طرفداری- پیروزی سه شنبه شب یوونتوس مقابل اتلتیکو مادرید، تیترِ یک اکثر رسانه‌های معتبر اروپایی را قبضه کرده بود. از تیتر "خشم خدایان" روزنامه گاتزتا دلو اسپورت، تا "پادشاه لیگ قهرمانان اروپا" که تیتر صفحه اصلی روزنامه AS را به خود اختصاص داده بود؛ همه تیتر‌ها به کریستیانو رونالدو، ستاره درخشان یوونتوس در تورین ختم می‌شد. درخشش رونالدو به عنوان بازوی محرک یوونتوس، شاید بحث تاکتیکی دیدار را به حاشیه راند. در ادامه نگاهی داشته باشیم به آن‌چه که به عنوان اتفاقات تاکتیکی در زمین رخ داد.
الگری برخلاف حضورِ آرامش در کنار زمین، همیشه به عنوان مربی تلقی شده است که شجاعت لازم برای هدایت تیمی مانند یوونتوس را ندارد، اما دیدار مقابل اتلتیکو مادرید، بار دیگر شجاعت الگری در تصمیم گیری را به نمایش گذاشت. استفاده از لئوناردو اسپیناتزولا در سمت چپ که نخستین بازی اش در لیگ قهرمانان اروپا را تجربه می کرد و نیمکت نشینی پائولو دیبالا و حضور فدریکو برناردسکی به جای او، شاید تصمیماتی بود که نگرانی‌های زیادی را نزد هواداران یوونتوس به دنبال داشت.
الگری پس از شکست 2-0 در بازی رفت، بارها در مصاحبه‌هایش عنوان کرد که اطمینان دارد، تیمش برای دیدار مقابل اتلتیکو مادرید آماده خواهد بود، الگری پس از پیروزی مقابل ناپولی در خصوص دیدار مقابل اتلتیکو مادرید، گفته بود، آن‌ها باید تمام تلاششان را بکنند تا در یک سوم دفاعی زمین اتلتیکو مادرید، بدون اشتباه باشند، جایی که احتمالاً اتلتیکو مادرید خیلی بسته بازی خواهد کرد.
یوونتوس که بازی را 4-3-3 آغاز کرده بود، در همان ثانیه های ابتدایی توسط کیه لینی به گل رسید، گلی که خطا روی اوبلاک اعلام شد و پذیرفته نشد، فشار یوونتوس در دقایق ابتدایی بسیار بالا بود و بررسی این صحنه به کمک VAR، باعث شد تا کمی بازیکنان اتلتیکو مادرید در دقایق ابتدایی فرصت نفس کشیدن پیدا کنند، اما با شروع بازی دوباره آن‌ها وارد لاک دفاعی خود شدند.
یوونتوس که عملاً 4-3-3 وارد زمین شده بود، رفته رفته به 3-4-3 تغییر سیستم داد، امره جان به عقب تر رفت و در کنار کیه لینی و لئوناردو بونوچی در خط دفاعی ایفای نقش می‌کرد، کانسلو و اسپیناتزولا نقش فول بک و البته وینگر یوونتوس را در این لحظات ایفا می کردند. حضور این دو در کناره ها، فشار را از روی خط میانی یوونتوس برداشته بود و میرالم پیانیچ آزادانه تر در مرکز زمین بازیسازی می‌کرد و ماتویدی هم مراقب ضدحملات احتمالی اتلتیکو از میانه زمین بود. نکته دیگری که در زمین به دفعات دیده شد، جابجایی کریستیانو رونالدو و برناردسکی بود که روی صحنه گل هم قابل مشاهده بود، برناردسکی به چپ رفته بود و کریستیانو رونالدو در سمت راست حضور داشت و همان توپ ارسالی، گل اول یوونتوس را رقم زد.
حرکات اسپیناتزولا در سمت چپ، آزادی عمل بیشتری به پیانیچ می‌داد و در بسیاری از دقایق دو بازیکن اتلتیکو مادرید، تلاش می کردند اجازه بازیسازی از سمت چپ یوونتوس را به اسپیناتزولا ندهد و همین باعث می شد، فضای زیادی برای پیانیچ برای دریافت توپ و زمان بیشتری برای تصمیم گیری برای او وجود داشته باشد. روی صحنه گل دوم یوونتوس مقابل اتلتیکو مادرید، 10 بازیکن یوونتوس در محوطه و نزدیکی محوطه جریمه اتلتیکو مادرید حضور دارند و تنها لئوناردو بونوچی است که عقب تر از سایرین، احتمالا در میانه زمین مراقب توپ های برگشتی است.
اما در ادامه بازی، باز هم شاهد تغییرات تاکتیکی از جانب مکس الگری بودیم، حضور دیبالا در زمین و خروج اسپیناتزولا، برای دقایقی حتی هوادارانِ همیشه همراه یوونتوس را هم سردر گم کرد که الگری به دنبال پیاده کردن چه سیستمی در زمین است. با خروج اسپیناتزولا، یوونتوس ابتدا با همان سیستم 3-4-3 که امره جان بیشتر به میانه زمین تمایل داشت تا خط دفاع به بازی پرداخت، سیستمی که ماتویدی و برناردسکی وظیفه همکاری در سمت چپ را داشتند و کانسلو هم جلوتر از امره جان به عنوان وینگر از سمت راست، پایه ریز حملات یوونتوس بود. رفته رفته یوونتوس در 20 دقیقه پایانی با حضور مویزه کین به سیستم 4-4-2 بازگشت.
مویزه کین در دقایق پایانی حتی جلوتر از رونالدو بازی می کرد و در دقایقی سیستم یوونتوس به 4-2-2-2 تبدیل شد. در شرایطی که می توان گفت تمام بازیکنان یوونتوس در این دیدار تقریباً بدون نقص ظاهر شدند، اما عملکرد بسیار منسجم از امره جان هم در میانه زمین، هم به عنوان مدافع آخر در لحظاتی، تأثیر زیادی در خنثی کردن ضدحملات اتلتیکو مادرید داشت. شجاعت مکس الگری در استفاده از اسپیناتزولا در ترکیب اصلی و نیمکت نشینی دیبالا، برای این تیم نتیجه داد. پاس گل برناردسکی روی گل نخست و پنالتی که در لحظات پایانی به سود یوونتوس گرفت، حالا ممکن است الگری را مجاب کند باز هم در سیستم 4-3-3 از فدریکو برناردسکی به جای پائولو دیبالا استفاده کند.
تغییرات تاکتیکی متعدد در جریان بازی، طوری اتلتیکو مادرید را تحتِ تأثیر خود قرار داده بود که آن‌ها بدون شوت در چارچوب و حتی بدون کرنر، تورین را ترک کردند. شاید پیدا کردن آخرین بازی که اتلتیکو مادرید نتوانسته در آن کرنری به دست بیاورد و روی ضربات ایستاگی خطری روی دروازه حریفِ مقابلش ایجاد کند[اصلی ترین تاکتیک تیم سیمئونه]، خیلی سخت باشد.
شهره مکس الگری در تغییر تاکتیک در جریان بازی سال گذشته، زبانزد خاص و عام بود، الگری فصل گذشته در 45 بازی، 44 سیستم مختلف را در زمین مورد آزمایش قرار داده بود. تغییر تاکتیک در جریان بازی، آن هم در این سطح از لیگ قهرمانان اروپا و یا بازی دادن به بازیکنی که تاکنون در لیگ قهرمانان اروپا بازی نکرده [اسپیناتزولا] و یا مویزه کین که تنها 19 سال سن داشت، قطعاً نمی‌تواند از یک مربی بزدل برآید. حالا با صعود یوونتوس به یک چهارم نهایی، تیم الگری می‌تواند قهرمانی در سری آ را تنها با چند پیروزی دیگر قطعی کند و با خیالِ راحت تری به استقبال بازی‌ها در لیگ قهرمانان اروپا برود، دیدار مقابل اتلتیکو مادرید و تغییرات تاکتیکی که در آن بازی الگری رقم زد، می‌تواند ایده تاکتیکی بیشتری به او در ادامه فصل بدهد، ایده هایی که او این فرصت را خواهد داشت، در سری آ آن‌ها را به آزمایش بگذارد.
حالا هواداران یوونتوس با دیدن چنین نمایش منسجمی از تیمشان، با خیالِ آسوده تری می‌توانند منتظر ادامه فصل باشند.
