طرفداری - برگزاری جام ملت‌های آسیا در خاور میانه به معنای فراهم سازی بستر برای اتفاقات غیر فوتبالی در حاشیه تورنمنتی است که‌ای اف سی و فیفا اصرار دارند آن را عاری از سیاست جلوه دهند اما واقعیت این است که گاهی اوضاع ممکن است تا حدودی از کنترل خارج شود.
تقابل‌های قومی و مذهبی در منطقه همیشه پرتنش خاورمیانه بر برگزاری جام ملت‌های آسیا سایه می‌افکند. سیاسی شدن جام ملت‌ها از صدور روادید و مجوز ورود برای تماشاگران آغاز می‌شود و به بنرها و تابلوهای سطح شهرهای میزبان و نحوه تقابل با رفتارهای هواداران می‌رسد.
در بازی‌های سیاسی - فوتبالی آسیا همیشه پای اعراب در میان است. کشورهای شرق قاره همیشه تماشاگر اتفاقاتی هستند که در غرب رخ می‌دهد و آن‌ها از اتهام سیاسی کاری چه در زمان مهمانی و چه در زمان میزبانی مبرا هستند و در امارات نیز جلوه‌های سیاسی زمانی نمود پیدا می‌کند که پای ایران، عربستان، قطر، بحرین، سوریه و یمن به میان می‌آید.
یمن با عربستان در حال نزاع است و رابطه ایران با عربستان در وضعیت نرمالی قرار ندارد. ایران همچنین با بحرین و امارات رابطه دوستانه‌ای ندارد و همین شرایط در مورد رابطه عربستان و سوریه و قطر با امارات و عربستان وجود دارد. عربستان، امارات و بحرین کشورهایی بودند که در سال ۲۰۱۷ ناگهان قطر را تحریم کردند و از آن زمان رابطه قطر با این کشورها شکرآب است.
برگزاری تورنمنت در خاک امارات بدون تردید سبب می‌شود میزبان نسبت به تماشاگران کشوری که با آن‌ها روابط ایده آلی ندارد وسواس بیشتری به خرج دهد. این که شدت این وسواس و حساسیت تا چه حد خواهد بود نیازمند این است که منتظر شروع رقابت‌ها بمانیم.
از سوی دیگر برگزاری جام ملت‌ها در امارات باز هم احتمالاً تب خلیج فارس و خلیج عربی را داغ خواهد کرد و مدتی سوژه خواهد شد. در دور گروهی تنها عربستان و قطر از میان کشورهای دارای رابطه سرد با یکدیگر، مقابل هم به میدان می‌روند اما تقابل‌های مراحل حذفی به خصوص در مورد مسابقاتی که یک سوی آن ایران است پتانسیل بیشتری برای گره خوردن به مسائل سیاسی دارد.
