اختصاصی طرفداری - ال کلاسیکو همیشه یک رقابت و بازی خاص، آن هم نه فقط در کشور اسپانیا، بلکه در سرتاسر جهان شناخته می شود. نبرد بزرگ تایتان های دنیای فوتبال در ششم آبان ماه یک ویژگی خاص داشت و آن هم نبود همزمان لیونل مسی و کریستیانو رونالدو در زمین بازی بود. آخرین باری که دوستداران فوتبال نبرد ال کلاسیکوی بدون این دو فوق ستاره دنیای فوتبال را به یاد دارند، به سال 2007 میلادی باز می گشت. این بازی بزرگ روی بی رحم خود را به رئال مادرید و جولین لوپتگی نشان داد تا هواداران لوس بلانکوس، شکست تلخی را در نیوکمپ تجربه کنند. در این یادداشت تحلیلی که ترجمه ای از سایت معتبر totalfootballanalysis است، قصد داریم تا شما را با جزئیات این بازی بزرگ، بیشتر آشنا سازیم.
ترکیب ابتدایی و آمار بازی
| رئال مادرید |
بارسلونا |
آمار بازی |
| 1 |
5 |
گل ها |
| 15 |
13 |
اقدام به شوت |
| 4 |
8 |
شوت در چارچوب |
| 4 |
2 |
آفسایدها |
| 2 |
4 |
ضربات کرنر |
| 14 |
17 |
خطاها |
| 2 |
2 |
کارت زرد |
| 47 |
53 |
درصد مالکیت توپ |
بارسلونا دومین بازی مهمش را در غیاب کاپیتان خود لیونل مسی تجربه می کرد. تیم تحت هدایت ارنستو والورده توانسته بود در لیگ قهرمانان اروپا بدون مسی با نتیجه 0-2 اینتر را شکست داده و از پیش رو بردارد. اما این ال کلاسیکو میدانی به مراتب مهم تر برای اثبات ارزش های سرمربی بارسا به هواداران بلوگرانا بود. والورده ترکیب ابتدایی خود را با آرایش 3-3-4 روانه بازی کرد و سرجی روبرتو را به جای نلسون سمدو از ابتدا در سمت راست دفاع بارسلونا به کار گرفت. در آن سوی میدان نیز لوپتگی با همین چیدمان 3-3-4 رئال را در نیوکمپ به مصاف بارسلونا فرستاد. لوپتگی در غیاب دنی کارواخال ستاره مصدوم و دفاع راست تیمش، از ناچو بهره گرفته بود. در پایان این بازی، اندیشه های والورده بر لوپتگی فائق آمد و رئال مادرید شکست سنگینی از حریف آبی اناری خود، متحمل شد.
سرخیو راموس و دور شدن از شرایط آرمانی خود
در فصل جدید و با روی کار آمدن لوپتگی در راس کادر فنی رئال مادرید، هواداران لوس بلانکوس شاهد افت کیفی کاپیتان متعصب خود بوده اند. افتی که بسیار هم محسوس بوده و می توان یکی از دلایل شکست سنگین رئال را عملکرد فاجعه بار خط دفاعی رئال مادرید و دفاع های مرکزی این تیم دانست. دو مدافع وسط رئال مادرید در این بازی در چهار گل از پنج گل بارسلونا از مقصرین اصلی شناخته می شوند. رافائل واران در صحنه گل دوم و انجام خطای پنالتی بر روی لوییس سوارز و راموس بر روی گل های اول، سوم و پنجم بازی با عملکرد ضعیف خود، تاثیرگذار بود. در صحنه گل اول بازی که در دو تصویر زیر نشان داده شده است، به خوبی مشخص است که هافبک های خلاق بارسا در فضای پشت سر کاپیتان لوس بلانکوس به آسودگی صاحب توپ شده و گل اول بارسلونا بدین نحو در دقیقه 11 بازی توسط فیلیپه کوتینیو از روی نفوذ فوق العاده جوردی آلبا شکل می گیرد. جاگیری سرخیو راموس در تصویر دوم و هنگام ضربه کوتینیو که کاملا درون و پشت خط دروازه قرار گرفته، موید بر اشتباه کاپیتان و خط دفاعی رئال مادرید است.
راموس در این بازی در 5 دوئل رودررو پیروز و در 3 مورد آن نیز ناموفق بوده است. هرچند در شب بد شاگردان لوپتگی، نباید تمام تقصیرات را برگردن شماره 4 رئال مادرید انداخت و بقیه عناصر خط دفاعی رئال نیز شب بدی را پشت سرگذاشتند. شاید در این آشفته بازار خط دفاعی رئال مادرید، فقط بتوان تا حدی نمره قبولی را به مارسلو داد؛ جایی که او در 5 دوئل رودررو پیروز میدان بود و تنها 1 دوئل را در مقابل بازیکنان بارسا واگذار کرد.
بازی بدون لیونل مسی
هنگامی که در بازی با سویا، مسی بر روی زمین افتاد و از ناحیه استخوان بازوی راست دچار شکستگی شد، بسیاری از هواداران بارسلونا از آینده تیم خود در غیاب کاپیتان محبوبشان نگران بودند. اما دو بازی بعدی بارسلونا در برابر تیم های سرشناسی هم چون اینتر در لیگ قهرمانان اروپا و رئال مادرید در لالیگا، تمامی نگرانی هواداران بلوگرانا را رفع کرد و نشان داد که بارسلونا متکی به یک بازیکن خاص نیست؛ هر چند آن بازیکن، لیونل مسی باشد. در غیاب فوق ستاره آرژانتینی بارسا، این رافینیا بود که در سمت راست هجومی این تیم قرار گرفت و به مشابه بازی با اینتر، توانست زوج بسیار خوبی را با سرجی روبرتو در سمت راست بارسلونا پدید آورند. همکاری خوب این دو بازیکن در سمت راست و همچنین کوتینیو و جوردی آلبا در سمت چپ بارسا، سبب شد تا خلاء نبودن کاپیتان بلوگرانا، تا حد زیادی به چشم نیاید. همان طور که در قسمت قبل نیز گفته شد، مارسلو از بازیکنان تاثیرگذار و انگشت شمار خوبِ رئال مادرید در نیوکمپ محسوب می شد و تا قبل از مصدومیت و تعویضش، توانسته بود در فرم خوب خود ظاهر شده و بسیاری از حملات رئال را از سمت چپ طرح ریزی کند.
چینش جالب توجه هافبک های بارسلونا و توجه بیش ازحد آن ها به کنترل کردن میانه میدان
در تاکتیک لوپتگی، مارسلو یکی از کلیدی ترین بازیکنان رئال به حساب می آید و به طور کلی 43% از حملات رئال مادرید از سمتی پی ریزی می شود که مارسلو در آن جا حضور دارد. والورده با قرار دادن رافینیا توانست بزرگترین خطر رئال مادرید را از سرخود و تیمش دور نماید. این حالت ابدا در سمتی که ناچو و بیل در آن جا حضور داشتند، به چشم نمی آمد و کوتینیو و آلبا از نظر دفع حملات رئال در آن سمت، شب آرامی را پشت سرگذاشتند.
گل اول بارسلونا با 30 لمس توپ
اگر بخواهیم نگاهی دقیق به هر شش گل بازی که سهم کاتالان ها 5 گل بود، داشته باشیم گل اول این دیدار که در دقیقه 11 اتفاق افتاد، می توان از آن به عنوان یکی از تاکتیکی ترین گل های بارسلونا نام برد. از شروع مجدد ترشتگن تا ضربه نهایی شماره 7 این تیم، بازیکنان بارسلونا 30 لمس توپ داشتند. انتقال سریع و پاس های کوتاه و متوالی شاگردان والورده، باعث شده بود تا ناچو در صحنه گل به طور کلی از بازی محو شود و آلبا با نفوذ فوق العاده خود، زمینه ساز گل اول بازی در آشفتگی خط دفاعی رئال مادرید شود. همکاری هماهنگ آلبا-کوتینیو دقیقا همان چیزی است که در حضور لیونل مسی نیز انجام می شد و بسیاری از گل های بارسلونا نیز با همکاری دفاع چپ این تیم و کاپیتان مسی انجام می شد. همکاری فوق العاده ای که همیشه یک نتیجه به همراه دارد و آن هم گل برای آبی اناری ها است.
30 لمس توپ بازیکنان بارسلونا تا قبل از به ثمر رساندن گل اول بازی در دقیقه 11
سمفونی دل نشینی از بازی هافبک های بارسلونا
هماهنگی بالای سرخیو بوسکتس، ایوان راکیتیچ و آرتور ملو در خط هافبک و جلوی خط دفاعی بارسلونا، همانند ارکست سمفونی دل نشینی بود که رهبری آن را شماره 5 این تیم، بوسکتس برعهده داشت. خط هافبک سه نفره ای که آزمایش خود را به خوبی در بازی با اینتر نیز پس داده بودند. بارسلونا در نیمه اول، کاملا نبض بازی و به خصوص میانه میدان را در اختیار خود گرفته بود. 60 درصد مالکیت توپ به همراه 326 پاس سالم (126 پاس بیشتر از رئال) که دقت 82% را به همراه داشت و هم چنین هماهنگی بالای این سه بازیکن در میانه میدان، باعث شده بود تا خط هافبک رئال که شامل لوکا مودریچ، کاسمیرو و تونی کروس بود، در نیمه اول به طور کامل از کار بیفتد. ایوان راکیتیچ با 43 پاس سالم در نیمه اول، پشت سر جوردی آلبا با 45 پاس سالم در رتبه دوم بارسا قرار داشت.
در خط جلو و در دوئل کوتینیو و ناچو هم این شماره 7 بارسلونا بود که برنده این نبرد بود. کوتینیو یار مستقیمش، ناچو را به سمت خود می کشید، سوارز با رافا واران درگیر بود و آرتور ملو نیز به مودریچ فشار می آورد. لوییس سوارز علاوه براینکه توانست در این بازی هت تریک کند، بارها برای دیگر بازیکنان تیم خود نیز موقعیت سازی می کرد و از بازیکنان تاثیرگذار تیمش در شب رویایی بارسلونا بود. راکیتیچ نیز در بسیاری از زمان بازی، نزدیک به آلبا بازی می کرد و همکاری این دو، کوتینیو را در سمت چپ بارسلونا، راه می انداخت. در تصویر زیر مشخص است که رئال برای مقابله با این تاکتیک بارسا در مقابل هر هافبک این تیم، از دو بازیکن استفاده می کند تا آن ها را به اصطلاح کاور کرده و مانع رسیدن توپ به این بازیکنان شود. نقشه ای که در بسیاری از زمان نیمه اول به دلیل سرعت بالا در پاس کاری بازیکنان حریف، در عمل با شکست مواجه شد.
افت بیل-بنزما و خط حمله بی رمق رئال مادرید
با رفتن کریستیانو رونالدو از رئال مادرید و عدم جذب وینگر بزرگی از سوی این تیم، همگان بر این باور بودند که این بزرگترین شانس برای گرت بیل خواهد بود تا به عنوان سوپراستار لوس بلانکوس خود را در قلب هواداران این تیم جای کند. باوری که تاکنون عکس آن اتفاق افتاده و بازی های ضعیف وینگر ولزی رئال مادرید در نبود کریستیانو، کاسه صبر هواداران را لبریز کرده است. نمایش ضعیف بیل در بازی با بارسلونا هم ادامه داشت؛ جایی که او در دقیقه 77 بازی، جای خود را به آسنسیوی جوان داد. ثبت تنها 19 پاس از سوی گرت بیل در ال کلاسیکو، موید این گفته ما و بازی ضعیف این بازیکن است. در کنار بیل، باز هم عدم گلزنی مهاجم شماره 9 رئال مادرید نیز مزید برعلت بود که لبه تیغ انتقادات بار دیگر به سوی کریم بنزما نشانه رود. بنزما در اندک فرصت های گلزنی رئال مادرید، 3 موقعیت و بخت مناسب گلزنی را به راحتی هدر داد تا او نیز یکی از مقصرین شکست رئال محسوب شود. یکی از فرصت های خوب گلزنی بنزما، ضربه سری بود که او با بی دقتی هرچه تمام تر زمانی که بازی 1-2 به سود بارسا در جریان بود، به هدر داد؛ چه بسا که اگر ضربه سر او گل می شد، شرایط بازی به گونه دیگری رقم می خورد. خط حمله ضعیف و بی رمق رئال مادرید، این سوال را در ذهن هواداران به وجود می آورد که چرا با وجود تاکید بیش از حد کارشناسان مستطیل سبز به خرید یک مهاجم بزرگ، مدیریت رئال مادرید و در راس آن ها، فلورینتینو پرز به این خواسته به حق هواداران رئال، تن در نداد.
امید واهی
دو گلی که بارسلونا در نیمه اول بازی به ثمر رساند، تمام برنامه ریزی ها و اندیشه های تاکتیکی لوپتگی را برهم ریخت. در نیمه مربیان و در همان ابتدای بازی، سرمربی رئال واران را از زمین خارج (احتمالا به دلیل آسیب دیدگی) کرد و لوکاس وازکز را جایگزین او کرد. حضور وازکز در ترکیب رئال مادرید، باعث تغییر سیستم رئال مادرید از 3-3-4 به 2-5-3 شد؛ جایی که کاسمیرو در این چینش به عنوان یک لیبرو به کار گمارده شد و وازکز مامور مهار مستقیم جوردی آلبا شد. این تغییر سیستم باعث شد تا گرت بیل آزادی عمل بیشتری داشته باشد و کمتر در ساختار دفاعی رئال حضور داشته باشد. راموس نیز کمی متمایل به سمت چپ شد تا فضای پشت سر مارسلو که بیشتر در حملات شرکت داشت را پوشش دهد. تغییر چیدمان رئال مادرید در نیمه دوم، باعث شد تا آن ها در دقایقی هرچند کوتاه بر بازی مسلط شده و گل اول این تیم نیز در دقیقه 50 با همین روش صورت پذیرفت. اما چیزی که لوپتگی فکر آن را نمی کرد، مصدومیت بهترین بازیکن تیمش در این بازی بود. مصدومیت بی موقع مارسلو و تعویض این بازیکن با ماریانو دیاز سبب شد تا عملا رئال مادرید سمت چپ خود را به بارسا واگذار کند و سرجی روبرتو نیز نهایت استفاده را برد و دو گل به فاصله 4 دقیقه پس از مصدومیت دفاع چپ برزیلی رئال، باعث شد تا رئال مادرید متحمل شکست سنگینی در نیوکمپ شود.
نقاط ضعف رئال مادرید
رئال مادرید هم چنان یک تیم با لیسیتی فوق العاده از بازیکنان کارآمد بوده که در حال حاضر ضعف اساسی آن ها به هم ریختگی مدیریتی و فنی در این تیم است. ایم ضعف توامان مدیریتی-فنی باعث شده تا رئال مادرید چهارمین شکست این فصل خود در لالیگا را نیز متحمل شود. اتفاق ناخوشایندی که برای اولین بار از سال 2009 برای این تیم روی می دهد و آن ها را در جایگاه نهم لالیگا قرار داده است. سه عامل مربی، بازیکنان و مدیریت را می توان از عوامل و نقاط ضعف این تیم دانست. اصرار لوپتگی به سیستم معیوب و ناکارآمد 3-3-4 در رئال مادرید، که انتقادات زیادی را به او وارد کرد ولی وی بدون توجه به این انتقادات به روش و سیستم خود تاکید داشت و نتیجه این اصرار اشتباه هم نتایج اسفناک تیم تحت هدایتش بود. در مورد بازیکنان نیز تمامی توجهات هم اکنون معطوف به کریم بنزما، گرت بیل، ایسکو و سرخیو راموس است که تا اینجای فصل بسیار ضعیف کار کرده اند. در آخر به ضعف مدیریت می رسیم که بسیاری از هواداران مشکلات فعلی رئال مادرید را معطوف سیاست های اشتباه پرز به خصوص در فروش فوق ستاره ای هم چون «کریستیانو رونالدو» می دانند. ابربازیکنی که هر سال بنا به آمار نزدیک به 50 گل برای رئال مادرید به ثمر می رساند و حال فقدان او به چشم می آید. رئال مادرید از عدم ایجاد شانس گلزنی و تبدیل کردن آن ها به گل در عذاب است. آن ها در نبود رونالدو 35 تا 40 درصد شانس های گلزنی خود را از دست داده اند. نمودار زیر به خوبی آمار موقعیت های گلزنی رئال مادرید را در چند فصل اخیر نشان می دهد.
شب رویایی لوییس سوارز
بدون هیچ تردیدی لوییس سوارز مرد اول بازی تایتان ها بود و با سه گلی که به ثمر رساند، شب رویایی را در کنار هواداران بلوگرانا در نیوکمپ پشت سرگذاشت. سوارز با هت تریک در این بازی و بازیسازی فوق العاده در خط جلوی زمین به عنوان یک پست 9 با نمره ای بالا به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد. مهاجم اروگوئه ای بارسلونا علاوه بر گلزنی بارها با دوندگی بالای خود فشار بی امانی را به خط دفاع رئال مادرید وادار نمود و حتی اگر بخت با او یار بود می توانست شمار گل های خود را در این بازی نیز افزایش دهد. سوارز با 33 پاس سالم، 2 پاس کلیدی، 3 دوئل موفق، 2 دریبل موفق و نمره 9.6 در غیاب لیونل مسی بهترین بازیکن بارسلونا لقب گرفت و بدین ترتیب او مرد شماره یک نیوکمپ شناخته شد.
اولین چالش سرمربی جدید رئال مادرید چه خواهد بود؟
از سوت شروع تا پایان بازی، سازماندهی بازیکنان رئال در درون زمین به هم ریخته بود. ایسکو بسیار گنگ و ناهماهنگ در جلوی خط دفاعی در میانه میدان قرار داشت و توپ های زیادی را لو می داد. راموس و واران در دفاع هم پراشتباه ظاهر شدند و فاصله کاسمیرو و شکاف بین او و خط دفاعی نیز در بسیاری از صحنه های بازی به چشم می خورد. پس از ورود وازکز، رئال مادرید تنها 10 دقیقه نبض بازی را در اختیار گرفت ولی عدم حمایت از او به دلیل از کار افتادن بیل، کروس و مودریچ باعث شد تا وازکز نیز نتواند به آن شکل نفوذ کند تا بیشتر از این او و رئال اسیر ضدحملات مرگبار بارسلونا نشوند. در تصویر زیر که در دقیقه 33 بازی در نیمه اول انتخاب شده است، به خوبی نماینگر فاصله زیاد بازیکنان رئال مادرید از یکدیگر و فضای نسبتا زیادی است که بین آن ها ایجاد شده است. فضایی که هافبک های خلاق بارسا نهایت استفاده را از آن برده و بازی هماهنگ خود را در نیمه اول به شاگردان لوپتگی، دیکته کردند.
به نظر می رسد مرد اول کادر فنی لوس بلانکوس در آینده ای نزدیک، آنتونیو کونته باشد. سرمربی که برای نظم و دیسیپلین اهمیت زیادی قائل است. حال چه کونته و یا هر سرمربی دیگری هدایت رئال مادرید را برعهده بگیرد، باید ابزارهای مناسب کار او که بازیکنان کلیدی در پست های مختلف هستند، نیز برای او فراهم شود. بدون بازیکنان کلیدی به خصوص در خط حمله و دفاع شاید هر سرمربی دیگری، به سرنوشت لوپتگی دچار شود. حال باید به نظاره نشست که آیا رئال مادرید در سایه سرمربی جدید خود، می تواند به روزهای درخشان خود در اروپا و لالیگا برگردد؟
خلاصه بازی
