سامان بدر
اختصاصی طرفداری - در این مطلب قهرمانی های اولیه بایرن را مرور می کنیم. بایرن در فصل 1973-1972 در حالی دومین قهرمانی متوالی خود را در بوندس لیگا کسب کرد که این فصل چهارمین باری بود که بایرنی ها قهرمان می شدند. آنها هنوز فاصله زیادی با نورنبرگ و شالکه داشتند. اما توانستند شالکه و بورسیا مونشن گلادباخ غول آن زمان آلمان را کنار زده بوندس لیگا را فتح کنند. اقتدار بایرن در دهه هفتاد را بیشتر با سه قهرمانی متوالی در فاصله سال های 74 تا 76 در لیگ قهرمانان اروپا می شناسند که توانست جای آژاکس را بگیرد. آنها در فصل 73-72در مرحله یک چهارم نهایی پنج بر دو مغلوب آژاکس شدند و از گردونه رقابت ها حذف شدند. اما در میانه فصل جدید بود که کرایف از آژاکس جدا شد و فضا را برای درخشش بایرن مونیخ فراهم کرد.
برای فصل جدید بایرن مونیخ دو بازیکن دانمارکی به نام های توربن هانسن و ویگو یانسن را به همراه دوژان یادانویچ از یوگسلاوی به خدمت گرفت. یک دانمارکی دیگر به نام جانی هانسن هم در این تیم همچنان عضو بود. به همراه آنها شش بازیکن آلمانی هم اضافه شدند. اما هنوز تیم بر مدار بازیکنانی چون سپ مایر، فرانتس بکن بائر، اولی هوینس، فرانس روت، گئورگ شواردزنبرگ، راینر زوبل، پل برایتنر و گرد مولر می چرخید. ادو لاتک هم از سال 1970 همچنان هدایت تیم را برعهده داشت.
بایرن بازی ها را خوب شروع نکرد. آنها در دور اول با آتویدابرگ سوئد رو به رو شدند که رقیبی ناشناخته بود. باوارایی ها بازی رفت را سه بر یک بردند. گرد مولر دو بار و اولسن (مدافع حریف) گل های این تیم را به ثمر رساندند. اما قبل از گل به خودی بازیکن حریف این دورن برگر بود که با گل به خودی اش امیدها را برای تیم سوئدی در دور بعدی زنده کرد. در دور برگشت بایرن با سه گل عقب افتاد و شانس آورد که اولی هوینس یک گل را جبران کرد تا کار به وقت اضافه و ضربات پنالتی کشیده شود. در اینجا هم برند گردورف با از دست دادن پنالتی اش خطر حذف بایرن را زنده کرد که درخشش سپ مایر موجب شد از این مرحله بایرن به سلامت عبور کند. تورستنسون سوئدی بعد از دو گلی که به بایرن زد مورد توجه این باشگاه قرار گرفت و به این تیم ملحق شد.
در مرحله دوم آنها باید به مصاف دینامو درسدن نماینده آلمان شرقی می رفتند. رقابت بین دو رقیب آلمانی با دو سیستم اقتصادی متفاوت که بازی های فوتبال آن همیشه جذابیت های خاص خودش را داشت. در بازی رفت بایرن توانست 4 بر 3 تیم شرقی را شکست دهد. هافمن، دورن برگر و روت و مولر چهار گل بایرن را به ثمر رساندند. در بازی برگشت در حضور 36 هزار تماشاگر در درسدن، بایرن با دو گل هوینس جلو افتاد. اما تیم درسدن توانست با سه گل بازی را برگرداند. در دقیقه 58 مولر کار را تمام کرد و با نتیجه 3 بر 3 بازهم بایرن با زحمت به دور بعدی صعود کرد. در این مرحله آژاکس با شکست مقابل زسکا صوفیه بلغارستان حذف شد و به دوران سه گانه قهرمانی خود خاتمه داد.
در مرحله یک چهارم نهایی بایرن در همان مرحله رفت کار را تمام کرد و با نتیجه 4بر 1 زسکا صوفیه را شکست داد. تورستنسون دو بار، بکن بائر و مولر گلزنان بایرن مونیخ بودند. دربازی برگشت بایرن که با پنالتی برایتنر جلو افتاده بود با نتیجه 2بر 1 شکست خورد اما با اختلاف بالا به نیمه نهائی رسید.
بایرن در مرحله نیمه نهائی مقابل اویبتس مجارستان قرار گرفت. در بازی رفت در مجارستان و در حالی که با یک گل عقب افتاده بود با گل برایتنر بازی را به تساوی کشانید. در بازی برگشت کارچندان سختی پیش رو نداشتند و با سه گل حریف خود را حذف کردند. تورستنسون و مولر و بازیکن حریف گلزنان بایرن مونیخ محسوب می شدند که این تیم را به فینال بردند. از آن سو آتلتیکو مادرید با شکست دو بر صفر سلتیک به مصاف بایرن مونیخ آمد.
فینال و تکرار فینال
دیدار فینال لیگ قهرمانان در ورزشگاه هیسل بلژیک در حضور 49 هزار تماشاگر انجام شد. اما برخلاف رویه معمول آن زمان که کمتر بازی با تساوی بدون گل تمام میشد، در طول نود دقیقه هیچ گلی رد و بدل نشد تا کار به وقت اضافه کشیده شود. در وقت اضافه و دقیقه 114 لوئیز آراگونز (سرمربی سابق تیم ملی اسپانیا) با گل خود آتلتیکو را تا آستانه قهرمانی پیش برد. در حالی که همگان منتظر سوت پایان بودند آلمانی ها طبق عادت همیشگی نتیجه صبر خودشان را دیدند و شواردزنبک اجازه نداد جام به اسپانیا برسد.
برای اولین و آخرین بار فینال چهار روز بعد در همان ورزشگاه تکرار شد. این بار تنها 23 هزار تماشاگر به ورزشگاه آمدند. بایرنی ها این بار نیز با همان ترکیب همیشگی سپ مایر، هانسن، برایتنر، بکن بائر، شواردزنبرک، کاپل من، راینر سوبل، فرانس روت، تورنستنسون و گرد مولر به میدان پا گذاشتند و در دقیقه 28 با گل اولی هوینس جلو افتادند. گرد مولر در دقیقه 58 با گل خود کار را برای مادریدی ها سخت کرد و دردقیقه 71 کار را تمام کرد. اولی هوینس در دقیقه 83 تیرخلاص را برپیکره مادریدی ها زد تا جام بالاخره برای آلمانی ها فتح شود.
بایرن در بوندس لیگا هم با یک امتیاز اختلاف نسبت به بورسیا مونشن گلادباخ به مقام قهرمانی رسید. اما در جام حذفی در یک چهارم نهائی با گل دقیقه 90 سه بر دو مغلوب آینتراخت فرانکفورت شد و از فتح سه گانه باز ماند.
گرد مولر با 30 گل در بوندس لیگا، 8گل در لیگ قهرمانان و 3 گل در جام حذفی بهترین گلزن این تیم محسوب می شد. اولی هوینس نیز به جز 5گل لیگ قهرمانان 18گل در بوندس لیگا به ثمر رساند. بکن بائر، گردمولر، اولی هوینس، سپ مایر در همه بازی های بوندس لیگا و لیگ قهرمانان حضور داشتند. بایرن از این فصل خود را به عنوان نماینده اول آلمان معرفی کرد.
بایرن مونیخ بعد از قهرمانی در لیگ قهرمانان سعی نمود شاکله اصلی تیم را حفظ نماید. با این حال پل برایتنر به رئال مادرید پیوست و این تیم یکی از ستاره های خودش را از دست داد. بازیکنانی چون ادوین هادویچ و ویلم هافمن به همراه بازیکنان دانمارکی و یوگسلاو به جز توربن یانسن از تیم بیرون رفتند و بازیکنانی چون بورن آندرسون سوئدی، کلاوس واندرز از دویسبورگ، برند فوستر از والدهوف و جوزف ویب از تیم دوم بایرن مونیخ وارد شدند. اما بدون شک معروف ترین بازیکنی که به بایرن مونیخ ملحق شد کسی نبود جز یک جوان 19 ساله به نام کارل هاینس رومنیگه که بعدها از ستارگان بزرگ فوتبال آلمان شد. ادو لاتک در ابتدای فصل هدایت تیم را برعهده داشت که دنبال نتایج ضعیف در نیم فصل بوندس لیگا از کار برکنار شد و دیتمار کرامر جای او را گرفت.
قهرمان دوره گذشته در مرحله اول استراحت کرد و در مرحله دوم بازهم به مصاف حریفی از آلمان شرقی رفت که این بار ماگدبورگ بود. برخلاف تصور، این تیم آلمان شرقی بود که با دو گل نیمه اول را به پایان برد. اما مولر با دو گل خود کار را به تساوی کشاند و واندرز با گل زیبایش نشان داد که خرید خوبی برای بایرنی ها است. در بازی برگشت هم گرد مولر با دو گلی که زد تک گل تیم ماگدبورگ را بی اثر کرد.
در مرحله یک چهارم نهائی بایرن به مصاف آرارات یروان از شوروی رفت که با شکست تیم های نروژی و ایرلندی به این مرحله رسیده بود. در بازی رفت بایرن با دو گل مولر و تورستنسون از حریف پیش افتاد. اما در بازی برگشت و در حضور هفتادهزار تماشاگر ارمنی اتفاق عجیبی افتاد و تیم ارمنستانی که زیر پرچم شوروی بازی می کرد با یک گل مدافع عنوان قهرمانی را شکست داد. هرچند بایرن در مجموع توانست به مرحله بعد صعود کند.
سنت آتین فرانسه رقیب نیمه نهائی بایرن در بازی رفت در فرانسه هرچه زد به در بسته خورد تا در بازی برگشت و در همان دقیقه دوم بازی بکن بائر گل اول را بزند و دورن برگر هم با گل خود موجب شد بایرن دو بر صفر از سد تیم فرانسوی عبور کند و به فینال برسد. جائی که لیدز با شکست بارسلونائی که کرایف را در اختیار داشت یک حریف قدرتمند محسوب می شد.
فینال
ورزشگاه پارک دس پرنس پاریس و در حضور 50 هزار تماشاگر میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا بین بایرن مونیخ و لیدز یونایتد بود که بایرن نسبت به سال قبل تنها آندرسون را جایگزین برایتنر می دید. البته آندرسون در همان دقیقه 5 به دلیل مصدومیت جای خود را به خرید جدید بایرن جوزف ویب داد. گلزنی های روت و گرد مولر جام را خیلی راحت تر از آن که بایرنی ها فکرش را می کردند دوباره به مونیخ فرستاد.
اما در بوندس لیگا بایرن روزگار متفاوتی داشت و با شکستی سنگین لیگ را تمام کرد. آنها با 14برد و 14باخت و 6مساوی و 34 امتیاز به رتبه دهم دست یافتند که یک رتبه تحقیر آمیز برای این تیم محسوب می شود. بایرن حتی در نیم فصل اول در حضور ادو لاتک تا رتبه چهاردهم هم نزول کرده بود. در این فصل بورسیامونشن گلادباخ روی درخشش (سرمربی فعلی بایرن) یوپ هاینکس که برای دومین سال متوالی آقای گل میشد توانست بوندس لیگا را فتح نماید. مونشن گلادباخ هم مثل بایرن سه فصل متوالی توانست در بوندس لیگا قهرمان شود.
در جام حذفی هم دوئیسبورگ 3بر2 بایرن را شکست داد تا بایرن تنها به قهرمانی در لیگ قهرمانان دلخوش کند. در این تیم باز هم گرد مولر با23گل در بوندس لیگا و 5گل در لیگ قهرمانان بهترین گلزن محسوب میشد. اولی هوینس افولی خیره کننده داشت و به جز یک گل در لیگ قهرمانان تنها 8گل در بوندس لیگا به ثمر رساند. سپ مایر، شوارزنبرک و بکن بائر هم بیشترین حضور را در این تیم دارا بودند.
ویژه فینال تمام آلمانی: بررسی قهرمانی های بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا (2) و پایانی
