طرفداری - خوان گاسپارت، رئيس پیشین بارسلونا از داستان جدایی رونالدو نازاریو از این تیم و انتقالش به اینتر می‌گوید.
رونالدو نازاریو که بدون تردید از بهترین بازیکنانی است که تاریخ فوتبال به خودش دیده، فوتبالش در اروپا را در آیندهوون آغاز کرد و پس از درخشش در این تیم راهی بارسلونا شد. یک فصل رویایی در این تیم - 47 گل در 49 بازی! - کافی بود تا او اولین توپ طلایش را تصاحب کند. در حالی که همه منتظر تمدید قرارداد رونالدو با بارسلونا بودند، به یکباره اینتر خرید این فوق ستاره با یک رکورد جهانی - 19.5 میلیون پوند - را اعلام کرد. رونالدو در اینتر هم خوش درخشید و سپس راهی رئال مادرید شد و آنجا هم ارزش‌هایش را نشان داد.
خوان گاسپارت که در متن همه اتفاقات رخ داده قرار داشت، در گفتگوی اختصاصی با گل می‌گوید:
رونالدو می‌خواست در بارسلونا بماند. او اینجا خوشحال و آرزویش تمدید قرارداد با ما بود. حتی قرارداد جدید را جلوی خود رونالدو و دو ایجنتش تایپ کردیم. ساعت 3 بعد از ظهر بود و تصمیم گرفتیم به یک رستوران برویم و در یک ضیافت نهار، تمدید قرارداد رونالدو را جشن بگیریم و سپس در بازگشت، قرارداد جدید که بر سر آن به توافق رسیده بودیم را امضا کنیم. حتی به میمنت این قرارداد نوشیدیم. این حرکت اشتباه بود. اگر بیرون نمی‌رفتیم و ابتدا توافقی که داشتیم را امضا می‌کردیم، رونالدو در بارسلونا مانده بود.
در رستوران که بودیم، یکی از ایجنت‌های رونالدو برای جواب دادن به یک تماس، نیم ساعت بیرون رفت. در آن زمان چندان اهمیتی به غیبت او ندادیم. وقتی برگشت، عذرخواهی کرد؛ نوشید و سپس برای امضای قرارداد به دفتر رفتیم. از لحظه اولی که به دفتر رئيس نونز رسیدیم، ایجنت‌های رونالدو شروع به مانع تراشی کردند. به رونالدو گفتند به خانه برود و وقتش که رسید برای امضای قرارداد با او تماس خواهند گرفت. از آنها پرسیدم آیا نمی‌خواهید قرارداد را امضا کنید؟ گفتند بله می‌خواهیم امضا کنیم ولی خواسته آنها این بود که تقریبا تمام قرارداد دوباره مذاکره شود! پول بیشتری می‌خواستند و هدفشان بر هم زدن صحبت‌ها و مذاکرات بود.
وقتی روی 5 بند از قرارداد دوباره مذاکره کردیم و به توافق رسیدیم، یک مانع دیگر تراشیدند. مانع ششم هم از سر راه برداشته شد و آنها هفتمی را رو کردند! رونالدو با چشمانی گریان به من گفت متاسف است ولی ایجنتش پیشنهادی بسیار بهتر از یک باشگاه دیگر دارد و رفتن او برای همه بهتر است.
آن ایجنت که هنگام صرف غذا نیم ساعت از رستوران خارج شد، با موراتی صحبت کرده بود و همه چیز توافق شده بود. یک روز بعد، اینتر بند آزادسازی رونالدو - 17 میلیون پوند - را به حساب لالیگا واریز کرد تا "فنومنو" پس از مارادونا دومین بازیکنی باشد که رکورد نقل و انتقالات را دو بار می‌شکند. بارسلونا اما نمی‌خواست کوتاه بیاید. گاسپارت می‌گوید:
ما مخالفت کردیم و شخصا به مقر فیفا در زوریخ رفتم تا از اینتر شکایت کنم. تصمیم گرفته شد و قرار شد هیئتی از قضات بیایند و تصمیم بگیرند اینتر باید چقدر پرداخت کند نه اینکه آیا رونالدو می‌تواند به اینتر برود یا نه چون کار انتقال تمام شده بود. فیفا با بارسا موافقت کرد و اینتر مجبور شد 3 میلیون پوند دیگر پرداخت کند.
خودم شخصا به موراتی گفتم کاری که کرد، درست نبود چون او می‌دانست ما و رونالدو در حال مذاکره بودیم و کار تمام بود. موراتی مدام می‌گفت خبر نداشته که ما با رونالدو به توافق رسیده بودیم ولی دروغ می‌گفت. هر وقت موراتی را می‌بینم به او یادآور می‌شوم که رونالدو نمی‌خواست به اینتر برود بلکه این ایجنت‌هایش بودند که به خاطر پول بیشتر، او را به جدایی متقاعد کردند.
تابستان 1997 رونالدو به اینتر رفت. گاسپارت می‌گوید رونالدو هیچ گاه به اندازه‌ای که در نیوکمپ خوشحال بود، شاد نبود و می‌توانست 5 سال دیگر به بارسا برگردد:
رونالدو در تابستان 2002 به من گفت اگر پیشنهادی برابر با رئال مادرید بدهیم، او بارسلونا را انتخاب خواهد کرد اما رئال مادرید پیشنهادی نجومی داده بود و ما نمی‌توانستیم چنین پولی را برای بازیکنی که چند سال پیش به آن صورت جدا شده بود، هزینه کنیم. قلب رونالدو بیشتر از انکه سفید باشد، آبی اناری است چون او خاطرات بهتری از دوران حضورش در بارسلونا دارد.
