آمار بازی

استقلال	پرسپولیس	آمار بازی
0	1	گل ها
10	5	اقدام به شوت
3	3	شوت در چارچوب
366	239	تعداد کل پاس ها
70%	67%	درصد صحیح پاس ها
33	11	سانتر
1	3	آفساید
13	33	نبرد هوایی موفق
18	17	خطا
2	3	کارت زرد
58%	42%	درصد مالکیت توپ

دیدار دو تیم پرسپولیس و استقلال از چارچوب هفته بیست و سوم لیگ برتر فوتبال ایران و ساعت 16 روز شنبه دهم فروردین ماه 98 برگزار شد. بازی در راه قهرمانی لیگ هجدهم که به همین دلیل، به حساسیت های این دیدار بیش از قبل افزوده شده بود. میزبان این دیدار یعنی پرسپولیس با سیستم 2-4-4 لوزی و با دو مهاجم با نام های علی علیپور و ماریو بودیمیر پا به این دیدار گذاشته بود و در سوی دیگر این میدان شاگردان وینفرد شفر نیز با ترکیب 1-4-1-4 راهی دربی هشتاد و نهم شدند. شفر به دلیل مصدومیت بازیکنانی چون الله یارصیادمنش، همام طارق، وریا غفوری و دانشگر به اجبار در سیستم خود تغییراتی را ایجاد کرد و از زوج چشمی و سهرابیان در دفاع وسط، منتظری در دفاع راست و زکی پور در دفاع چپ استفاده نمود. در آنالیز تیم حریف، شما دو بخش قابل کنترل و غیر قابل کنترل را خواهید داشت. با توجه به توانایی ها و ایفای نقش مثلث خطرناک و هجومی آبی ها که شامل پاتوسی، اسماعیلی و ایسما گونکالوس در دو سمت چپ و راست این بازی بودند. سرخپوشان در دقایق ابتدایی این دیدار در تشخیص نقشه اصلی استقلال ناکام مانده بود و کارهای ترکیبی و مثلث هایی که شاگردان شفر در کناره های زمین به وجود آورده بودند، سبب شده بود تا استقلالی ها تا قبل از گل احمد نوراللهی فشار خوبی را برروی دروازه سرخ ها به وجود آورند. البته پس از چند دقیقه پرسپولیسی ها با از کار انداختن وینگر چپ آبی ها یعنی گونکالوس باعث شدند تا در دقایقی آبی ها فشار خود را به سمت راست و جایی که فرشید اسماعیلی حضور داشت، وارد کنند.

در بازی دهم فروردین ماه سرخابی ها، تقابل بهترین خطوط دفاعی لیگ برتر را شاهد بودیم؛ اما در این دیدار به وضوح مدافعان استقلال اشتباهات فراوانی داشتند که در ادامه این یادداشت به وضوح در مورد آن به صحبت خواهیم پرداخت. گپ ها، فضای خالی به وجود آمده در زمین استقلال و محوطه جریمه این تیم و بعضا سراسیمگی و دفع توپ های اشتباه آبی ها به خصوص در نیمه دوم، باعث شده بود تا از آن نظم همیشگی تیم شفر خبری نباشد. شاید دلیل بالای تعداد سانترهای استقلال (33 نسبت به 11) نیز همین موضوع باشد، چون در نیمه دوم بیشتر شاهد بازی مستقیم از بازیکنان این تیم بودیم. دلیل این موضوع را بیشتر می توان به پرسینگ و دوندگی بالای خط هافبک پرسپولیس و همچنین هاهنگی بالای خط دفاعی این تیم دانست. استقلال با وجود تعداد پاس ها و درصد تملک بیشتر توپ در این دیدار اما در تعداد شوت به چارچوب با پرسپولیس برابر 3 مساوی بود. باید توجه داشت که در فوتبال نوین دنیا، صرفا در اختیار و در تملک داشتن توپ ملاک نیست و تیمی پیروز میدان می شود که با آنالیز و بازی خوانی دقیق از تیم حریف و همچنین استفاده بهینه از فرصت هایش، را به خوبی بداند. نمونه خارجی این مورد را می توان به بازی عربستان و ژاپن در مرحله حذفی جام ملت های آسیا 2019 بسط داد؛ جایی که ژاپن با درصد مالکیت و تعداد پاس به مراتب کمتر از عربستان، توانست پیروز آن بازی شود. شرایطی که به نوعی در بازی روز شنبه هم صدق کرد و پرسپولیس با هوش بالای بازیکنان و همچنین سرمربی باهوش خود توانست در یک بازی شش امتیازی، پیروز میدان شود. در ادامه با آنالیزهای تصویری بازی دربی در خدمت شما خواهیم بود.

آنالیز دقایق مهم و حساس دربی هشتاد و نهم

همانطور که در بخش قبل خواندید، استقلال در دقایق ابتدایی این بازی و قبل از گل احمد نوراللهی در دقیقه 21، فشار خوبی را بر روی خط دفاعی سرخپوشان ایجاد می کرد. حرکت ایسما در سمت چپ و لبه ها در کنار مثلث هایی که منشا، پاتوسی، فرشید باقری و در برخی مواقع علی کریمی ایجاد می کردند، باعث می شدند تا آن ها به باکس دفاعی پرسپولیس نزدیک شوند. در اولین انالیز تصویری دربی هشتاد و نهم به دقیقه 6 این دیدار می پردازیم. حرکت منسجم بازیکنان استقلال در این دقیقه سبب شد تا ایسما گونکالوس، منشا را در سمت چپ صاحب توپ کرده و شماره 90 آبی ها، فرشید اسماعیلی را در نقطه کور محوطه جریمه پرسپولیس دیده و یک توپ خوب برای او ارسال کرد. توپی که اگر محمد نادری که یکی از بهترین بازیکنان این میدان بود، توپ را با ضربه سر دور نمی کرد، چه بسا فرشید اسماعیلی می توانست در همان دقیقه ششم، توپ را به تور دروازه بیرانوند بنشاند.

ساختار دفاعی سرخپوشان خیلی زود توانست به نظم و فرم همیشگی خود برگردد. نظم همیشگی در دفاع تیم پرسپولیس، همراه با چهار مدافع و همچنین چهار هافبک نزدیک به خط دفاعی این تیم سبب شده بود تا مهاجمین استقلال به مانند تصاویر زیر، تنها فرصت گلزنی را در شوت های از راه دور ببینند. توجه داشته باشید یکی از دلایلی که باعث شده بود، میزان شوت های کلی بازیکنان استقلال از رقیب خود بیشتر باشد، همین موضوع بود. مهاجمین استقلال هم چون ایسما و منشا در رویارویی با خط دفاعی مستحکم سرخپوشان، چاره ای جز ضربات پشت محوطه جریمه نداشتند. اگر به دو تصویر این بخش با دقت بیشتری نگاه کنید، می بینید که بازیکنان استقلال در محاصره 8 بازیکن پرسپولیس قرار داشته و خط هافبک و دفاعی سرخ ها در هنگام تصاحب توپ توسط بازیکن حریف با دوندگی بالای خود به سرعت به بازیکن صاحب توپ و همچنین بازیکنان آزاد این تیم نزدیک شده و اجازه فرصت گلزنی را به آبی ها نمی دادند.

استقلال تا قبل از گلی که نوراللهی در دقیقه 21 به ثمر رساند، تسلط خوبی بر توپ و میدان داشت، ولی ضربه سر شماره 8 پرسپولیس باعث شد تا به ناگهان تمامی برتری استقلال برای دقایقی شکسته شده و بازیکنان پرسپولیس پس از گل نیز بتوانند فشار خود را بر روی دروازه حریف همچنان ادامه دهند. به صحنه گل که از روی یک ضربه شروع مجدد (کرنر) زده شد، می رسیم. گلی که استقلال در دربی 89 دریافت کرد، دقیقا به مشابه صحنه گلی بود که در بازی برابر الدحیل نیز اتفاق افتاد؛ جایی که مهدی بن عطیه پس از تخمین اشتباه دو بازیکن استقلال در زدن توپ، به راحتی آب خوردن در محوطه جریمه استقلال صاحب توپ شد و با یک ضربه سر دروازه استقلال و مهدی رحمتی را گشود. مشابه چنین گلی را نیز، احمد نوراللهی در دقیقه 21 به ثمر رساند. مدافع یارگیر شماره 8 پرسپولیس، به جای این که در بین بازیکن و دروازه قرار گیرد، در سمت راست نوراللهی قرار گرفته و به اشتباه به سمت جلو حرکت می کند و پرسپولیس با سانتر تیز ترابی و ضربه سر مطمئن احمد نوراللهی به تنها گل این دیدار می رسد. آنالیز دقیق برانکو ایوانکوویچ از شرایط و فرم دفاعی استقلال سبب شد تا او و تیمش به آنچه که می در نیمه اول این دیدار می خواستند، دست یابند. در ادامه می توانید صحنه گل احمد نوراللهی را در چهار تصویر مجزا مشاهده نمایید.

از نکات مثبت و جالب توجه بازیکنان استقلال در این دیدار و به خصوص در نیمه اول، ساختن مثلث هایی بین بازیکنان این تیم در کناره های زمین بود. جایی که اگر بازیکنان پرسپولیس، در سمت چپ ایسما را کنترل می کردند، آن ها در سمت راست و با بازیکنانی چون منتظری، فرشید اسماعیلی و علی کریمی در تلاش برای نفوذ با کارهای ترکیبی از کناره های تیم پرسپولیس بودند. محمد نادری در این بازی بارها توانست در لحظات آخر و در هنگام پاس آخر، مانع کارهای ترکیبی بازیکنان خلاق استقلال شود و به همین دلیل هم روز خوبی را در این دیدار سپری نمود. هر چند برخی از این حرکات نیز در نهایت به مهاجمین استقلال می رسید، اما ضربات بی دقت آبی ها در لحظات آخر این نقشه تاکتیکی را از بین می برد.

در دقیقه 27 این دربی، شاهد کار ترکیبی خوبی از شاگردان برانکو ایوانکوویچ بودیم. در این دقیقه سه بازیکن پرسپولیس به نام های سروش رفیعی، ماریو بودیمیر و علی علیپور مثلثی هجومی را بین خود در پشت محوطه جریمه استقلال به وجود آوردند. در تصاویر زیر به خوبی به ضعف خط دفاعی استقلال در این صحنه می توانیم پی ببریم. جایی که 5 بازیکن دفاعی استقلال تنها نظاره گر توپ هستند و اگر پاس ماریو بودیمیر با دقت بیشتری داده می شد شاید در همان دقیقه 30، برتری سرخپوشان دو برابر می شد. همچنین فضای و گپ به وجود آمده در سمت چپ دفاعی استقلال نیز جای سوال دارد! اگر سروش می توانست علیپور را در عمق و سمت چپ محوطه جریمه استقلال صاحب توپ نماید، آن وقت، علیپور به راحتی در موقعیت تک به تک با رحمتی قرار می گرفت.

در تصویر زیر به محمد نادری پرداخته ایم. در روزی که وریا غفوری به دلیل مصدومیت در این دربی حضور نداشت، پژمان منتظری در پست دفاع راست قرار گرفته بود و نفوذهایی از این سمت به دروازه پرسپولیس داشت. اما عملکرد خوب محمد نادری که در غیاب شایان مصلح، فرصت بازی به او رسیده بود، سبب شد تا نه تنها از نفوذ فولبک راست استقلال و دیگر بازیکنان این تیم جلوگیری به عمل آورد، بلکه بیشترین نفوذ را نسبت به مهدی شیری در سمت چپ پرسپولیس داشت. حرکات او با مهدی ترابی و سروش رفیعی بارها خط دفاعی استقلال را آزار داد و موقعیت های خطرناکی را برای پرسپولیس پدید آورد. در غیاب وریا غفوری، سانترها و نفوذهای منتظری تعریف آن چنانی نداشت و سمت راست استقلال به آن شکل در دربی شماره 89، زهردار ظاهر نشد.

در ادامه و در دقیقه 30 این دیدار به بی نظمی در خطوط هافبک و دفاعی استقلال اشاره ای داریم. جایی که فضای خالی زیادی در بین خط دفاعی و هافبک آبی ها وجود داشت و بازیکنان خلاق پرسپولیس نظیر سروش رفیعی، ترابی و نادری بارها از این فضاها به نحو احسن استفاده نمودند. این فضاهای خالی به خصوص در سمت راست خط دفاعی استقلال مشاهده می شد و همین یک بازی کافی بود تا همگان به اهمیت بالای حضور مدافعی چون وریا غفوری پی ببرند. پژمان منتظری در دربی 89 نشان داد در بازی های بزرگ نمی توان از او به عنوان یک دفاع راست دل بست. حضور وریا غفوری در چنین بازی هایی حیاتی است و هواداران استقلال امیدوارند تا مدافع راست آن ها هرچه زودتر به شرایط خوب خود به خصوص در بازی مقابل الهلال در لیگ قهرمانان آسیا برسد. در ادامه تصاویر می توان به نفوذ ترابی و نادری در سمت راست دفاعی استقلال اشاره نمود. جایی که نادری البته می توانست ترابی را صاحب توپ نماید، اما ترجیح داد تا به عمق بزند و در نهایت این فرصت خوب برای پرسپولیسی ها در این دقیقه از دست رفت.

بازیکن دیگری که در ترکیب سرخ ها خوش درخشید و هواداران این تیم را به بازی های ادامه فصل بیشتر امیدوار کرد، ستاره شماره 7 پرسپولیس، یعنی سروش رفیعی بود. برانکو با توجه به نبود وریا غفوری بیشترین فشار خود را به خصوص در نیمه اول معطوف به سمت چپ خود و راست استقلال نموده بود. حرکات خلاقانه و تکنیکی سروش رفیعی، بلای جان مدافعان کند استقلال شده بود. به مانند دقیقه 32 بازی که نفوذ خوب سروش رفیعی می توانست زمینه ساز گل دوم پرسپولیسی ها شود. حضور علیپور و بودیمیر در باکس دفاعی استقلال سبب شده بود تا توجه مدافعان استقلال معطوف این دو بازیکن شود و سروش با دید بالای خود احمد نوراللهی را در فضای خالی به وجود آمده در محوطه جریمه استقلال دیده و می خواهد توپ را به او می رساند. هر چند که در نهایت با قطع توپ از سوی بازیکن استقلال، این فرصت گلزنی هم از بازیکنان پرسپولیس گرفته شد. یک سروش رفیعی آماده و سرحال می تواند تضمین کننده موفقیت های بعدی تیم برانکو در ادامه مسابقات لیگ برتر و همچنین بازی های آسیایی باشد.

به صحنه بحث برانگیز این دیدار یعنی دقیقه 43 و پنالتی می رسیم. بسیاری بیشتر روی پنالتی چیپ فرشید اسماعیلی در آن صحنه زوم می کنند؛ در صورتی که قبل از آن حرکت ترکیبی و بازهم ایجاد مثلث هایی در کناره های زمین سبب شد تا استقلال به جدی ترین موقعیت خود در دربی 89 دست یابد. شاید تصاویر زیر را بتوان تنها اشتباه و نقطه ضعف دفاع پرسپولیس در کل دیدار دهم فروردین ماه دانست. فضای خالی به وجود آمده در سمت چپ دفاعی پرسپولیس و راست استقلال سبب شد تا اسماعیلی به سرعت خود را به محوطه جریمه پرسپولیس رسانده و با تکل بی مهابای خود یک پنالتی را تقدیم به بازیکنان استقلال نماید. بد نیست بدانید، اشکان خورشیدی تاکنون، سه پنالتی در 11 قضاوت خود به ضرر پرسپولیس گرفته و در سوی دیگر هم در 10 دیداری که برای استقلال سوت زده است، پنالتی که در دربی دهم فروردین ماه اتفاق افتاد، دومین پنالتی است که در تاریخ قضاوت های خود برای استقلال تهران گرفته است.

به نیمه دوم این دیدار می رسیم. نیمه دوم به لحاظ فنی و کیفی صحنه های درخور توجهی نداشت. استقلال پس از ضربه پنالتی که توسط فرشید اسماعیلی از دست داد، کاملا بدون برنامه بازی می کرد و این همان چیزی بود که برانکو ایوانکوویچ به دنبال آن بود. استقلال در نیمه دوم، با ورود محسن کریمی رو به سیستم 2-4-4 آورد، هرچند همان طور که اشاره شد، بازیکنان این تیم در بیشتر دقایق نیمه دوم کاملا سردرگم بازی می کردند. از آن حرکات ترکیبی و مثلث های ایجاد شده در کناره ها دیگر خبری نبود و هرچه به پایان این بازی نزدیک تر می شدیم، بیشتر شاهد بازی مستقیم و سانتر از جناحین بودیم. چیزی که کمتر از استقلال شفر در چند بازی اخیر شاهد بوده ایم. مدافعان سرزن پرسپولیس و همچنین در پشت سر آن ها علیرضا بیرانوند بارها به راحتی این تاکتیک استقلال را مهار کردند و توانستند در نهایت به یک برد شیرین در دربی دست یابند.

از معدود صحنه های دربی هشتاد و نهم در نیمه دوم می توان به شروع خوب علیرضا بیرانوند اشاره کرد. جایی که او با یک ضربه دقیق علیپور را در پشت محوطه جریمه استقلال صاحب توپ می کند. علیپور توپ را با سر سابانده و به بودیمیر پاس می دهد. بودیمیر در این صحنه اگر کمی خودخواهانه تر بازی می کرد و یا خلاقیت بیشتری به خرج می داد، می توانست از این پاس فوق العاده بیرانوند نهایت استفاده را ببرد. پاس کم رمق او به علیپور نمی رسد تا بودیمیر در دربی هشتاد و نهم بازی پرانتقادی را از خود به معرض نمایش بگذارد. همین بازی خنثی مهاجم بلندبالای پرسپولیس بود که سبب شد تا او در دقیقه 77، جای خود را به سیامک نعمتی دهد.

به آخرین بخش از آنالیز تصویری این یادداشت می رسیم. جایی که در دقایق پایانی این دیدار، شاهد یک ضدحمله سریع و برق آسا از سوی بازیکنان پرسپولیس بودیم. حرکت در عرض خوب سیامک نعمتی که از دقیقه 77 به زمین آمده بود، با فرار این بازیکن به سمت دروازه استقلال همراه شد. هرچند این موقعیت نیز هم به دلیل نزدیک نشدن بازیکنان هم دسته و همچنین بی دقتی خود نعمتی، این فرصت طلایی نیز از سوی بازیکنان پرسپولیس از دست رفت.

در آنالیزهای تصویری که مشاهده فرمودید به وضوح می توانستید ضعف عمده خط دفاعی استقلال و فضاهای ایجاد شده در این تیم در نبود وریا غفوری را مشاهده کنید. ضعف هایی که اگر بازیکنان و مهاجمین پرسپولیس باهوش تر عمل می کردند، می توانستند حتی گل های بیشتری را نیز وارد دروازه این تیم کنند. مطمئنا اگر این اشکالات فنی به خصوص در بازی برابر تیم های قدری چون الهلال، العین و الدحیل ترمیم نشود، می تواند مشکلات زیادی را برای تیم وینفرد شفر به وجود آورد. باید توجه داشت که در قلب دفاعی هر تیمی، مدافعان میانی برای هماهنگی بیشتر نیاز دارند تا هفته ها در کنار یکدیگر بازی کرده باشند. چیزی که در خط دفاعی استقلال در دربی 89 به چشم نخورد. استقلال در چندین بازی به اجبار یا بنا به صلاحدید شفر، از چندین مدافع مختلف در دفاع میانی خود استفاده کرد و نتیجه آن شکست برابر تیم های هم رده و یا قدرتمندتر از استقلال در این گونه بازی ها بوده است. حال اینکه این شرایط کاملا در پرسپولیس برعکس بوده و زوج سیدجلال حسینی و شجاع خلیل زاده در بسیاری از بازی ها در کنار یکدیگر به بازی مشغول بوده اند و به هماهنگی و هارمونی بالایی در پرسپولیس دست یافته اند.

مقایسه ای بین برخی از بازیکنان و خطوط سه گانه سرخابی ها در دربی 89

خط دفاعی و مدافعان میانی دو تیم

در بخش پایانی این یادداشت می خواهیم مقایسه ای گذرا و کوتاه به برخی از بازیکنان پرسپولیس و استقلال در دربی شماره 89 داشته باشیم. ابتدا از خط دفاعی دو تیم و مدافعان میانی سرخابی ها شروع می کنیم. همانطور که در پایان بخش قبل، اشاره کردیم، مدافعان میانی و در کل ساختار دفاعی استقلال برخلاف بازی های قبل در اکثر زمان های این بازی، ناهماهنگ ظاهر شدند و فضاها و گپ های خالی بسیاری را برای بازیکنان و عناصر هجومی پرسپولیس مهیا می کردند. در استقلالف دو مدافع میانی این تیم یعنی روزبه چشمی و آرمین سهرابیان روز خوبی را پشت سر نگذاشتند. بر طبق آمار سایت متریکا، سهرابیان و چشمی در مجموع تنها 5 عملکرد دفاعی داشتند و سهرابیان به طور مشخص‌تر روز ضعیفی را سپری کرد.

عملکرد دفاعی مدافعان میانی استقلال در دربی 89

نام بازیکن	دقت پاس	دوئل موفق	موفقیت در دوئل ها	عملکرد دفاعی
آرمین سهرابیان	83%	3	33%	4
روزبه چشمی	78%	9	82%	1

در آن سوی میدان اما دو مدافع میانی پرسپولیس، از بهترین بازیکنان تیم شان و میدان مسابقه بودند. کاپیتان سیدجلال حسینی در کنار شجاع خلیل زاده بارها با قطع توپ های خود و ضربات سری که در محوطه جریمه تیم خود زدند، مانع از شکل گیری خطری بر روی دروازه سرخپوشان شدند. کلین شیت پرسپولیس در دربی، با یک عملکرد خوب از سوی هر دو مدافع وسط تیم امکان پذیر شد. در این مسابقه، سید جلال و شجاع بیش از هر زمان دیگری، تمرکز خود را روی انجام وظایف دفاعی معطوف کرده بودند و در مجموع روی هم 20 عملکرد دفاعی موفق داشتند.

عملکرد دفاعی مدافعان میانی پرسپولیس در دربی 89

نام بازیکن	دوئل برده	تکل موفق	پاس موفق	عملکرد دفاعی
سیدجلال حسینی	9	2	11	7
شجاع خلیل زاده	13	2	12	13

خط هافبک

هافبک های پرسپولیس نیز به مانند مدافعان این تیم بسیار پرتلاش و دونده ظاهر شدند و با عملکرد خوب خود در اکثر دقایق بازی، مانع از بازی تهاجمی تیم استقلال شدند. آن ها همچنین توانستند بارها با نفوذهای خود به ویژه در سمت چپ خود و راست استقلال بر روی دروازه این تیم خطرآفرین ظاهر شوند. برگ برنده پرسپولیس در دربی، مهدی ترابی بود. او بیشتر از همه دریبل زد، بیشتر از همه خطا گرفت و کلیدی‌ ترین پاس مسابقه را ارسال کرد. پاسی که در تجمع بازیکنان در محوطه جریمه استقلال، روی سر نوراللهی فرود آمد تا پرسپولیس به گل 3 امتیازی‌اش برسد.

عملکرد مهدی ترابی در دربی 89

عملکرد	پاس گل	دوئل موفق	دریبل موفق	خطای برده	لو دادن توپ
تعداد	1	8	4	4	5
رتبه در تیم	1	3	1	1	11

در سوی دیگر میدان، آیندا پاتوسی از استقلال را می توان از خوب های این تیم در دربی دانست. در روزی که استقلال تیم بازنده زمین بود، پاتوسی باز هم کیفیت بالای خود را نشان داد و بهترین بازیکن تیمش در زمین بود. بر طبق آمار متریکا، او با ارسال 3 پاس کلیدی، موقعیت ‌های زیادی برای هم‌تیمی‌هایش خلق کرد. شاید اگر پنالتی را پاتوسی زده بود، نتیجه دیگری برای این مسابقه رقم می‌خورد.

عملکرد آیندا پاتوسی در دربی 89

عملکرد	لمس توپ	پاس کلیدی	شوت	لو دادن توپ
تعداد	54	3	(1) 2	3
رتبه در تیم	3	1	1	10

خط حمله و مقایسه ای بین دو مهاجم خارجی سرخابی ها

نگاه ویژه‌ای روی عملکرد دو مهاجم خارجی حاضر در نوک خط حمله دو تیم در دربی 89 نشان می دهد که هر دو بازیکن، عملکرد ناامیدکننده‌ای به نمایش گذاشتند. منشا تلاش بیشتری از خود نشان داد اما حرکات او بی ثمر بودند. منشا هنوز نتوانسته درخشش خاصی در ترکیب استقلال داشته باشد و در یک بازی بزرگ و حساس با پیراهن آبی ها، بدون فروغ ظاهر شد. بودیمیر نیز بار دیگر خودش را در ریتم بازی پیدا نکرد و نتوانست اثر خاصی روی جریان بازی پرسپولیس داشته باشد. مهاجم بلند قامت پرسپولیس در بازی‌های گذشته ثابت کرده که فوتبال بلد است و تجربه بالایی دارد، اما این بازیکن بیش از حد ایستا بازی می‌کند و این موضوع باعث می‌شود تا زوج او یعنی علی علیپور بیش از هر بازیکن دیگری در زمین دوندگی داشته باشد.

عملکرد بودیمیر و منشا در دربی 89

نام بازیکن	لمس توپ	شوت	پاس کلیدی	دوئل موفق	درصد دوئل موفق
ماریو بودیمیر	14	(0) 0	0	3	27
گادوین منشا	23	(1) 2	0	4	24

بهترین بازیکن دربی 89

شاید جواب این سوال برای بسیار مشخص و راحت باشد. عملکرد شماره 8 سرخپوشان در بازی برابر استقلال سبب شد تا او بهترین بازیکن این دیدار لقب گیرد. احمد نوراللهی که با گل خود، صدمین گلزن تاریخ شهرآوردها لقب گرفت، بازی بی نقصی را به معرض نمایش گذاشت و بازی چشم نواز او سبب برد شیرینی برای هم تیمی های او در پرسپولیس شد. نوراللهی بنا به آمارها در همه زمینه ها مرد شماره یک بازی بود تا عنوان بهترین بازیکن هشتاد و نهمین شهرآورد پایتخت را به خود اختصاص دهد.