در این یادداشت بازیکنانی را بررسی می کنیم که سابقه بازی در هر سه تیم یوونتوس و میلان و اینتر را دارند. لیستی که بازیکنان سرشناسی همچون باجو و پیرلو و ابراهیموویچ و .... را نیز شامل می شود. برای سال ها تعداد بازیکنان مشترک سه باشگاه زیاد نبود و اکثر آن ها هم بطور مستقیم بین دو باشگاه ترنسفر نمی شدند، اما از اواخر دهه نود بود که این انتقالات طبیعی و عادی شد آمار بازیکنان با سابقه پوشیدن لباس هر سه تیم افزایش یافت در بین کسانی که در هر سه تیم مربیگری کرده اند، هم می توان جیووانی تراپاتونی و آلبرتو زاکرونی اشاره کرد
لوئیجی چونینی
چونینی بازیکن کهنه کاری که می توان گفت اولین بازیکنی است که در هر سه باشگاه پر افتخار ایتالیا بازی کرده است، او در فصل 1911-12 عضو میلان بود اما فقط یک بازی برای این تیم انجام داد و سال بعد میلان را ترک کرد. چونینی به اینتر رفت و پس از سه سال دوباره به میلان برگشت اما بازهم زیاد مجال بازی پیدا نکرد و در 7 بازی 5 گل زد.
سه دوره حضور چونینی در اینتر مهم ترین دوران ورزشی او بود، چونینی در واقع اسطوره اینتر میلان است. اودر مقطع اول رکوردی شگفت انگیز به ثبت رساند که کمتر کسی از آن مطلع است، رکورد 63 گل ذر 53 بازی. در دومین مقطع از 1919 تا 1921 هم باز تعداد گل هایش از تعداد بازی هایش برای اینتر بیشتر بود و در 40 بازی 54 گل زد، چونینی پنج سال هماز 1922 تا 1927 در اینتر بازی کرد و این بار در 94 بازی 42 گل زد.
چونینی سه سال هم از 1927 تا 1930 در تیم یوونتوس بازی کرد و در یووه هم آمار بدی نداشت، چونینی 67 بازی برای یوونتوس انجام داد و 22 گل زد. پس از یوونتوس وی به تیم های درجه دو مثل مسینا و نوارا رفت.
انریکو کاندیانی
کاندیانی که از برترین گلزنان دربی دلامادونینا است به مدت نه سال از 1937 تا 1946 بازیکن اینتر میلان بود و اسطوره اینتر میلان به حساب می آید، این هافبک در 187 بازی برای اینتر 71 گل به ثمر رساند.
کاندیانی در سال 1947 از اینتر جدا شد و مستقیما به یوونتوس پیوست اما درخشش و ثباتش در اینتر را نداشت و یک فصل بیشتر در یووه نماند و در همان یک فصل 35 بازی 15 گل زد و به پرو پاتریس پیوست.
دوران حضور کاندیانی در میلان هم چیزی شبیه به دوران حضورش در یوونتوس بود، در فصل 49-50 برای میلان بازی کرد و در 22 بازی 8 گل زد و پس از یک فصل این تیم را ترک کرد و به لیورنو پیوست.
جوزپه مه آتزا
در سن 13 سالگی مه آتزا تستی برای رفتن به باشگاه آث میلان داد ولی آنها به دلیل لاغری بیش از حد وی را نپذیرفتند. اینتر به سرعت مه آتزا را پذیرفت و به وی رسیدگی کرد تا مشکل بدنی پپ حل شود. در دوره ی حضور مه آتزا در ترکیب تیم، اینتر به قهرمانی لیگ ایتالیا در سال های 1930، 1938 و 1940 دست یافت و اولین کوپا ایتالیای اینتر را در سال 1939 برای این تیم به ارمغان آورد. وقتی اینتر سری آ را در سال 1930 برد بعد از ده سال به این جام رسیده بود و در این ده سال اینتر زیر سایه ی بولونیا، تورینو، یوونتوس و جنوا قرار داشت.
مصدومیت او را از بیشتر بازی های فصل 1938/39 دور نگه داشت و بعد از دوران طلایی با اینتر، مه آتزا در سال 1940 به آث میلان پیوست و در بازی با اینتر در رختکن گریه کرد. مه آتزا دو سال(از 1940 تا 1942) در میلان بود و با این تیم به افتخار خاصی نرسید.
اولین بازی او با پیراهن یوونتوس در سال 1942 بود که در مقابل تورینو بود که مه آتزا بسیار نا آماده شده بود. یووه آن دیدار را با نتیجه ی پنج بر دو به تورینو باخت. مه آتزا فقط یک فصل در یوونتوس بود و به سرعت به اینتر برگشت.
در سال 1946 او دوباره به عنوان بازیکن/مربی به اینتر بازگشت و 17 بازی انجام داد. اینتر در آن دوران در خطر منحل شدن بود که مه آتزا به کمک تیم خود شتافت. با زدن 243 گل، مه آتزای بزرگ بهترین گلزن تاریخ اینتر است.
آلدو سرنا
آلدو سرنا، مهاجم تیم ملی ایتالیا در دهه 80، در چهار دوره مجزا برای اینتر به میدان رفت و بیش از پنجاه گل برای این تیم به ثمر رساند. سرنا با اینتر میلان فاتح سری آ، کوپا ایتالیا، سوپرکاپ ایتالیا و جام یوفا در چهار مقطع مختلف شد.
در بین دوره سوم و چهارم بازی سرنا برای اینتر، وی دو سال پیراهن یوونتوس را به تن کرد اما بیشتر نام سرنا را با اینتر به یاد می آورند. سرنا با یوونتوس قهرمان سری آ و جام بین قاره ای شد و در 51 بازی در سری آ با یوونتوس 21 گل زد.
آث میلان آخرین باشگاه سرنا بود، او دو سال از 1991 تا 1993 برای میلان بازی کرد اما خیلی کم به او بازی می رسید با این حال در هر دو سال با میلان توانست قهرمان سری آ شود و یک بار هم قهرمان سوپرکاپ ایتالیا شد آن هم در شرایطی که در 10 بازی برای این تیم در سری آ یک گل هم نزد.
روبرتو باجو
انتقال رکوردشکن ۱۳ میلیون دلاری او از فیورنتینا به یوونتوس تورین، موجب شد هواداران «روبی» در فلورانس ۳ روز شورش کرده و تمام شیشههای باشگاه را خرد کنند. باجو توانست بهترین بازی های خود را برای بیانکونری ارائه دهد. باجو به کاپیتان یوونتوس تبدیل شد و توپ طلا را در سال 1993 کسب کرد. بعدا به خاطر مشکلات با مربی و ظهور پدیده ای به نام دل پیرو، باجو از بانوی پیر جدا شد و بعدا دو فصل به اینتر پیوست. باجو با یوونتوس قهرمان سری آ و جام یوفا و کوپا ایتالیا شد.
باجو پس از اختلاف با تراپاتونی و ترک یوونتوس به میلان پیوست، بودای کوچک دو سال در روسونری بود و در 51 بازی برای میلان در سری آ 12 گل زد که حکایت از افت ملموس وی داشت. قهرمانی سری آ در فصل 1995-96 تنها جام باجو با میلان بود.
روایت هایی هست که می گویند روبرتو باجو از کودکی طرفدار اینتر بوده است. باجو، نزد هواداران هر دو تیم یوونتوس و اینتر محبوبیت زیادی دارد، بازیکنی که در تیم های بزرگ ایتالیا به میدان رفته اما کسی از او متنفر نیست. باکو از سال 1998 تا 2000 در اینتر بود اما در اینتیم چندان درخشان ظاهر نشد و در 41 بازی در سری آ فقط 9 گل زد و موفقیت تیمی قابل ذکری هم نداشت.
ادگار داویدز
در سال 96 از هلند به کشور ایتالیا امد. و به شهر الوده میلان رفت و به عضویت تیم اث میلان در امد. و تا سال 98 برای این تیم بازی کرد. که هیچ عنوانی رو نتونست کسب کنه. و در طی 15 بازی که برای این تیم انجام داد ۱ گل به ثمر رساند
ادگار داویدز، هافبک بزرگ فوتبال هلند با آن عینک نوستالوژیکش را همواره با پیراهن یوونتوس به خاطر داریم. داویدز، یکی از مهم ترین پیشکسوت های یوونتوس است. داویدز در یوونتوس به "گاو میدان" معروف شد. اونم بخاطر بازی های فیزیکی و درگیرانه اش. داویدز با یوونتوس سه بار قهرمان سری آ و دوبار قهرمان سوپرکاپ ایتالیا شد و 7 سال عضو این تیم بود.
پس از هفت سال حضور در یوونتوس، یک فصل را نیز با پیراهن نراتزوری به میدان رفت. موضوعی که شاید کم تر کسی از آن مطلع باشد. داویدز یک سال بیشتر در اینتر بازی نکرد و بازی های کمی برای اینتر انجام داد.
کریستین ویری
بوبو ویری در دو جام جهانی 98 و 2002 نه گل برای ایتالیا زد و در حضر توتی و دلپیرو و باجو و اینزاگی و....8 سال عضو تیم ملی بود، ویری از آتالنتا به یوونتوس آمد و یک فصل(96-97) در بیانکونری بازی کرد و با یوونتوس قهرمان جام بین قاره ای و سری آ و سوپرکاپ ایتالیا شد و در 23 بازی در سری آ 8 گل زد و در نهایت در پایان فصل به اتلتیکو مادرید رفت.
ویری در سال ۱۹۹۹ با انتقال ۴۹ میلیون یورویی از لاتزیو به اینتر توانست رکورد گرانقیمتترین بازیکن جهان را به خود اختصاص دهد و دوران خوبی را در این تیم داشته باشد. اینتر نهمین باشگاه دوران فوتبال ویری محسوب می شد و او با حضور در جمع نرواتزوری، زوج مخوفی را با رونالدو مهاجم برزیلی تشکیل داد. در آن زمان، زوج ویری-رونالدو را بهترین زوج خط حمله در دنیای فوتبال می دانستند هر چند که مصدومیت های پیاپی هر دو بازیکن، همه محاسبات را به هم ریخت. ویری طی ۱۴۴ بازی در سری آ برای اینتر، ۱۰۳ گل را به ثمر رساند. علیرغم اینکه همه ویری را به دوران حضورش در اینتر و درخشش فردی اش در این تیم می شناسند وی با اینتر فقط به یک کوپا ایتالیا رسید.
ویری پس از شش سال بازی در اینتر فصل 2005-06 را در میلان بازی کرد، ویری در این یک فصل نتوانست عنوان قهرمانی با میلان به دست بیاورد و در 8 بازی در سری آ فقط 1 گل زد و خیلی زود میلان را به مقصد موناکو ترک کرد.
پاتریک ویرا
پاتریک ویرا از کان فرانسه به میلان آمد اما در این تیم نتوانست خودی نشان دهد و در یک فصلی که عضو میلان بود فقط دو بازی برای میلان در سری آ انجام داد، ویرا به عنوان بازیکنی نه چندان سرشناس از میلان به آرسنال رفت و در این تیم فوق ستاره شد.
ویرای فرانسوی به عنوان ستاره فوتبال جهان در خط هافبک، آرسنال را به مقصد یوونتوس ترک کرد اما پس از یک سال سر از سری بی در آورد و تصمیم به جدایی از یوونتوس گرفت. ویرا با یوونتوس قهرمان سری آ شد اما قهرمانی شان از آن ها پس گرفته شد.
ویرا سه سال برای اینتر به میدان رفت اما نتوانست درخشش دوران حضورش در آرسنال را تکرار کند. هواداران یوونتوس ویرا را دوست ندارند اما اینتری ها نیز وی را اسطوره خود به حساب نمی آورند. ویرا با اینتر 3 بار قهرمان سری آ و 2 بار قهرمان سوپرکاپ ایتالیا شد.
زلاتان ابراهیموویچ
زلاتان توانست با درخشش با پیراهن یوونتوس به مهاجمی سطح اول در فوتبال اروپا تبدیل شود اما با سقوط یوونتوس به سری بی، جدایی وی دور از انتظار نبود. حضور او در تیم یوونتوس همزمان بود با مصدومیت دیوید ترزگه، بهترین گلزن این تیم؛ همین مساله باعث شد تا خیلی زود در ترکیب اصلی قرار بگیرد. او دو سال در تیم یوونتوس بازی کرد و بعد از رسوایی فوتبال ایتالیا که منجر به کسر امتیاز و سقوط تیم یوونتوس به سری بی شد از این تیم جدا شد. زلاتان 70 بازی برای یوونتوس انجام داد و 23 گل به ثمر رساند.
زلاتان در تاریخ 10 آگوست 2006 با قراردادی 4 ساله به ارزش حدود 25 میلیون یورو به اینترمیلان پیوست و به دلیل پیوستن زلاتان به اینتر، هواداران یوونتوس او را نیز خائن می دانند. ابراهیموویچ سه سال برای اینتر درخشید و سپس با ساموئل اتوئو معاوضه شد. باقی ماجرا نیز مشخص است. او در تیم اینتر میلان در 88 بازی توانست 57 گل بزند که رکورد فوق العاده ای برای یک مهاجم می باشد. زلاتان سه قهرمانی سری آ و دو قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا با اینتر به دست آورد.
زلاتان با این که به طور قرضی از بارسلونا به آث میلان پیوسته بود ولی فصل بعد قراردادش را دائمی کرد و یک فصل دیگر برای این تیم بازی کرد. او در طول این دو فصل 61 بازی انجام داد و 42 گل به ثمر رساند. زلاتان با میلان قهرمان سری آ و سوپرکاپ ایتالیا شد.
آندره آ پیرلو
پیرلو در فصل 98--99 که اینتر چهار بار سرمربی عوض کرد به تیم اصلی اینتر آمد اما به او فرصت زیادی برای بازی نرسید و به توصیه مارچلو لیپی سرمربی جدید اینتر به طور قرضی به تیم رجینا پیوست و بعد از فصلی خوب او دوباره به اینتر بازگشت، ولی پس از بازگشتش، لیپی دو هفته بعد از اینتر اخراج شد و جانشینش مارکو تاردلی، با اینکه پیرلو را به خوبی می شناخت و مربی او در تیم زیر ۲۱ سال و تیم المپیک ایتالیا بود، اصلاً به او بازی نمیداد.
بعد از 3 فصل نه چندان خوب در اینتر، پیرلو به تیم رقیب و همشهری آث میلان پیوست. در تیم میلان و زیر نظر کارلو آنجلوتی او راه خود را پیدا کرد و به یکی از بهترین بازی سازهای دفاعی دنیای فوتبال و یکی از بهترین ضربات آزادزنان جهان مبدل شد. پیرلو همراه با میلان او دوبار جام قهرمانی باشگاههای اروپا (۲۰۰۳ و ۲۰۰۷)، دو بار سوپرکاپ باشگاههای اروپا(۲۰۰۳ و ۲۰۰۷)، یک بار جام قهرمانی باشگاههای جهان(۲۰۰۷)، دو قهرمانی در سری آ ایتالیا(۲۰۰۴ و۲۰۱۱)، یک سوپرکاپ ایتالیا(۲۰۰۴) و یک جام حذفی ایتالیا (۲۰۰۳) را کسب کرده است. در آخرین فصل حضور پیرلو در میلان، آلگری چندان به او اعتقاد نداشت و او فقط ۱۷ بازی انجام داد و ۱ گل و ۳ پاس گل داد.
پس از ده سال حضور در میلان، پیرلو به یوونتوس پیوست و در سال های پایانی فوتبال خود، نمایش های درخشانی با پیراهن بیانکونری ارائه داد . اندره پیرلو در سال ۲۰۱۱ با یک قرار داد آزاد به یوونتوس پیوست. مدت این قرارداد تا ژوئن سال 2015 بود. . پس از انتقال به یوونتوس، پیرلو باز هم اسکودتو را لمس کرد و با یوونتوس، چهار بار قهرمان اسکودتو شد. او طی این سال ها بار دیگر قهرمان جام حذفی ایتالیا و البته سوپر کاپ ایتالیا (دو بار) هم شد. پیرلو پس از نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در سال 2015 از یوونتوس جدا شد و به نیوروک سیتی آمریکا پیوست.
لئوناردو بونوچی
محصول آکادمی اینتر، در بازی های زیادی در یک فصل حضورش در این تیم به میدان نرفت. بونوچی با اینتر یک بار قهرمان سری آ شد اما در مجموع چندان در این تیم فرصت بازی پیدا نکرد و مجبور به ترک اینتر شد.
پس از تجربه حضور در جنوا و باری، بونوچی راهی یوونتوس شد و طی پیشرفت تدریجی طی سال ها، توانست خود را به عنوان یکی از بهترین مدافعان جهان مطرح کند. قطعا بونوچی را با پیراهن یوونتوس به یاد داریم تا اینتر. بونوچی را می توان یکی از برترین مدافعان تاریخ یوونتوس دانست که افتخارات زیادی با یووه به دست آورد، 6 قهرمانی سری آ، 3 قهرمانی کوپا ایتالیا و 4 قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا افتخارات بونوچی با یوونتوس است.
بونوچی در تصمیمی ناگهانی و عجب و انتقالی جنجالی تصمیم گرفت به میلان بپیوندد. بونوچی که به عنوان کاپیتان میلان هم انتخاب شده بود فقط در همان فصل 2017-18 در میلان دوام آورد و پس از یک فصل به یوونتوس برگشت