اختصاصی طرفداری- با نگاهی اجمالی و تفکیک شده به رقابت های وزن به وزن مسابقات کشتی آزاد در ادوار مختلف رقابت های جهانی و المپیک در سال های اخیر (حداقل تا بیست سال گذشته)، درمی یابیم که سطح رقابت ها در اکثر اوزان دچار نوسانات سینوسی بوده است و در این بین از معدود اوزانی که تب رقابت در آن در هیچ یک از این سال ها فروکش نکرد، وزن 74 کیلوگرم (حتی آن زمانی که به 76 کیلوگرم تغییر کرده بود) بوده است. از پادشاهی حدودا بیست ساله سایتیف کبیر و درخشش مقطعی نوابغی چون براندون اسلی و مهدی حاجی زاده و دنیس تسارگوش گرفته تا عصر جردن باروفس و رقابت های جذابش با ستارگانی چون صادق گودرزی و فرانک چامیزو و ...، همه و همه دلیلی بر این ادعاست.
ما هم چند سالی بود که به داشتن ستاره در وزن 74 کیلوگرم عادت کرده بودیم. شعبده بازی های مهدی حاجی زاده در رقابت های جهانی 2002 تهران به افسانه ای تبدیل شد که در زادگاهش جویبار پدران برای فرزندانشان روایت می کنند. دوخم سررو های برق آسای علی اصغر بذری در رقابت های جهانی 2006 که او را تا یک قدمی تکرار طلای حاجی زاده رسانده بود، اما حیف که تیغش مقابل ابراگیم آلداتوف برا نبود. از سال 2009 تا سال 2012 صادق گودرزی میانوزنمان را بیمه کرده بود، زیرگیری تمام عیار که شاید اگر داوران در فینال استانبول در لحظه فن تو فن و اجرای لنگ مقابل جردن باروفس امتیازات را به حق می دادند، صادق به مرد نقره ای لقب نمی گرفت و چه بسا باروفس هم با آن باخت در سال های پس از آن، آنقدر بزرگ نمی شد. مصدومیت اما به صادق امان نداد تا در 28سالگی با 4 مدال جهانی و المپیک بیخیال کشتی گرفتن شود.
سال 2013 باز هم یک جویباری به نام عزت الله اکبری بود که دست به معجزه زد و عزت و اقتدار کشتی کشورمان در دنیا شد تا بالاتر از روس ها بر سکوی نخست دنیا بایستیم. اما اوج درخشش 74 تایی هایمان در ریو 2016 بود، جایی که باز هم یک جویباری دیگر به نام حسن یزدانی بالاتر از غول هایی چون انیور گدوئف و جردن باروفس به طلای المپیک بوسه زد تا حسرت 16 ساله مان به پایان برسد. حسن بلافاصله پس از المپیک ریو به یک وزن بالاتر صعود کرد و ما هم منتظریم تا ستاره بعدی میانوزنمان ظهور کند.
دو سال از المپیک ریو می گذرد و کادرفنی سابق تیم ملی از سرمایه گذاری هایش بر روی پیمان یاراحمدی و مصطفی حسینخانی به نتیجه مدنظر نرسید و حال باید دید کادر فنی جدید برای این وزن چه برنامه هایی دارد.
غلامرضا محمدی، سرمربی جدید تیم ملی کشتی آزاد ایران آنقدر هم دستش خالی نیست. سرمربیگری تیم ملی نوجوانان در یکی دو سال اخیر عاملی شد تا وی به عنوان سرمربی کنونی تیم ملی بزرگسالان شناخت درست و کاملی از کشتی گیران جوان و نسل جدید کشورمان داشته باشد، به همین دلیل نوجوانان و جوانان پرتعدادی را در بین دعوت شدگان به اردوی تیم ملی بزرگسالان می بینیم. یکی از همین استعدادها محمد نخودی نام دارد. نخودی اهل جویبار است و تمتمای فاکتورهای لازم برای اینکه جایگزین مناسبی برای همشهریانش در 74 کیلوگرم شود را دارد. در حال حاضر تنها 18 سال دارد و به تازگی وارد رده سنی جوانان شده است، اما آنقد با استعداد و توانمند است که اگر به درستی هدایت شود چه بسا همانند عبدالرشید سعدالله اف بلافاصله بعد از مدال نوجوانان جهان، صاحب گردن آویز بزرگسالان جهان شود. محمد کشتی را در جویبار زیر نظر بهروز نیکنژاد و سعید احمدی آموخته و تا به حال توانسته به طلای نوجوانان آسیا و برنز نوجوانان جهان دست پیدا کند. او به تازگی وارد رده سنی جوانان شده، اما غلامرضا محمدی در اردوهای اخیر تیم ملی بزرگسالان همواره نامش را در بین دعوت شدگان 74 کیلوگرمی قرار داده به او بفهماند که اگر بخواهد می تواند خیلی زود در بزرگسالان پدیده شود.
شاه غلام در کنار نخودی به امیرحسین کاووسی هم توجه خاصی دارد، یک مازندرانی آینده دار دیگر این بار از شهرستان کلاردشت که دست کمی از نخودی ندارد. در کنار این جوانان، مهدی تقوی هم می تواند یکی از گزینه های کادر فنی برای وزن 74 کیلوگرم باشد. دارنده دو طلای جهان که بعد از سال ها دوری پایش به اردوی تیم ملی باز شده، هرچند به علت دوری طولانی مدت از تمرینات شرایط خوبی ندارد، اما اینکه هنوز هم بازنده هایش نظیر آدام باتیروف و جبرئیل حسن اوف بر روی سکوی جهان می ایستند، می تواند انگیزه ای برای بازگشت دوباره اش به تشک کشتی باشد، اما گویا مهدی خود علاقه ای به بازگشت ندارد. مدعیان حال حاضر 74 کیلوگرم دنیا نظیر جردن باروفس و فرانک چامیزو تا المپیک توکیو 2020 پا به سن می گذارند و شکست دادنشان توسط جوانان باانگیزه ای چون محمد نخودی به هیچ وجه محال و نشدنی نخواهد بود، البته به شرطی که با برنامه ریزی درست و منطقی راه رشدشان فراهم شود و به خودباوری لازم برسند.
به امید تکرار طلای المپیک وزن 74 کیلوگرم حسن یزدانی در توکیو 2020 توسط یکی از همین جوانان شایسته.
