Frank Gallagherشوچنکو خدا بود خدا،عاشقش بودم،یه کیت شماره ۷ میلان خریده بودم بخدا اونو که تنم میکردم فوتبالم ده برابر بهتر میشد!!اینقدر رو شوچنکو متعصب بودم که وقتی اون پیراهن شماره ۷ رو تنم میکردم پیش خودم میگفتم که اگه بد بازی کنم باعث میشم قداست این پیراهن و این شماره لکه دار بشه!!!!!!!!توی مدرسه همه شوچنکو صدام میکردن،من میلانی بودم و عشق شوچنکو یه رفیق هم داشتم که اینتری بود و عشق ادریانو!همیشه باهم کل کل داشتیم،من میگفتم شوچنکو بهتره اون میگفت ادریانو،جالب اینجاست که سبک بازیهامون هم شبیه به بازکنی بود که دوست داشتیم،همه رفیقهامون میگفتن مصططفی عین ادریانو بازی میکنه و کاوه هم سبکش مثل شوچنکوه.یه زمین چمن مصنوعی نزدیک خونه امون بود با رفقا میرفتیم اونجا بازی میکردیم،منم مثل همیشه پیراهن شوچنکو تنم بود،اون دور و بر هم خیلی بچه کوچیک جمع میشد می اومدن فوتبالمونو نگاه میکردن،بعد یه مدت دیدم اگثر بچه های کوچلوی اونجا کیت شماره ۷ میلانو خریدن که بلکه مثل من بازی کنن😍😍😂😂😂😂😂😅😅😅😅یادش بخیر چه دوره ای بود،اون موقع ها فکر نمیکردم چند سال بعد شبیه بشکه بشم!!!!جالب اینه عشق منو شوا دو طرفه بود!اگه بگم شوچنکو بالای ۷-۸ میلیون برام پول سازی کرده دروغ نگفتم!!!!!!!میرفتیم کلوپ شرطی بازی میکردیم و شوچنگو همه رو جر میدادم.بنابراین جواب نظر سنجیت از طرف من میشه شوچنکو.فوتبال برای من فقط یه ۷ مقدس داشت اونم ماهی طلایی میلان بود،کاش کاش کاش هیچ وقت چلسی نمیرفت کاش ابراموویچ هیچ وقت سیخ نمیکرد روی شوچنکو،کاش هیچ وقت میلان شوچنکو رو نمیفروخت،حیف شد،شوچنکو توی چلسی خراب شد میلان و شوچنکو فقط برای هم ساخته شده بودن
