از سالیان دور همیشه منتقدین و کارشناسان بر این موضع پافشاری میکردند که ما باید مربی با دانش و با پرستیژی را بیاوریم که بتواند با بازیکن سالاری مبارزه کند و باعث پیشرفت فوتبال ما شود
اما با آمدن کیروش درست است که جلوی بازیکن سالاری را گرفتیم اما چنان دیکتاتور موابانه برخورد کرده بود که عملا اتحاد مردمی را دچار خدشه کرد.درست است ما بازیکن سالاری نداریم اما لوس سالاری به تمام معنا را در دوران کیروش بوجود آوردند.
با بازی های این 8ساله و تحلیل های منطقی و کنار گذاشتن توهم پیروزی و حماسه سازی باید گفت بازی با ژاپن نشان داد کیروش فقط مربی تک وجهی و دفاعی بوده که آن نیز در بازی با ژاپن کاملا از هم پاشید.
حواشی ها نیز که من احتمال میدهم خبردلارانی که در جامعه اینگونه معرفی میشوند زیرنظر امثال پدر آزمون که قرار بود برانکو را سرجایش بنشاند بوده که کیروش از خداخواسته را نیز به این بازی وارد کرد.
جدای از تحلیل من در مورد کیروش از امروز ما به مربی خارجی با ادب و باشخصیت و با شعوری و بادانشی که بتواند از تمام پتانسیل فوتبالی ما استفاده و بهره برداری کند نیازمندیم
از امروز به مربی نیاز داریم که سوهان روح مردم نباشد و مردم را به جان هم نیندازد
از امروز به مردمی نیازمندیم که فریب القای رسانه ای امثال فردوسی پور و خیابانی را نخورد
