اگر چه تصویر به وضوح نشون میده که گل آفساید بوده اما واقعا دیگه برام مهم نیست. چیزی که برام مهمه اینه که چطور عادل فردوسی پور با اون همه امکانات و تیم انالیزش و گروه فنی و ترسیم های سه بعدیش به نتیجه غلط میرسه. البته الان دیگه همه می دونن که تحلیل های عادل در اکثر مواقع در جهت اثبات تفکرات خودشه. انالیز تصویر صحنه افساید در برنامه دیشب ش هم نمونه ای بود مشابه نظرسنجی های صد من یه غازش.
در مورد کیفیت این نظرسنجی ها بذارین نقل قولی از یکی از هواداران استقلال که می گفت "همون ربیع خواهی که همه پرسپولیسی ها بهش فحش میدن می تونه امید ابراهیمی رو در نظر سنجی های عادل شکست بده". می تونین بگین مشکل از هوادراست که متعصبانه رای میدن و درست هم میگین اما آیا واقعا هیچ راهی برای رفع این مشکل وجود نداره؟ یا وجود داره و عادل به هر دلیلی نتونسته یا نخواسته مشکل رو برطرف کنه؟ آیا به نظرتون این مشکل رو قبلا متخصصین امار بررسی کردن یا نه؟
البته برای عادل این خودش پیشرفت بزرگی حساب میشه که از ترسیم خط افساید با دست رسیده به ترسیم از نقطه پرسپکتیو با خط کش. هر چند این روش هم خطا داره ولی حداقل خوبیش اینه که ما مثل همه سالیان گذشته تاسف نمی خوریم چرا مهم ترین چهره رسانه ای فوتبالمون که شبکه گسترده همکاران و دوستانش مدت ها فضای رسانه های ورزشی رو تحت کنترل خودشون داشتن باید تا این حد از درک بدیهیات عاجز باشه. در تمام این سال ها کافی بود چند قدم برداره به سمت دوربین، از جلوی لنز دوربین رد بشه و درست بره بغل دست تصویربردارش که به سبب تخصصش در این مورد دانش خوبی داره و بعد ازش در مورد پرسپکتسو بپرسه. اما او در همه این سال ها این کار رو نکرد. حالا اما اگرچه عادل پی برده که خط افساید رو نباید با دست کشید اما وقتی پاشو یه گام جلوتر میذاره و حرف از آنالیز سه بعدی صحنه آفساید میزنه، خودش و بدتر از اون تیم فنیش دچار خطای محاسباتی مرگباری میشن. این یعنی باز هم در قراره بر همون پاشنه سابق بچرخه.
راستش وقتی بیشتر فکر می کنم می بینم لازم نیست مجری برنامه همه این نکات فنی رو بدونه. میشه این ها رو ندونست اما برنامه ای بدون نقص رو تحویل مردم داد. فقط کافیه کارها رو به افراد باتجربه، متخصص و سالم سپرد. اما وقتی همچنان دچار اشتباهات در این سطح میشیم یعنی حداقل یکی از این سه مورد مشکل داره، تجربه، تخصص و سلامت کاری. چه می دونم شاید همشون مشکل داشته باشن. مشکل امروز عادل فردوسی پور مشکل همیشگی او بوده. چیزی که من اسمشو میان مایگی میذارم. این که او سعی ش رو می کنه تا برخی چیزها رو عوض کنه اما به سبب عدم تعهدش به کار حرفه ای همیشه از حد مشخصی فراتر نمیره.
علاوه بر این از یک خبرنگار حرفه ای انتظار میره که هرگز حب و بغض رو در کارش دخیل نکنه اما عادل فردوسی پور دقیقا عکس این کارو می کنه. هواداران پرسپولیس به خوبی بیاد دارن که زمانی رو که به طور مداوم طارمی رو "دکتر جکیل و آقای هاید" صدا می زد اما بعد از این که طارمی بر علیه طاهری صحبت کرد ناگهان تبدیل شد به "مهدی جان".
در پایان هم لازمه ذکر کنم قرار نیست که بی رحمانه عادل فردوسی پور رو نقد کنیم و کارهای مثبتش رو نادیده بگیریم. نه، ما مثل بعضی از روزهای بد خود عادل ناعادل نمیشیم. عادل قطعا کارهای مثبتی هم داشته اما نکته اینجاست که این فواید بسیار کمتر از چیزی هستن که خودش و شبکه همکارنش ادعا دارند. در مجموع به عادل نمره 10 می دم شایدم 9.5.
توضیحات در مورد رسم خطوط:
1-در مورد ترسیم خطوط موازی به این شکل عمل شده که پاره خط AB و CD هر کدوم به 100 قسمت مساوی تقسیم شدن و نقاط نظیر روی این دو پاره خط به هم وصل شدن تا خطوط موازی سیاه به دست بیاد. در مرحله بعد خطوط اضافی که باعث شلوغ شدن تصویر میشدن پاک شده. این کار با استفاده از نرم افزار اتوکد انجام شده.
2- نکات ظریفی وجود داره که می تونه روی نتیجه نهایی تاثیر بذاره. مثلا ضخامت خطوط محوطه جریمه می تونن تاثیر گذار باشن. به پاره خط BD دقت کنید. این پاره دقیقا روی لبه سمت چپ خط 6 قدم کشیده شده. اگر در بالا روی لبه سمت راست و در پایین روی لبه سمت چپ می بود به شدت روی نتیجه تاثیر می ذاشت. توی ترسیم خطوط چهار ضلعی اصلی ABCD سعی شده خطوط با حداکثر دقت کشیده بشن.
3- لحظه ارسال توپ خیلی مهمه. قاعدتا لحظه ارسال توپ باید دقیقا وقتی باشه که توپ از پای بازیکن جدا میشه و نه لحظه اولیه برخورد توپ با پای بازیکن (چون همیشه پا به مدت کسری از ثانیه با توپ حرکت می کنه و در واقع توپ روی پا سواره). اگه دقت کنین می بینین که توپ محو شده. به شکلی که گویا هم با پای بازیکن تماس داره و هم ازش جدا شده. با توجه به کیفیت کم تصاویر این لحظه بهترین زمان برای انتخاب به عنوان زمان ارسال توپه. البته این مساله تا حدودی زیادی برمیگیرده به نوع فرمت و کیفیت فایل ویدوئی و به اصطلاح فنی تر encoding فایل ویدوئی که به صورت ساده الگوریتم تولید ویدئو هستش. هر فرمت ویدئو ویژگی های خاص خودش رو داره و مزایا و معیب خاص خودش. که اینجا نمیشه همشونو توضیح داد اما ترکیب نوع encoding با پارامترهای انتخاب شده برای کیفیت فشرده سازی ویدئو (مثل picture size , bit rate، frame rate) باعث بروز همچین حالتی شده.
