مطلب ارسالی کاربران
قراردادهای بازیکنان و باشگاه های ورزشی
ورزش به عنوان یک عاملی که نقش مهمی در سلامتی، شادابی و نشاط بشر دارد، همواره مورد اقبال عمومی قرار داشته و دولتها تاکید ویژه ای جهت سوق مردم به این مهم دارند. امروزه، جلوه ای دیگر از ورزش به سوی عموم نمایان شده، آن هم بعد اقتصادی آن است. شرکت های دولتی و خصوصی، در راستای فروش و عرضه محصولات خود به بازارهای دیگر و جذب مشتریان بین المللی، اقدام به سرمایه گذاری بر روی بازیکنان و تیم های ورزشی می نمایند. این مسئله باعث ترغیب بیشتر جوانان به سوی ورزش حرفه ای شده و همین پشتوانه ی مالی باشگاه های ورزشی، تأثیر زیادی جهت جذب شدن ورزشکاراندر باشگاه های ورزشی دارد. در راستای همین امر، باشگاه های ورزشی پس از بررسی شرایط بازیکن و آمادگی بدنی او، در صورت رضایت از عملکرد او، اقدام به انعقاد قرارداد با وی می نمایند. طبق این قرارداد، بازیکن باید در مدت زمان معین در اختیار باشگاه باشد و هر زمانی که باشگاه لازم بداند در تمرین ها و جلسات حاضر باشد، همچنین تا زمانی که مدت قرارداد وی با باشگاه ورزشی طرف قرارداد، به اتمام نرسیده، او حق الحاق به هیچ باشگاه ورزشی دیگری، چه به صورت قرضی و چه تمام وقت را ندارد. همچنین طرف دیگر قرارداد که باشگاه ورزشی می باشد، موظف به پرداخت مبلغ پیش پرداخت و واریز حقوق در زمان های تعیین شده به حساب بازیکن در طول مدت قرارداد است. همچنین مربی نیز طبق مفاد قرارداد موظف به حفاظت از بازیکن، جلوگیری از ورود صدمه و هرگونه خسارت بدنی به وی است. با این پیش فرض، متاسفانه در بسیاری اوقات شاهد نقض تعهدات از سوی بازیکنان و باشگاه های ورزشی و به تبع آن، طرح دعوی در دادگاه ها و مجامع بین المللی هستیم که در نتیجه آن، هم بازیکن و هم باشگاه ورزشی زیر سؤال می روند.
باشگاه های ورزشی و همچنین ورزشکاران به خاطر ویژگی های منحصر به فردشان، همیشه در معرض توجه عموم قرار داشته اند. لذا جهت تداوم این ارزش و اعتباری که در نزد جامعه و تماشاگران دارند، همانند یک سیستم منظم رو به سوی اهدافی که در آینده دارند حرکت می کنند. لیکن چنانچه یکی از اجزای این سیستم دچار مشکل شود، به کل مجموعه آسیب شدیدی وارد می شود. لذا در حوزه ی ورزشی، اصل لزوم و پایبندی به تعهدات بیش از پیش مد نظر است؛ چون با بروز کوچکترین نقض تعهد از سوی مربی، بازیکن یا خود باشگاه ورزشی، خسارت شدیدی به کل مجموعه (سهامداران و هیئت مدیره باشگاه، طرفداران و حتی آن شهری که باشگاه ورزشی در آن قرار دارد) وارد می شود. هنگامی که تعهدی از سوی یکی از طرفین قرارداد نقض شود، شخص متخلف ملزم به جبران خسارتی است که در نتیجه تخلف او از انجام تعهد، به متعهدله وارد شده است. اساسا در صورت بروز خسارت، تقصیر شخص متعهد مفروض است و در صورت عدم ایفای تعهد در زمان مقرر، تقصیر محسوب می شود و متعهد، مسئول خسارت وارده خواهد بود. همچنین خسارتی که بازیکنان یا باشگاه های ورزشی در اثر نقض تعهداتشان به بار می آورند، محدود به همان میزان نخواهد بود بلکه طرف دیگر را از منافع مادی و معنوی که به یقین می توانسته در آینده به دست بیاورد، محروم ساخته و طبق اصول مسلم حقوقی، خسارتی نباید جبران نشده باقی بماند و در این بحث، شخص یا باشگاه متخلف علاوه بر خسارت هایی که به سازمان ها و نهاد های مربوطه به عنوان جریمه پرداخت می نماید، موظف به پرداخت تمام خسارت هایی است که به طرف مقابل قراردادش وارد آمده است. در این پژوهش سعی شده نقض تعهدات مابین ورزشکار و باشگاه های ورزشی، در قالب اصول کلی حقوقی مورد بررسی قرار گیرد تا در صورت بروز تخلف، زیان دیده بداند چگونه و چه خسارت هایی را از شخص متعهد مطالبه کند.
نگارنده: احسان نعمتی
کارشناس ارشد حقوق خصوصی دانشگاه مازندران
