طرفداری - ایران و چین، ۱۵ سال پس از تقابل حساس و پرحادثه در جام ملت های آسیا ۲۰۰۴، بار دیگر در یک مسابقه حذفی از جام ملت های آسیا برابر هم به میدان می روند. مسابقه ای که هیچ شباهتی به دیدار سال ۲۰۰۴ ندارد و تنها خاطرات آن به جا مانده است.
ایران در جام ملت های آسیا ۲۰۰۴ اسب خود را برای قهرمانی زین کرده بود. همه چیز به خوبی پیش می رفت و ایران در یک چهارم نهایی کره جنوبی را با درخشش علی کریمی به خانه فرستاده بود. آن هم کره ای که تیم چهارم جام جهانی ۲۰۰۲ شده بود و به چیزی کمتر از قهرمانی راضی نبود.
بدین ترتیب ایران در نیمه نهایی جام ملت ها به چین، میزبان تورنمنت برخورد کرد. برانکو، سرمربی وقت تیم ملی در آن مسابقه ابراهیم میرزاپور، یحی گل محمدی، رحمان رضایی، جلال کاملی مفرد، حسین کعبی، سید محمد علوی، مهدی مهدوی کیا، ستار زارع، جواد نکونام، علی کریمی و علی دایی را به زمین فرستاد.
روی نیمکت چینی ها آری هان هلندی نشسته بود که در مقطعی هدایت پرسپولیس را در اختیار داشت. چین به پشتیبانی هواداران پرتعدادش در پکن، عرصه را برای ایران تنگ کرد و در نیمه اول، هائو هایدونگ مهاجم کهنه کار چینی ها در محوطه جریمه ایران با حرکت ناشیانه جلال کاملی مفرد او را از جریان بازی خارج کرد و پاسی به دهانه دروازه فرستاد و شائو جیایی بی مزاحمت توپ را وارد دروازه ایران کرد.
ساختار دفاعی ضعیف ایران باز هم کار دست تیم ملی داد اما در دقیقه ۳۸ روی پاس مهدوی کیا ضربه پای راست و فنی آرام سید محمد علوی از میان مدافعان چین گذشت و از نزدیک ترین فاصله ممکن به تیرک عمودی وارد دروازه چین شد. "لیو" سنگربان چین بهت زده بر سر مدافعانش فریاد می زد و علوی در آغوش نیمکت نشینان شادی می کرد.
ایران در نیمه دوم ستار زارع را از دست داد. زارع در یک درگیری در محوطه کریمه با دست به سینه شائو جیایی کوبید و شائو با نمایشی تمام عیار خود را به زمین انداخت. ضربه ستار ابدا به صورت شائو جیایی برخورد نکرده بود اما طلعت نجم داور ضعیف لبنانی کارت قرمز را به ستار زارع داد. اشک های ستار زارع پس از دریافت کارت قرمز و التماس به فتحی عرباتی کمک داور اردنی برای این که حقیقت را به طلعت نجم بگوید بی اثر بود و حرکت غیر مسئولانه زارع، ایران را ۱۰ نفره کرد.
در اواخر زمان مسابقه حرکت انفجاری علی کریمی در میانه میدان و دریبل دو طرفه از بین ۳ مدافع چین می رفت که او را با دروازه بان چین تک به تک کند اما خطای خشن یوآکون ژانگ او را متوقف کرد. ژانگ بهت زده منتظر دریافت کارت قرمز بود اما کارت طلعت نجم زرد رنگ بود. اعتراضات به تصمیم داور لبنانی بالا گرفت و حاصل آن اخراج سید محمد علوی از روی نیمکت بود.
ایران ۱۰ نفره در آخرین دقایق یک موقعیت صد در صد گل را توسط علی بداوی از دست داد و بازی در نهایت به ضربات پنالتی رفت. زمانی که چین پنالتی دومش را با اثرگذاری ابراهیم میرزاپور و سپس تیر دروازه از دست داد همه چیز برای میزبان از دست رفته به نظر می رسید. ایران ۳ پنالتی اولش را با دایی، مهدوی کیا و نکونام به گل تبدیل کرده بود و سهم چین ۲ گل از ۳ پنالتی بود و ایران یک قدم تا فینال فاصله داشت.
فاجعه با پنالتی ایمان مبعلی از راه رسید. ضربه محکم او به تیرک افقی برخورد کرد و برگشت. سپس نوبت یحیی گل محمدی رسید تا بدترین انتخاب ممکن برای پنالتی زدن را داشته باشد: چیپ. ضربه نافرجام یحیی را سنگربان چین در حالی که فریب خورده بود نشسته با یک دست برگرداند تا فردوسی پور بگوید: چه وقت چیپ زدن بود آقای گل محمدی.
در جهنم ورزشگاه کارگران پکن، ایران در شبی غم انگیز تسلیم چین شد و چین با آری هان به فینال رفت و ۳ بر یک به ژاپن باخت تا در حسرت قهرمانی بماند. ایران هم راهی بازی رده بندی شد و با شکست بحرین به مقام سوم رسید. اخراج ستار زارع، اغماض داور و پنالتی های مبعلی و گل محمدی هنوز با ماست.
