طرفداری - صحبت های زیادی در مورد بازگشت زلاتان ابراهیموویچ به میلان در ژانویه مطرح است و همچنین فرانس فوتبال هفته گذشته اعلام کرد میلان با آرسن ونگر به توافق رسیده تا از او به جای جنارو گتوزو به عنوان سرمربی استفاده کند که البته مربی فرانسوی آن را تکذیب کرد. در یک مصاحبه مفصل با اکیپ، زلاتان در این مورد گفت:
فکر می کنم احتمال حضور من در میلان از اینکه آرسن ونگر به آنجا برود بیشتر است. فکر نمی کنم او بخواهد به ایتالیا برود و با آن چالش روبرو شود. میلان چالش آسانی نیست. من نمی دانم قرار است چکار کنم. می دانم تیم های زیادی در اروپا به من علاقه دارند اما اینجا خوشحالم. عاشق زندگی ام در اینجا هستم و خانواده ام نیز از حضور در اینجا احساس خوبی دارند. و به یک چالش نیاز دارم. یک دلیل برای ادامه بازی: نمی خواهم به یک باشگاه بروم تنها به این دلیل که زلاتان ابراهیموویچ هستم. می خواهم بروم تا تفاوت را رقم بزنم. این کاری است که همیشه، همه جا انجام داده ام.
بهترین دوست ایبرا، مکسول به عنوان مدیر در پاری سن ژرمن کار می کند:
او در پاری سن ژرمن کار می کنم و سعی می کند باشگاه پیشرفت کند. خیلی خوشحال است و من هم برای او خوشحالم. ما تقریبا هر روز تلفنی با هم صحبت می کنیم. پاری سن ژرمن می خواهد من برگردم و در باشگاه کار کنم. اگر به پاری سن ژرمن برگردم، فقط برای ریاست این کار را می کنم. نمی توانم برای کار دیگری به آنجا بروم. این تنها راهی است که می تواند مرا به آنجا ببرد. هیچ پست دیگری برای من امکان پذیر نیست. با این حال این مساله به زمان حال مربوط نیست. من هنوز بازیکن فوتبال هستم و هنوز می خواهم بازی کنم. زمانی که بخواهم بازنشسته شوم، به دنیا می گویم.
زلاتان در فصل 2005-2006 در یوونتوس با پاتریک ویرا هم تیمی بود و پس از کالچوپولی نیز آنها هر دو به اینتر رفتند:
وقتی با او در یوونتوس ملاقات کردم، نسبت به سایر کسانی که می شناختم، ذهنیت متفاوتی داشت. او همیشه پشت سرم بود و از من حمایت می کرد. فکر می کردم کارها را به خوبی انجام می دهم اما هرگز کافی نبود. او به من نشان داد که باید تلاش بیشتری کنم و چیزهای بیشتری بخواهم. به من یاد داد که ما همانطوری که تمرین می کنیم، بازی می کنیم. جریان از این قرار است: اگر خوب تمرین کنید، خوب بازی می کنید. لازم نیست بگویم چه فوتبالیست و بازیکن حرفه ای بود. او یک پدیده بود که در تاریخ ماندگار خواهد بود اما من خوشحالم که به عنوان بازیکن و یک انسان او را شناختم.
ویرا عمیقا فوتبال مرا تحت تاثیر قرار داد زیرا مرا وادار کرد تا هر روز و در هر بازی، 120 درصد توانم را بگذارم. از اینکه مربی شده، تعجب نمی کنم. او همان زمان هم می توانست این کار را انجام دهد. تجربه و پختگی بالایی داشت و به دیگران کمک می کرد. همیشه برای صحبت کردن، در دسترس بود. نه فقط من، او واقعا به بازیکنان زیادی کمک کرد. در آن زمان در یووه ستاره های بزرگی حضور داشتند و برای خشنودی آنها باید کارهای زیادی انجام می دادید. هیچ چیزی مجانی به شما داده نمی شد.
یکی از ستاره های یوونتوس در آن زمان لیلیان تورام بود که زمانی گفته بود ایبرا در دوران حضورش در یووه، "جوان و احمق" بود اما یاد می گرفت. وی در این مورد گفت:
بله و امیدوارم یاد گرفته باشم! تورام از نظر نظم و انضباط و تلاش در تمرینات از همه بهتر بود. یک فلسفه برای خودش داشت و به آن چسبیده بود. او را شخصا به اندازه پاتریک ویرا نمی شناسم زیرا مانند ویرا با بقیه زیاد در ارتباط نبود اما یک بازیکن فوق العاده بود که می دانست برای توقف مهاجمان باید چکار کند. او تمرینات را برای من سخت می کرد و مرا به بازیکن بهتری تبدیل کرد زیرا مدافعان زیادی مانند او وجود ندارند. با تلاش هر روز برای گذشتن از او در تمرینات، پیشرفت بسیار زیادی کردم.
زلاتان در کتاب جدیدش به نام "من فوتبال هستم"، گفته که مهاجمان مانند او به اندازه تعداد انگشتان یک دست هستند:
منظورم این است که فوتبال فقط استعداد نیست. منظورم در مورد تمام چیزهایی بود که من گذراندم و تمام باشگاه هایی که بازی کردم و تمام بازیکنانی که در کنارشان بودم. بازیکنان زیادی نیستند که اندازه من در باشگاه های مختلف بازی کرده باشند و مانند من خوب بوده باشند. بازیکنان بزرگی هستند که تجربه حضور در یک یا دو باشگاه را داشته اند اما من در سوئد، هلند، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، انگلیس و امریکا بازی کردم. ریسک سفر را پذیرفتم و دوران ورزشی ام مانند یک ماجراجویی بود. در حالی که کفشم در دستم بود، به همه جا رفتم.
به کارهایی که انجام داده ام و تجربیاتم، خیلی خیلی افتخار می کنم. از همه شانس هایم استفاده کردم و می خواهم همین را در کتاب بگویم: من قبل از هر چیزی، فوتبالیست هستم.
آیا اعتماد به نفس زیاد و کاریزمایی که دارید به شما کمک کرده است؟
بله، اما بدون کیفیتم، نمی توانستم راه زیادی بروم. بدون کیفیتم نمی توانستم در اولین باشگاهم، مالمو بازی کنم. برای شروع کار، به یک پکیج کامل نیاز دارید. شما مصاحبه کنندگان، فرانسوی و خبرنگار هستید. پس اولین چیزی که به آن علاقه دارید، شخصیت است، نه فوتبال.
وقتی به فرانسه آمدم این را فهمیدم. همه می گفتند: "او کیست؟ چه کاری انجام می دهد؟" و هیچوقت نمی گفتند "چگونه فوتبال بازی می کند؟"
وقتی به پاریس آمدم، مردم بیشتر از آنکه به فوتبال در زمین علاقه مند باشند، علاقه به نمایش بیرون از زمین داشتند اما کاری که در زمین انجام می شود، مهم ترین مساله است.
بخش بعدی مصاحبه زلاتان را اینجا بخوانید.
