در روز های گذشته بیلد آلمان در خبری اعلام کرد که چلسی به توافق شخصی با کریستین پولشیج، وینگر 20 ساله و کاپیتان تیم آمریکا و دورتموند آلمان، دست پیدا کرده است. گفته می شود چلسی در صدد آن بوده است که این انتقال را در ژانویه نهائی کند اما مدیران دورتموند راضی به این انتقال نشده اند و قرار است تا این بازیکن در تابستان پیش رو با مبلغی حدود 45 میلیون پوند راهی لندن شود.
کریستین پولشیج در فصل 2016/17 هم زمان توماس توخل برای اولین بار برای یک فصل به طور حرفه ای در رده بزرگ سالان بازی کرد. وی که در رده های سنی پایه دورتموند تربیت شده بود در آن فصل موفق به گلزنی و درخشش در لیگ شد و در دو فصل بعد از آن زیر نظر توخل، بوش و پیتر اشتوگر بار ها با نمایش های درخشان خود ناجی زنبور های وستفالن شد.
پولشیج به دلیل عدم تمدید قرارداد و درخشش مقطعی سانچو فرصت زیادی برای بازی به دست نمی آورد پس در مقایسه های آماری، عملکرد او در فصل گذشته را ملاک قرار دادیم.
اما بعد
وقتی به کریستین پولشیج نگاه می کنیم در فوتبال به بازیکنی مثل او وینگر گفته می شود. ( الان میگین چشم بسته غیب گفت =)) ) برای این گفتم که امروزه معمولا بازیکن هایی که در تاکتیک بهشون اینساید فوروارد گفته میشه با وینگر ها اشتباه گرفته میشن. اینساید فوروارد ها در هیت مپ معمولا بیشتر به پیستون میانی زمین مایل هستند و حرکت با په توپ آن ها از کناره به درون می آید تا به شوت یا خلق موقغیت منتهی شود؛ نمونه بارز در این زمینه شاید ویلفرد زاها یا ادن هازارد باشند. اینساید فوروارد ها معمولا تمایل به حرکت پا به توپ جلو خط دفاعی دارند تا آن را شوت یا به خلق موقعیت منتهی کنند. وینگر ها اما به طور معمول در کنار زمین به فعالیت مشغول هستند. از قدرت دریبلینگ خود برای شکست دفاع و نفوذ استفاده می کنند؛ نه صرفا جهت به هم ریختن نظم دفاعی. میل به فرار پشت خطوط خط دفاعی و دریافت پاس دارند. و معمولا با پاس های لانگ دیستنس رابطه خوبی دارند.
چلسی در حال حاضر عدم مالکیت یک وینگر را به شدت حس می کند. جایی که دو اینساید فوروارد ( مثلا ویلیان به صورت تخصصی هافبک تهاجمی بود که اسکار هول دادش سمت راست) تیم تمام تلاششان برای بازی سازی برای مهاجمی که توان بالایی در تمام کنندگی ندارد می گذارند. جدا از اون عدم حضور یک وینگر سرعتی فشار لازم و سرعت کافی برای اجرایی کردن ساریسمو را از تیم گرفته است؛ دقیقا به همین دلیل تراکم بالا در محوطه جریمه و مهار صحیح جورجینیو و کواچیچ توان سرعت دادن و فشار آوردن را از چلسی به می گیرد.
گزینه هایی که اخیرا برای این پست به چلسی لینک شده است، سوسو، وینگر اسپانیایی و چپ پای میلان است که مدتی است فروغ سابق را ندارد. در سویی دیگر تورگان هازارد که بیشتر خصایص یک اینساید فوروارد را دارد نیز به گوش میرسد زیرا در فصل جاری عملکرد قابل توجهی داشته است.
پس به مقایسه آماری بپردازیم
عملکرد ویلیان، پولشیج، سوسو و هازارد در یک سوم میانی
- بالا ترین میزان دریبل؛ از آن جایی که پولشیج فیزیک چندان قدرتمندی ندارد آمار بالای او در دریبل نشان دهنده سرعت بالای او و توان او در سرعت دادن به بازی است.
- بالا ترین میزارن توپ گیری، قطع توپ و بلاک پاس؛ پرسینگ و باز پس گیری سریع توپ یکی از کهن ترین اصول توتال فوتبال است که تلاش وافر پولشیج در این زمینه قابل مشاهده است.
عملکرد ویلیان، سوسو، پولشیج و هازارد در یک سوم تهاجمی
- بیشترین دریبل موفق؛ پولشیج بیشترین دریبل را در فصل گذشته بوندس لیگا داشته است.
- بیشترین توپ گیری، قطع توپ؛ پرسینگ سنگینی که به بزرگ ترین تفاوت میان چلسی و ناپولی ساری است.
- بیش ترین گیر کردن در تله آفساید؛ که تنها و تنها نشان دهنده استایل وینگر گونه و تلاش او برای فرار به پشت مدافعان است.
شاید بگین که خب سوسو خلق موقعیت و شوت بیشتری داشته که دو نکته باید اشاره بشه؛ وظیفه ی وینگر بازی سازی نیست، فضا سازی ست. و این که سوسو در فصل جاری معمولا در سیستم بازی رینو در سیستم 2-5-3 و 3-4-3 رینو به عنوان یک مهاجم سایه یا اینساید فوروارد به میدان می رود.
بگذریم
من نمی تونم ادعا کنم پولشیج بهترین گزینه ممکن هستش
اما با توجه به دانسته های من از انتقاد های وارده مطمئنا می تونه کمک بکنه به تیم
اصل وظیفه ش به گردن ساری و مارینا و استعداد یاب ها و آنالیزور های تیم هستش به هر حال
روز خوبی داشته باشید و امیدوارم مفید واقع بوده باشه!
