مطلب ارسالی کاربران
ظهور نادرشاه افشار
جنگ هاى نادر با عثمانى
ظهور نادر، شکست هاى قطعى عثمانی از ایران در شمال عراق
پس از پیروزى خردکننده ى شاه عباس کبیر بر نیروهاى عثمانى در سال هاى آغازین قرن هفدهم، ترك ها تا 20 سال جرأت حمله به ایران را نداشتند تا آن که در 1630 با استفاده از ضعف حکومت مرکزى ایران همدان را گرفته و در 1653 شمال ایران را مسخر ساختند. در 1683 بغداد نیز در دست آن ها گرفتار شد. این فتوحات تا 100 سال کم و بیش در دست دولت هاى عثمانى بود و ایران
را یاراى بیرون کردن ترکان نبود.ورود نادرشاه (طهماسب قلى) به عرصه ى سیاست ایران در اوایل قرن هجدهم، ناگهان اوضاع را تغییر داد و ایران به سرعت افغان ها و ازبک ها را قلع و قمع کرد و نادر در 1703 ترك ها را در غرب ایران موقتا شکست داد اگر چه دخالت بى مورد شاه طهماسب، آخرین شاه واقعى صفوى، سبب شکست قواى ایران از ترك ها شد.
نبرد کرکوك
در 1733 نادر با سپاهى بزرگ به قصد تسخیر کرکوك و بغداد حرکت کرد. احمد پاشا مدافع ترك بغداد که شکست خود را نزدیک مى دید ناگهان مطلع شد که سپاه عظیم عثمانى که از قسطنطنیه اعزام شده در اطراف کرکوك است. نادر 12 هزار نیروى خود را در دیوارهاى اطراف بغداد گذاشت و با عمده قواى خود به سپاه عثمانى زد اما جنگجویان ینى چرى میدان را خالى نکردند و ضربات
سنگینى به ارتش نادر وارد کردند. در این نبرد سخت نادر مجروح شد و به سختى خود را از مهلکه به در برد.
شکست سردار عثمانى توپال پاشا
توپال پاشا از سرداران بزرگ قسطنطنیه بود که یک بار نادر را شکست داده و اکنون به دنبال شکست دوباره نادر بود. به ترك ها خبر رسیده بود که این سردار ایرانى طى سه ماه مجددا سپاهى بزرگ را جمع آورى کرده و در کنار رودخانه ى دیاله 20 هزار سرباز عثمانى را شکست داده است. نبرد در اواخر 1733 آغاز شد و در نزدیکى کرکوك مجددا سپاهیان دو کشور درگیر شدند که شکست این بار
از آن توپال پاشا بود. وى جان خود را نیز در این نبرد بى حاصل از دست داد. نادر در 1735 ارتشى بزرگ فراهم کرد و قصد خارج کردن ارتش عثمانى را از شمال بین النهرین و قفقاز و داغستان کرد. او در این زمان در اوج قدرت بود و عثمانى را به وحشت انداخته بود. هنگامى که به سلطان عثمانى خبر رسید که نادر هم زمان چهار قلعه بزرگ تفلیس، ایروان، گنجه و فارس را تصرف کرده، وى فهمید که تعلل جایز نیست بنابراین عظیم ترین سپاه شرقى خود را که مرکب از 70 هزار سوار و 50 هزار پیاده بود به جنگ نادر فرستاد. عبدالله پاشا، سردار ترك نادر، نیز با سپاه 80 هزار نفره خود در مراد تپه بلافاصله با سپاه بزرگ ترك درگیر شد. نبرد 200 هزار سرباز ایرانى عثمانى با شدت بى سابقه اى ادامه یافت و در اواخر روز ناگهان دفاع سپاه عثمانى از هم پاشید و قتل عام بى رحمانه اى از لشکرهاى شکست خورده آغاز شد. به گفته فروغى نویسنده تاریخ ایران، 50 هزار سرباز ترك در این نبرد کشته شدند و پس از این شکست و مرگ سردار عثمانى، عبدالله پاشا، تفلیس و گنجه نیز تسلیم شده و ترك ها ایروان را هم چندى بعد تسلیم کردند. از این زمان به بعد سلطان شکست را در ایران پذیرفت و از کلیه ى متصرفاتش در منطقه صرف نظر کرد و تصمیم به امضاى معاهده صلح با ایران گرفت.
نتیجه نبردهاى نادر و عثمانى
شکست هاى عثمانى در عراق از نادر نه تنها راه تجاوزات ترك ها به ایران را کاملا بست بلکه موقعیت آن ها را در عراق کنونى تضعیف کرد. پس از این شکست ها بازیگران گرجستان، قفقاز و دریاى خزر تنها ایران و روسیه شدند و قدرت عثمانى در خاورمیانه عربى نیز فروکش کرد و تا 10 سال آن ها کارى به ایران نداشتند اگر چه نادر یک بار دیگر(سال 1745 ) ارتش بزرگ را از میان برداشت و
براى همیشه تهدید آن ها را منتفى ساخت.