از اولين دوره رقابت هاى جام جهانى که در سال 1930 در اروگوئه برگزار شد؛ محبوبيت، سطح کيفى و استقبال کشورها از اين مسابقات به تدريج افزايش يافت تا جايى که به پرطرفدارترين و بزرگترين رويداد تک رشته اى جهان تبديل شد.
"په له" در جام جهانى 1966 نيز ناموفق بود و نتوانست به کسب سومين قهرمانى پياپى تيم برزيل کمک کند، اما تيم انگلستان که توسط "سر الف رمزى" هدايت مى شد، در يک ديدار پرتنش در ورزشگاه ويمبلى، آلمان غربى را با 3 گل تاريخ ساز "جف هورست" و نتيجه 2 بر 4 شکست داد و قهرمان جهان شد.
اين در حاليست که هنوز هم اختلاف نظر در مورد عبور توپ از خط دروازه آلمان ادامه دارد.
** آغاز دوران مدرن
انگلستان در جام جهانى ،1966 گام ديگرى به سمت موفقيت برداشت. قهرمانى تيم ميزبان در خانه، موجب شد برخى حريفان احساس کنند مورد تبعيض واقع شده اند.
16 تيم آفريقايى در اعتراض به قانون جديد فيفا که الزام داشت برنده ديدارهاى مقدماتى قاره آفريقا بايد نماينده آسيا يا اقيانوسيه را شکست دهد تا به جام جهانى راه يابد، رقابت هاى هشتمين دوره را تحريم کردند.
آفريقايى ها معتقد بودند رقابت در قاره خودشان براى صعود به جام جهانى کافى است. قانونى که سال 1964 وضع شده بود، 4 سال بعد به سود آفريقا تغيير يافت که در نتيجه 70 تيم در پيکارهاى مقدماتى شرکت کردند که رکورد ديگرى در نوع خود بود.
فيفا تصميم گرفت 10 تيم از اروپا، يک تيم از آسيا و يک تيم از آمريکاى شمالى و مرکزى در جام جهانى حضور يابند.
يکى از اولين تيم هايى که به جام هشتم صعود کرد پرتغال بود که با چکسلواکى، فيناليست دوره قبل، همگروه بود. صعود تيم انگلستان به مرحله اصلى در حضور تماشاگران خودى و مقابل دوربين هاى شبکه بى.بى.سى کاملاً بديهى بود.
اين تيم بدون دريافت حتى يک گل به مرحله يک چهارم نهايى راه يافت که در اين مسير مقابل اروگوئه بدون گل متوقف شد، مکزيک را 2 بر صفر شکست داد و فرانسه را با همين نتيجه مغلوب کرد، اما داغ ترين خبر رقابت هاى مرحله نخست، حذف مدافع قهرمانى يعنى برزيل بود.
برزيل بعد از غلبه بر بلغارستان، مقابل مجارستان و سپس تيم شگفتى ساز پرتغال تن به شکست داد، در حالى که کارى از دست په له و هم تيمى هايش ساخته نبود. په له يک بار ديگر قربانى بازى فيزيکى و خشن مدافعان حريف شد. او در ديدار با بلغارستان مصدوم شد تا ديدار با مجارستان را از دست داده و دوباره مقابل پرتغال با برانکارد از زمين خارج شود.
** قهرماني در خانه
يکى از تيم هاى راه يافته به مرحله دوم، کره شمالى بود که با غلبه بر ايتاليايى ها و سپس به توپ بستن دروازه پرتغال در مهيج ترين مسابقه جام، شگفتى ساز شد.
پرتغال موفق شد 3 گل خورده را جبران کرده و با درخشش "اوزه بيو" که 4 گل به ثمر رساند، کره شمالى را عقب بنشاند. هيچ ديدار ديگرى نتوانست به اين اندازه مهيج باشد.
تيم انگلستان که همه بازى هايش را در ويمبلى انجام مى داد، با برترى 4 بر 2 مقابل آلمان غربى در وقت اضافه، قهرمان شد تا همراه با "بابى مور" کاپيتان تيم، جام را از دست ملکه "اليزابت" دريافت کند.
** برندگان جام هشتم
قهرمان: انگلستان
دوم:آلمان غربى
سوم: پرتغال
چهارم: شوروى سابق
** برنده کفش طلايى: اوزه بيو از پرتغال با 9 گل
** اسطوره هاى جام جهانى 1966
- "بابى مور" (انگلستان، تولد 1941، مرگ 1993)
وى شايد به خاطر تکل هاى به موقع و پاس هاى دقيق خود آماده ترين مدافع تاريخ فوتبال انگلستان بود. پاس مور به جف هورست در وقت اضافه فينال جام جهانى 1966 در ورزشگاه ويمبلى، گل قهرمانى انگلستان را رقم زد.
مور به عنوان بهترين بازيکن اين مسابقات انتخاب شد.
"جک اشتين" مربى معروف اسکاتلندى در مورد اين بازيکن گفت: بايد قانونى براى وى وضع شود. او 20 دقيقه قبل از هر کسى مى داند چه اتفاقى خواهد افتاد.
مور، 107 مسابقه ملى براى تيم انگلستان انجام داد و وستهام را به قهرمانى در جام حذفى انگلستان و همچنين جام قهرمانان اروپا رساند.
وى بازيکن قابل احترامي در سراسر جهان است و پس از درخشش در جام جهانى 1970 در مکزيک مورد تحسين په له قرار گرفت.
تمام جهان پس از مرگ مور (به دليل سرطان) در سال 1993، از وى تجليل کردند.
- "جف هورست" (انگلستان، تولد 1941)
تنها بازيکنى است که توانسته در يک مسابقه فينال جام جهانى، 3 گل به ثمر برساند.
وى همانند بسيارى از افسانه هاى جام جهانى، در ابتداى اين مسابقات جزء بازيکنان اصلى تيم ملى کشورش نبود و پس از مصدوميت "جيمى گريوز" فرصت يافت نام خود را در تاريخ اين مسابقات ثبت کند.
هورست در جريان پيروزى 4 بر 2 انگلستان برابر آلمان غربى 3 گل به ثمر رساند.
سومين گل او در اين مسابقه همچنان يکى از لحظات جنجالى تاريخ جام جهانى به شمار مى رود.
مسابقه فينال جام جهانى 1966 هشتمين حضور هورست در تيم ملى کشورش بود. وى در مجموع 49 مسابقه و 24 گل در کارنامه خود براى تيم ملى انگلستان ثبت کرده است.
- "اوزه بيو داسيلوا فريه را" (پرتغال، تولد 1942)
مهاجم موزابيکى الاصل، معروف به "يوزپلنگ سياه" که قدرت شوتزنى پاى راست او رعد آسا بود، گام هاى سريع و قدرت بدنى فوق العاده اى داشت.
وى با 9 گل از جمله 4 گلى که در ديدار پرتغال برابر کره شمالى به ثمر رساند، به عنوان برترين گلزن جام جهانى 1966 انتخاب شد.
پرتغال، اين مسابقه را در ابتدا 3 بر صفر عقب افتاده بود.
فريه را، برزيل را در جريان پيروزى 3 بر يک پرتغال به زحمت انداخت و با سرزنش "مورايس" هم تيمى خود به دليل خطاى خطرناک روى په له، نام خود را در خاطره ها ثبت کرد.
اين بازيکن به دليل مهارت خيره کننده اش لقب ديگرى به نام "په له اروپا" يافت.
وى در سال 1965 به عنوان بهترين بازيکن اروپا انتخاب شد و هنگام حضور در بنفيکا براى 9 فصل پياپى در صدر گلزنان پرتغال قرار داشت.
** برترين گلزنان جام جهانى 1966
اوزه بيو (پرتغال) 9 گل
هلموت هالر (آلمان غربى) 5 گل
فرانتس بکن باوئر (آلمان غربى) 4 گل
فرانس بنه (مجارستان) 4 گل
جف هورست (انگلستان) 4 گل
والرى پورکويان ( شوروى سابق) 4 گل
** آيا مى دانيد؟
جام جهانی 1966 اولین جام جهانی بود که عکسهای رنگی از آن گرفته شده است. تا قبل از آن در دوره های قبلی جام جهانی تکنولوژی عکس رنگی برای عکاسان و خبرنگاران وجود نداشت.
قطعاً هيچ رخدادى در تاريخ رقابت هاى جام جهانى به اندازه گل مشهور ويمبلى که انگلستان را به قهرمانى در جام جهانى 1966 نايل کرد، بين هواداران و دست اندرکاران فوتبال ايجاد اختلاف نظر و مناقشه نکرده است.
جف هورست با به ثمر رساندن گل سوم براى تيم انگلستان در وقت اضافه ديدار فينال مقابل آلمان، زمينه ساز قهرمانى آنان شد.
کمتر سالى است که در آن تکنولوژى تازه اى براى تشخيص عبور توپ از خط دروازه ارايه نشود. "گوتفريد دينست" داور سوئيسى که بعد از مشورت با کمک روسى خود تصميم گرفت گل انگلستان را قبول کند، هنوز هم در خاطره علاقه مندان فوتبال جهان باقى مانده است. نام او براى هواداران انگليسى و آلمانى معناى ويژه اى دارد.
انگلستان که به عنوان ميزبان به طور خودکار به جام جهانى صعود کرد، اولين کشور بريتانيايى بود که به اين مسابقات راه يافت.
اين مسابقات در 8 ورزشگاه شامل اولدترافورد (منچستر)، ويلا پارک (بيرمنگام)، آيرسام پارک (ميدلزبرو)، راکر پارک (ساندرلند)، گوديسون پارک (ليورپول)، ويمبلى و وايت سيتى (لندن)، هيلزبرو (شفيلد) برگزار شد.
انگلستان 4 ماه پيش از قهرمانى، کاپ جام جهانى را گم کرد، اما سگى به نام "پيکلس" يک هفته بعد از ربوده شدن جام ژول ريمه هنگام نمايش آن در لندن، آن را دفن شده زير بوته اى در جنوب اين شهر پيدا کرد.
در گروه سوم مجارستان با پيروزى 3 بر 1 برابر برزيل، به 13 مسابقه شکست ناپذيرى اين تيم پايان داد. در اين مسابقه غيبت په له مصدوم کاملاً احساس مى شد.
کره شمالى اولين گل جام جهانى خود را با زدن گل تساوى برابر شيلى توسط "سئونگ ژين" ثبت کرد.
"آنتونيو کاراباخال" دروازه بان مطرح مکزيک پس از تساوى بدون گل برابر اروگوئه با جام جهانى خداحافظى کرد. او در 37 سالگى، پنجمين حضور خود در جام جهانى را تجربه مى کرد.
در گروه چهارم کره شمالى با پيروزى 1 بر 0 برابر ايتاليا شگفتى آفريد. ايتاليا حذف شد و کره شمالى به عنوان نخستين تيم آسيايى به مرحله يک چهارم نهايى راه يافت.
کره شمالى، پرتغال را نيز با گل دقيقه نخست "پاک سئونگ ژين" شوکه کرد.
اين تيم سپس 3 بر 0 جلو افتاد اما اوزه بيو 4 گل زد تا پرتغال در نهايت 5 بر 3 به پيروزى برسد.
** ترکيب بازيکنان انگلستان، قهرمان جام جهانى 1966
دروازه بانان: گوردون بنکس، پيتر بونتى، رون اسپرينگت
مدافعان: جيمى آرمفيلد، جرالد بايرن، جک چارلتون، جورج کوهن، بابى مور (کاپيتان)، رى ويلسون.
هافبک ها: آلن بال، ايان کالاگان، بابى چارلتون، جورج ايستام، رون فلاورز، نورمن هانتر، مارتين پيترز، نابى استايلز.
مهاجمان: جان کونلى، جيمى گريوز، راجر هانت، جف هورست، ترى پاين.
سرمربى: الف رمزى.
منبع: سایت قطره
==============================================================
لینک قسمتهای قبلی:
اولين دوره جام جهاني - 1930 ( اروگوئه )
دومين دوره جام جهاني - 1934 ( ايتاليا )
سومين دوره جام جهاني - 1938 ( فرانسه )
چهارمين دوره جام جهاني - 1950 ( برزيل )
پنجمين دوره جام جهاني - 1954 ( سوئيس )
ششمين دوره جام جهاني - 1958 ( سوئد )
هفتمين دوره جام جهاني - 1962 ( شيلي )
