اختصاصی طرفداری - سه ساله بود که جودی (مادرش) راکتی به او هدیه داد و همین هدیه باارزش، باعث شد تا عشق و علاقه به ورزش تنیس، در وجود اندی شکل بگیرد. اندی ماری در یک خانواده کاملا ورزشی متولد شد؛ پدر بزرگ مادریِ وی یک فوتبالیست حرفه ای بود که در دهه 50 میلادی در باشگاه هیبرنین توپ می زد و برادر بزرگترش، جیمی نیز یک تنیسور حرفه ای به حساب می آمد.
اندی هشت سال بیشتر نداشت که در مسابقات نیمه حرفه ای تنیس گلاسکو با بازیکنانی به رقابت می پرداخت که بیش از دو برابر او سن داشتند. در همان سال ها او با خوش شانسی از حادثه کشتار در دوبلین، نجات پیدا می کند. حادثه ای تلخ که در سال 1996 در این شهر اتفاق افتاد و فردی به نام «توماس همیلتون» یک معلم و 16 کودک را در مدرسه ای در دوبلین به رگبار بست. او و برادرش از این حادثه تلخ، جان سالم به در بردند و پس از آن بود که خانواده ماری، این شهر را به مقصد فلوریدای آمریکا، ترک گفتند. دوازده ساله بود که اولین پیروزی بزرگش را مقابل جیمی، برادرش به دست آورد؛ برادری که از همان کودکی بزرگترین رقیب اندی به شمار می رفت و در کنار مادرش جودی، نقش بسزایی در موفقیت های او در تنیس داشتند. به غیر از این دو، نقش «لئون اسمیت» نیز غیرقابل انکار است. مربی سرشناس بریتانیایی که به مدت شش سال (از 11 تا 17 سالگی) مربی تنیسِ اندی بود. لئون درمورد شاگرد با استعدادش می گوید:
تا بحال بچه ای مثل اندی ندیدهام که به این شکل، مثل جوانها تنیس بازی کند. او باورنکردنی است!
در 15 سالگی برای آموزش و کسب تجربه بیشتر در ورزش تنیس، عازم بارسلونای اسپانیا شد تا به صورت تخصصی فوت و فن این ورزش و به خصوص بازی در زمین های خاکی را زیر نظر «امیلیو سانچز» فرا گیرد. اما اولین قهرمانیِ بزرگ حرفه ای اندی ماری در 17 سالگی و در مسابقات US Open جونیور (نوجوانان) به دست آمد. جایی که او با برتری برابر «سرگئی استاخوفسکی» از اوکراین توانست به مقام قهرمانی این مسابقات مهم، دست یابد.

افتخاری ارزشمند برای نوجوانی 17 ساله که سرآغاز موفقیت های بزرگ حرفه ای اندی ماری، در دنیای تنیس شد. در دسامبر سال 2004 و به خاطر موفقیت هایی که ماری به دست آورده بود، از سوی شبکه BBC به عنوان جوانترین شخصیت ورزشی بریتانیا برگزیده شد. اندی ماری در سال 2005 و در حالی که در رتبه 407 جهان قرار داشت، به جوانترین بازیکن تاریخ بریتانیا تبدیل شد که در جام دیویس، حضور می یافت. او با صعود از رده نوجوانان به حرفه ای در مسابقات آزاد فرانسه شرکت می کند. اندی ماری هرچند در مسابقات آزاد فرانسه در نیمه نهایی مغلوب «مارین چیلیچ» کروات، قهرمان آن رقابت ها می شود؛ ولی در یک مرحله قبل تر و در یک چهارم دست به کار بزرگی می زند و موفق به شکست «خوان مارتین دل پوترو» تنیسور نام آشنای آرژانتینی می گردد. اندی در همان سال در مسابقات بزرگ دیگری چون ویمبلدون و US Open شرکت می کند که البته در همان مراحل اول حذف می گردد؛ ولی با توجه به بازی های خوبی که از خود در طول سال به معرض نمایش می گذارد، در پایان سال 2005 در جمع 64 تنیسور برتر دنیا قرار می گیرد. موفقیت های پیاپی او باعث می شود که به انتخاب BBC به عنوان ورزشکار برتر اسکاتلند در سال 2005 انتخاب شود. اندی ماری تا سال 2008 در رقابت های مختلف و تورهای تنیس موفق به کسب عناوین و افتخارات مختلفی می شود و همین موضوع سبب می شود که در اوایل سال 2008، وی در جمع 10 تنیسور برتر جهان قرار گیرد و سهمیه حضور در رقابت های معتبری چون گرند اسلم را به دست آورد. نام او در کنار بزرگانی همچون نادال، فدرر و رادیک قرار می گیرد و پا به مسابقات اوپن استرالیا می گذارد. البته او در همان دور اول با شکست برابر «جو ویلفرد سونگا» حذف می شود.

در ویمبلدون نیز او مغلوب نابغه ای چون نادال می گردد تا دست خالی از این رقابت های بزرگ در خاک بریتانیا، خارج شود. ماری اولین مسترز خود را در مسابقات سینسیناتی آمریکا و با غلبه بر نواک جوکوویچ بدست می آورد و پس از آن در مسابقات US Open فراتر از انتظارات ظاهر شده و به فینال این رقابت ها می رسد. در آنجا به سد محکمی به نام راجر فدرر برخورد می کند و با شکست برابر اسطوره تنیس دنیا، به مقام دومی این گرند اسلم رضایت می دهد. موفقیت های اندی پشت سرهم ادامه می یابد و او حتی به رتبه دوم برترین تنیس بازهای جهان نیز صعود می کند. در 2010 همگان او را بخت اصلی قهرمانی در مسابقات گرند اسلم و به خصوص اوپن استرالیا می دانستند. او با شکست تنیسوری چون نادال که به علت مصدومیت، در اوپن استرالیا کم فروغ ظاهر شده بود، به فینال می رسد ولی بازهم مقابل راجر فدرر مغلوب می شود تا به رده دومی این مسابقات قناعت کند. او در رقابت های فرانسه، ویمبلدون و اوپن آمریکا نیز توفیق چندانی به دست نمی آورد تا بازهم از قهرمانی در این مسابقات بازماند. سال 2012 و بازی های المپیک فرا می رسد. بازی هایی که در شهر لندن برگزار می شود. ماری در المپیک، تمام حریفان خود را با قدرت از پیش رو برمی دارد تا در پنجم آگوست، برای کسب مدال طلا به مصاف راجر فدرر برود. فدرری که در بسیاری از فینال ها و به خصوص مسابقات گرند اسلم، توانسته بود تا آن زمان، برابر ماری پیروز شود. اندی ماری انتقام تمامی آن شکست ها را یکجا و با پیروزی در دیدار پایانی المپیک، از تنیسور افسانه ای سوییسی می گیرد و به مدال ارزشمند طلای لندن، دست می یابد. این پایان کار این تنیسور اسکاتلندی در آن سال نبود و اندی ماری در گرند اسلم US Open با برتری برابر «نواک جوکوویچ» به اولین قهرمانی خود در این رقابت ها دست می یابد تا سال باشکوه خود را در با اول شدن در آمریکا به پایان برساند.

رقابت های گرند اسلم اوپن استرالیا در سال 2013 شروع می شود و اندی ماری با شکست راجر فدرر در نیمه نهایی، موفق می شود به فینال این مسابقات صعود کرده و برابر نواک جوکوویچ صرب قرار گیرد. اما برخلاف مسابقات اوپن امریکا، این بار جوکوویج موفق می شود اندی را برده تا بار دیگر ماری از کسب قهرمانی در رقابت های جایزه بزرگ استرالیا باز ماند. البته اندی ماری این ناکامی و شکست را در رقابت های ویمبلدون جبران می کند و با برتری برابر جوکوویچ برای اولین بار قهرمان مسابقاتِ جایزه بزرگ ویمبلدون می گردد. تنیسور اسکاتلندی تا سال 2016 موفق به قهرمانی در هیچ گرند اسلمی نمی شود تا اینکه مجددا مسابقات المپیک، این بار در برزیل فرا می رسد. ماری که چهار سال قبل در خاک بریتانیا، موفق به قهرمانی در المپیک شده بود، این بار هم ترک عادت نکرد و در فینال المپیک ریو، با برتری مقابل «خوان مارتین دل پوترو» آرژانتینی برای دومین بار به طلای المپیک دست می یابد تا یکی از پرافتخارترین مردان این رشته در تاریخ لقب گیرد که موفق به کسب چنین افتخار بزرگی شده است. ماری که 29 سالگی خود را پشت سر می گذارد در مسابقات گرند اسلم ویمبلدون حاضر می شود و با برتری برابر حریفانش به مصاف «میلوش راونیچ» کانادایی می رود که در نیمه نهایی موفق به شکست راجر فدرر نامدار شده بود. در آن زمان اندی ماری نفر دوم رده بندی تنیس و میلوش راونیچ نفر هفتم دنیا به حساب می آمد. فینال ویمبلدون اولین فینال گرنداسلمی بود که راونیچ که متولد مونته نگرو و تبعه کاناداست به آن راه یافته بود. اما این یازدهمین بار بود که ماری در فینال یک گرنداسلم بازی می کرد؛ با این تفاوت که اولین فینال گرنداسلمی بود که راجر فدرر سوییسی یا نوواک جوکوویچ، نفر اول رده بندی جهانی از صربستان حریف او نبودند.

اندی ماری در فینال، حریف کانادایی خود را می برد و با این پیروزی او پس از 80 سال، اولین تنیسور مرد بریتانیایی می شود که پس از «فرد پری» در سال 1936، صاحب یک جام گرنداسلم می شود. چند ماه بعد از این قهرمانی، اندی ماری برای اولین بار در دوران ورزشیش موفق می شود، در رده بندی اتحادیه تنیس، در جایگاه اول قرار گیرد. ماری اولین تنیسور بریتانیایی می شود که از زمان به وجود آمدن سیستم ردهبندی تنیس در سال 1973 در بخش انفرادی، به این عنوان می رسید. ماری در سال 2017 با مصدومیت از ناحیه لگن مواجه می شود. مصدومیت سختی که باعث می شود او از بسیاری از رقابت های معتبر چون مسابقات بریزبن و اوپن آمریکا کناره گیری می کند. مصدومیت او به گونه ای است که باید جراحی شود و به همین دلیل رتبه اول خود در رده بندی تنیس را از دست می دهد. در 8 ژانویه 2018 او تحت عمل جراحی لگن قرار می گیرد و به علت همین عمل جراحی و بازی نکردن در تورهای مختلف تنیس، جایگاه رده بندی او دچار افت فاحشی می گردد. سال 2019 و مسابقات اوپن استرالیا آغاز می گردد و یک خبر شوکه کننده! خبری که از خداحافظی برترین تنیس باز تاریخ بریتانیا خبر می دهد. اندی ماری در کنفرانسی مطبوعاتی در مورد تصمیمش برای خداحافظی از میادین تنیس می گوید:
مطمئن نیستم که توانایی بازی و تحمل درد برای چهار یا پنج ماه دیگر خواهم داشت. من میخواهم به ویمبلدون بروم اما مطمئن نیستم که میتوانم این کار را انجام بدهم. حالم خوب نیست، من برای مدتی طولانی مبارزه کردم و حالا 20 ماه است که با درد دست و پنجه نرم میکنم. من کار های زیادی انجام دادم تا احساس خوبی داشته باشم اما بهتر نشدم. به نسبت شش ماه پیش در وضعیت بهتری قرار دارم اما هنوز درد زیادی دارم. هنوز میتوانم بازی کنم اما نه در آن سطحی که باید بازی کنم.
با خداحافظی یکی از اضلاع Big Four (راجر فدرر، رافائل نادال، نواک جوکوویچ و اندی ماری)، دنیای تنیس یکی از مشهورترین ستارگان خود که 45 عنوان انفرادی (ATP)، دو طلای المپیک و سه گرند اسلم کسب کرده بود را از دست داد. در پایان این یادداشت، اشاره ای مختصر به عناوین و افتخارات این تنیسور اسکاتلندی با اعداد و ارقام مختلف، خواهیم داشت.

663
14 سال حضور حرفه ای اندی ماری در دنیای تنیس، باعث شده که او در 663 بازی در رقابت های مختلف حرفه ای تنیس شرکت نماید. از این تعداد، او در 190 بازی بازنده شده است.
1
اندی ماری در نوامبر 2016 موفق شد به جایگاه شماره 1 در دنیای تنیس دست یابد.
45
او در دوران پر افتخار خود 45 عنوان انفرادی کسب کرده است.
3
تعداد گرند اسلم های مرد اسکاتلندی است که در سال های 2012، 2013 و 2016 به دست آمده است.
8
ماری یکی از ناکام ترین تنیسورهای جهان در فینال ها به حساب می آید. او در 8 رقابت معتبر دنیای تنیس در فینال ها بازنده بوده است. از جمله 5 رقابت معتبر گرند اسلم اپن استرالیا.
14
ماری فاتح 14 مسترز بزرگ دنیای تنیس است. او در تاریخ فقط بازیکنان بزرگی چون راجر فدرر، رافائل نادال، نواک جوکوویچ و آندره آغاسی را بالاتر از خود می بیند.
212
ماری چهارمین تنیسوری به حساب می آید که موفق به کسب 212 برد در مسترزها شده است. آمار 72.4% پیروزی.
2
تنیسور اسکاتلندی موفق به کسب 2 طلای با ارزش المپیک در سال های 2012 و 2016 شده است که به ترتیب در فینال ها، راجر فدرر و خوان مارتین دل پوترو را شکست داده است.
9
سال 2016 موفق ترین دوران ورزشی اندی ماری محسوب می شود. او 9 قهرمانی در رقابت هایی هم چون المپیک، ویمبلدون، مسابقات فرانسه، مسترز شانگهای، رم و فینال های تور ATP شده است.
61,055,135
اندی ماری در دوران ورزشیش موفق شده بیش از 61 میلیون دلار جایزه از رقابت های مختلف تنیس کسب نماید.