با نبودِ غفوری سمت راست استقلال آسیب‌پذیر تر بود. البته که پژمان منتظری در کار دفاعی مهارت دارد ولی نفوذهای او بی‌ثمر بود. اکثر اوقات منتظری عقب می‌آمد و ساختار ۳ نفره در پخش توپ تشکیل می‌شد.
با پرس پرسپولیس ترابی جلو می‌آمد تا منتظری را آزار دهد. دقیقاً همینجا نبودِ وریا غفوری و آسیب این غیبت به استقلال هویدا می‌شود. اگر بازیکنی مثل وریا نفوذ و ترابی را مجبور به پرس میکرد، نقشه‌ی برانکو کمی مختل می‌شد. چرا که برانکو ترابی را به عنوان مهاجم سوم بازی می‌داد تا برتری عددی در پخش توپ استقلال نباشد و البته، فرشید باقری و کریمی مغلوب حرکات فردی ترابی شوند.در ادامه درباره‌ی اینکه چرا این اتفاق در سمت چپ تهاجمی پرسپولیس رخ می‌داد صحبت می‌کنیم.
پس با عقب ماندن منتظری ترابی حتی در ضدحملات هم به دروازه‌ی استقلال نزدیک‌تر بود. این پرس ترابی یک سرنخ بود تا ما بفهمیم پرس پرسپولیس تا چه اندازه آنالیز شده بود.
پرس روی مدافعین
همانطور که در قسمت اول پادکست اشاره کردیم، شفر بازیسازی تیم خود را به مدافعین خود واگذار می‌کند. پس دیگر واضح است که برانکو نیز فشار را بر روی مدافعین استقلال می‌گذاشت و نه خط هافبکِ آن‌ها.
با فشار بر روی خط دفاع استقلال، خط هافبک توانایی کمک رسانی به خط دفاع را نداشت؛ چرا که یا مسیر پاس بسته بود و یا بازیکنان دور از دسترس بودند. در پخش توپ استقلال باقری جلوتر از کریمی ایفای نقش میکرد تا نبود پاتوسی را جبران کند!
در همین جا که به جایگیری باقری اشاره کردیم، می‌فهمیم که چرا ترابی در سمت چپ باید حرکات مذبور را انجام می‌داد تا در جدال تن به تن باقری را مغلوب کند.
ساختار لوزی پرسپولیس بهانه دست استقلال داد.
در واقع با پرس لوزی پرسپولیس در سمت چپ دفاعی، سمت دیگر را برای نفوذ زکی‌پور و ایسما باز بود. و هدف استقلال هم همین بود؛ جمع کردن پرسپولیس در یک سمت و نفوذ از سمت مخالف.
با همین حرکات از سمت چپ بود که استقلال صاحب چندین موقعیت شد. با رفتن توپ به سمت چپ، پاتوسی به عنوان مهاجم دوم در half-space سمت راست جایگیری میکرد تا عقب آمدن ایسما را جبران کند؛ چرا که ایسما عقب می‌آمد تا با بیرون کشیدن شیری از پست خود فضا را برای زکی‌پور باز کند. با جایگیری پاتوسی در فضای آزاد که در شکل بالا واضح است، تقابل یک به یک با جلال حسینی و خلیل‌زاده بوجود می‌آمد و واقعیت این است که در تقابل یک به یک جلال حسینی همیشه برنده بود.
با جلو رفتن پاتوسی باقری باید جلو می‌آمد تا در کانترپرس شرکت کند ولی کریمی باید عقب می‌ماند تا مهاجمین سرعتی پرسپولیس در صورت شکست باقری در خنثی کردن ترابی یا رفیعی، صاحب توپ نشوند.
پرس استقلال
از آنجایی که رفیعی و نوراللهی قدرت بازیسازی بالایی دارند استقلال بر خلافِ پرسپولیس خط هافبک خود را بالا می‌آورد تا مانع از پا به توپ شدن رفیعی، نوراللهی یا ترابی شوند. با این کار فضای زیادی در پشت خط هافبک استقلال بود و مدافعینِ شفر نمی‌توانستند با جلو آوردن خط آفساید آن فضا را پر کنند؛ چرا که در غیر این صورت پرسپولیس توپ‌های بلند خود را برای مهاجمین سرعتی خود ارسال میکرد.
و مرز بین خوب بازی کردن و بردن همین است. استقلال خوب بازی کرد و پرسپولیس هم حساب شده بازی کرد و هم بازی را برد.
