طرفداری- یک سال پیش لیورپول با 75 میلیون پوند، پس از ماه‌ها کش و قوس موفق به خرید ویرجیل فن دایک هلندی از باشگاه ساوتهمپتون شد. در این مدت، او در 50 بازی، 24 بار کلین شیت را با قرمزها تجربه کرده که در طول تاریخ باشگاه یک رکورد به حساب می‌آید. سوال مهم این است که آیا او مهم‌ترین خرید دوره لیگ برتر باشگاه لیورپول است؟
برخی بازیکنان تاثیر شگرفی ایجاد می‌کنند و می‌توانند قدرت یک تیم را به تنهایی به میزان قابل توجهی بالا ببرند. ویرجیل فن دایک نمونه‌ای غایی از چنین بازیکنی است. او مدت‌هاست در فرمی قرار دارد که باعث شده او را بهترین مدافع جهان فوتبال بدانند. او اخیرا جایزه بهترین بازیکن ماه لیگ برتر را به دست آورد، اولین بار بود که در شش سال گذشته این جایزه به یک مدافع می‌رسید و حالا مدعی این است که در انتخابی غیرقابل‌باور برای یک مدافع، بهترین بازیکن سال فوتبال انگلستان باشد. هیچ خریدی تاکنون به اندازه او در دوره لیگ برتر، منجر به این نشده که امید قرمزها به یک باره نسبت به قهرمانی در این لیگ تا این اندازه بالا برود.
اگر به مدرکی در مورد ارزش فن دایک از زمانی که از ساوتهمپتون راهی لیورپول شد نیاز دارید، به آن مسخره‌شدن‌ها نسبت به رقم انتقال 75 میلیون پوندی او فکر کنید. صداهایی که حالا دیگر شنیده نمی‌شود. وقتی مدافع هلندی در ژانویه قبل گران‌ترین مدافع تاریخ شد، افراد بسیاری گفتند که مبلغ پرداخت شده بی‌مورد تا این اندازه زیاد بوده و سعی کردند فشار را روی او افزایش دهند. این موضوع خللی در کیفیت کاری فن دایک ایجاد نکرد و او دقیقا نشان داده که چرا قرمزها برای به خدمت گرفتن او مبلغی تا این اندازه زیاد را خرج کرده‌اند.
از گل برتری در بازی با اورتون در بازی نخستش، کیفیت او عینی بود. او توانست خط دفاع به‌هم‌ریخته لیورپول را به تیمی تبدیل کند که تنها 10 گل در 22 بازی این فصل دریافت کرده است. او طی پنجاه بازی برای لیورپول، 33 بار برنده شده است. تنها کریگ جانستون (37)، پیتر بردزلی (35)، رونی ولان (34) و ایان راش (34) [همگی در دهه هشتاد] تجربه بهتری در پنجاه بازی نخست در پیراهن لیورپول داشته‌اند. او همینطور در این مدت 24 کلین شیت را تجربه کرده که یک رکورد به حساب می‌آید. به طرزی باورنکردنی در این فصل لیگ برتر و لیگ قهرمانان حتی یک رقیب موفق به دریبل و گذر از فن دایک نشده است!
وقت آن شده که این بحث پیش بیاید که آیا پیش از این بازیکنی از لیورپول توانسته در یک مدت کم، چنین تغییری را به وجود بیاورد؟ ساده است که سراغ اسم‌هایی مانند کنی دالگلیش، جان بارنز، گریم سونس و اسطوره‌های دیگر برویم که این انتخاب را سخت می‌کنند. اما از نظر دفاعی، لیورپول پیش از فن دایک تیمی بدبخت و بیچاره بود. نباید ارزش سایر بازیکنان تیم فعلی را نادیده بگیریم، به طور خاص محمد صلاح؛ اما نقش فن دایک این بین قابل مقایسه با دیگران نبوده است. مانند بازیکنان بزرگ دیگر، او بهترین کیفیت را از بازیکنان کناری خود می‌گیرد. حالا جو گومز، دژان لوورن در خط دفاعی باشند یا جوردن هندرسون و جینی واینالدوم در خط میانی. او چیزی را القا می‌کند که استیون جرارد در اوج یا لوییس سوارز طی فصل 14-2013 انجام می‌دادند.
بسیاری هنوز انگشت را به سمت سوارز می‌گیرند یا اثر سریعی که سامی هیپیا، ژابی آلونسو و فرناندو تورس پس از پیوستن به لیورپول به وجود آوردند اما هیچ‌کدام از آن‌ها نتوانسته بودند در مدتی کوتاه تا این اندازه تفاوت به وجود بیاورند. فن دایک یک مدافع کامل است، می‌تواند بلندتر از هرکسی بپرد، در سرعت از بازیکنانی مانند آداما تراتوره یا کیلیان امباپه جلو بزند، در حفظ مالکیت همسان آلن هانسن باشد یا در کیفیت رهبری به پای سامی هیپیا برسد.
تروی دینی در سپتامبر گذشته به رادیو BBC گفت: بارها گفته‌ام، از فن دایک متنفرم. متنفرم که مقابل او بازی کنم. او زیادی بزرگ، زیادی قوی، زیادی سریع، بیش از اندازه در کار با توپ خوب، عاشق نبردهای تن به تن و البته دارای مدل موی معرکه‌ای است.
در مورد بازیکنی عظیم‌الجثه در بالاترین حد قدرت صحبت می‌کنیم که شایسه هر ستایشی است. در مقام مقایسه می‌توان کاری را که فن دایک با لیورپول انجام می‌دهد با انتقال اریک کانتونا در سال 1992 به منچستریونایتد مقایسه کنیم. محبوب سابق منچستری‌ها، کاتالیزوری بود که سلطه یونایتد بر لیگ برتر را کلید زد؛ این کار را با کیفیت و شخصیت محکم خود، همینطور تعهد کامل خود به تیم و رفتار به مانند یک الگو برای جوان‌ترها انجام داد. فن دایک شخصیتی تا اندازه‌ای مشابه کانتونا دار؛ هر دو مغرور هستند، مانند مرد فرانسوی بازیکنی عالی برای تیم است که هرکسی دوست دارد مانند او باشد. در مقام مقایسه، خلق و خوی فن دایک به مراتب بهتر است و انتظار می‌رود مدت بیشتری را به فوتبال ادامه دهد. فن دایک یک رهبر ذاتی است که بیشترین انتظار را از سایرین در زمین دارد، در نگاه او هرچیزی جز بی‌نقص بودن به اندازه کافی خوب نیست. او ترسی از فریاد زدن بر سر هم‌تیمی‌های خود ندارد، همانطور که در دقایق پایانی بازی با برایتون شاهد فریادهای او بر سر ترنت الکساندر آرنولد بودیم.
وینسنت کمپانی اثری مشابه در من سیتی در ابتدای این دهه داشت. او به بلوغ سیتی کمک کرد و به عنوان کاپیتان، دستاوردهای بسیاری داشته است. در مقام تشبیه می‌تواند به پاتریک ویرا، روی کین و جان تری اشاره کرد که ذهنیت برنده و احترام سایرین را همزمان داشتند و کاری کردند که تیم‌هایشان از موفقیت‌های بسیاری لذت ببرند. اگر لیورپول در "ماه می" بتواند لیگ را به دست بیاورد یا لیگ قهرمانان شماره شش، فن دایک به این دسته درجه یک تعلق خواهد داشت.
بیشترین ترس‌ها در فاصله حالا تا ماه می، برای لیورپول در خصوص فن دایک است و اینکه شاید مصدوم شود. او به نظر چسبی است که قرمزها را در کنار هم قدرتمند کرده است. این کیفیت او را نشان می‌دهد و ارزشی که یورگن کلوپ در یک بازیکن، در ترکیب خود دارد. آلیسون بازیکن کلیدی دیگر است، از سوی دیگر اندی رابرتسون به عنوان بازیکنی خستگی‌ناپذیر در کناره‌ها دائما در حال رفت و آمد است. نبوغ و زیرکی روبرتو فیرمینو و بی‌رحمی صلاح در حمله از دیگر کیفیت‌ها هستند اما نبود فن دایک در یک مدت طولانی می‌تواند کشنده‌ترین مسئله باشد.
برای اینکه او را با بزرگان گذشته باشگاه مقایسه کنیم، او نیاز به بردن جام دارد، به چیزی که بتواند تاثیر کیفیت بالای خود را نشان دهد. در حق او بی‌رحمانه خواهد بود اگر لیورپول فصل را بدون جام به پایان ببرد، همینطور در خصوص تمام ترکیب تیم. معمولا وقتی عملکردهای تمام عیار مورد بحث هستند، مدافعان نادیده گرفته می‌شوند اما مشاهده قدم‌های فن دایک از سلتیک تا لیورپول لذت بخش بوده است. سطح ثبات او متفاوت از چیزی است که هیپیا یا جیمی کرگر نشان داده بودند، او توانایی حضور ثابت و درخشان در ترکیب هر تیمی در جهان را دارد. بازی در چنین کیفیتی به ندرت در دهه‌های اخیر در آنفیلد دیده شده است، چیزی که نشان می‌دهد او توانایی این را دارد که به بزرگترین دستاوردهای قابل تصور برای لیورپول برسد. چه کسی می‌گفت 75 میلیون پوند مبلغ زیادی است؟ او دو برابر این مبلغ می‌ارزد.
