چیزی که شاهدش بودیم این بود که یه تیم که عملا رقیب سنتی ماست بدون مسی، بهترین بازیکنمون تونستیم قاطعانه شکست بدیم و چیزی که همه و یا اکثرا دیدن نتیجه ای بود که با الکلاسیکوی سال ۲۰۱۰(فصل ۲۰۱۰/۱۱) تفاوت ناچیزی داشت و این چیزی بود که باعث شد فشارها کاملا از دوش والورده برداشته بشه و اما...
چیزهایی که دیده نشد؛
الکلاسیکویی که بدون مسی یا عدم حضورش تو متن بازی فاتحش بودیم رقیبمون ابدا شباهتی به فرمی که تو بازی آخر با ما داشته رو نداشته و مسلما نتیجه ای که در اون بازی ثبت شد اختلاف واقعی دو تیم نبود و سوپر سیو های براوو در اون بازی هم تایید کننده این ادعاست
قبل از بازی با رئال، بدون مسی حریفمون اینترمیلانی بود که تازه داره راه خودش رو پیدا میکنه اما بازهم جوری نیستن که در برابر قد علم کنن پس برای عیار واقعی تیم والورده بدون مسی کافیه به این بازی و یا حتی بازی با تیم دسته چندمی دیشب التفات کنید که حداقل در چند پست خاص ابدا بازیکناشون در حد و اندازه ذخیره های ما هم نبودن اما نتیجه چیزی نبود که با تیم و بازیکن های حاضر در زمین مطابقتی داشته باشه و ضعف چند بازیکن در نشون ندادن لیاقتشون در پستی که بعد از مدت ها نیمکت نشینی به اون ها داده شده بود بازهم انگشت اتهام رو از روی والورده برداشت و دلیلی موجه تلقی شد بر بازی ندادن این بازیکن ها و نظر عامه طرفدارا هم همین بوده متاسفانه بدون اینکه در نظر بگیرن این بازیکن ها تعدادیشون حتی ۵ دقیقه هم فرصت نداشتن که بازی کنن و با اطلاع به این علم بازهم قضاوت میشن
رئال مادرید در پیش از دیدار با ما در فرمی قرار داشته که در سانتیاگو برنابئو حریفشو نتونسته بود شکست بده و بار تک گلی که در اون بازی به هدف رسید نه به دوش مهاجما بلکه به دوش مدافع چپ برزیلیشون مارسلو بوده و نتیجه ای که با سال ۲۰۱۰ باید قیاس بشه تنها و تنها از بابت نتیجه مشابهه و باطنا هیچ شباهتی به اون الکلاسیکوی معروف نداشته چرا که رئال در اون فصل در اوج آمادگی قرار داشته و مشکل گلزنی هم نداشته و کلی کری خونی بین دوطرف و حتی بازیکنشون رد و بدل شده نه اینکه بازی با ما رو پلی برای بقای مربی و یا از دست دادن لالیگا و پرستیژشون بدونن و از نظر من تنها نکته بسیار مثبتی که این الکلاسیکو برای ما داشته بازگشت لوییزیتو به فرم فوق العادش تو گلزنی هست و چه بسا که اگر در همین الکلاسیکو ضربه تیرک مودریچ کار رو به تعادل میکشوند چه نتیجه دیگه ای رخ میداد
و در کل که والورده با تمام احترامی که برای صاحب سبک بودنش و بار فنی بالاش قائلم در حد و اندازه های بارسلونا نیست و مطمئنم یجایی که همه فکر میکنید بی رقیبیم و از حریفا مثل بولدوزر رد میشیم ، به طرز غیرقابل باوری به زمین میخوریم(شدیدا امیدوارم که این اتفاق نیفته و اشتباه کرده باشم)