🔻به تاریخ پر فراز و نشیب یک قرن از فرانسه می پردازیم؛ با ما همراه باشید...🔻
انتصاب نکر به مفتشی کل مالیه
پس از عزل تورگو، نِکِر جانشین او شد. او که یکی از دشمنان تورگو بود، در ژنو صرافی داشت و ۵ سال مفتش کل مالیه ماند. هرچند یه مانند تورگو معتقد به صرفه جویی بود اما از سال ۱۷۷۸ به بعد و جنگ های آمریکا مجبور به خرج های گزاف و در نتیجه استقراض شد. در سال ۱۷۸۱ مجموع کل قروض به ۴۸۰ میلیون لیره رسید. پس از بالا گرفتن اعتراضات به نکر، او در همان سال ۱۷۸۱ اقدام به انتشار مخارج و عایدات کشور کرد که بر این اساس عایدات ۱۰ میلیون لیره بیشتر از مخارج بود. در حقیقت اما چنین نبود و با احتساب مخارج جنگ، مخارج ۹۰ میلیون بیشتر از عایدات می شد. طی نزدیک به یک هفته روزنامه ای که اینها را منتشر کرده بود ۱۰۰ هزار نسخه به فروش رساند. این کار نکر اما موجب غضب درباریان و صدراعظم شد، چرا که آنها دوست نداشتند عوام الناس از مبلغی که در دربار خرج می شود باخبر شوند و زین پس سعی در بیرون راندن نکر از اریکه قدرت کردند.
نکر به مانند تورگو (که پیشنهاد ساحت انجمن های بلدی را داده بود) پیشنهاد ساخت انجمن های ایالتی را به شاه داد. شاه تنها اجازه داد که این انجمن ها در یکی از ایالات کشور اجرا شود. مقامات عالیه ناگهان دریافتند که در این ایالت تساوی مالیات پرداختی و حق شرکت ملت برای انتخاب نمایندگانشان بوجود آمده است. پس از اینکه اجرای انجمن های های ایالتی در آن یک ایالت جواب داد، نکر پیشنهاد بوجود آوردن این انجمن ها در تمامی ایالات را داد، اما مورپای صدراعظم به شاه گفت که مجلس با این اقدام مخالفت خواهد کرد. بر این اساس نکر از سمت خودش استعفا داد (۱۹ مه ۱۷۸۱).
دوران کالون
پس از نکر، کالون روی کار آمد. او فردی عوام فریب، هوشیار و خشن بود. در حالیکه در زمان او جنگی نبود اما مبلغ ۴۸۷ میلیون لیره قرضه گرفته شد؛ بیش از مبلغی که نکر در طول جنگ آمریکا وام گرفت. در تاریخ ۲۰ اوت ۱۷۸۶ کالون پیشنهادی بعنوان "نقشه بهبودی اوضاع مالیه" به شاه ارائه کرد که کاملا مطابق با پیشنهادات نکر و تورگو بود، شاه از این پیشنهادات و اینکه حرف همه آنها یکی بود عصبانی شد.
تشکیل مجلس بزرگان
در فوریه ۱۷۸۷، کالون چون می دانست که پیشنهاداتش با مخالفت مجلس روبرو می شود، مجلسی با حضور اعیان و معاریف مملکت بنام "مجلس بزرگان" را تاسیس کرد. در این مجلس هرچند پیشنهادات مبنی بر انجمن های ایالتی، الغای سخره و آزادی غلات توسط نمایندگان پذیرفته شد، اما بحث مالیات برای تمامی طبقات، تا زمان مشخص شدن دلیل کسری بودجه، توسط نمایندگان رد شد. چون که کالون خواستار وضع مالیات برای تمامی طبقات بود، همه اعیان با او بد شدند و از این رو تحریک شاه از سوی ماری آنتوانت و کنت دو پروانس موجب عزل کالون در تاریخ ۸ آوریل ۱۷۸۷ شد.
بری ین، مفتش کل مالیه می شود
لومنی بری ین، اسقف شهر تولوز که از دسته معترضین هم بود، جانشین کالون شد. او به مانند کالون می خواست مالیات همگانی را وضع کند و علاوه بر این مالیات دیگری بنام "مالیات تمبر" را هم وضع کند اما مجلس بزرگان آن را رد کرد و در نتیجه بری ین مجلس بزرگان را "منحل" کرد (۲۵ مه ۱۷۸۷).
پارلمان هم این لوایح را نپذیرفت و به مانند مجلس بزرگان خواستار ارائه دخل و خرج مملکت شد. پارلمان پس از رد این پیشنهاد از سوی شاه به او اخطار داد که نمی تواند به تنهایی مالیات جدیدی وضع کند و بنابر تقاضای مجلس بزرگان خواستار دعوت از مبعوثان طبقات ثلاثه شد (۳۰ ژوئیه ۱۷۸۷).
این صحبت پارلمان موجب شد که بری ین اعضای پارلمان را به تروا تبعید کند. در این شهر همچون فاتحان از اعضای پارلمان پذیرایی صورت گرفت. در پاریس هم شورش بوجود آمد و مردم ملکه را دشنام دادند و او را "مادام دفی سیت" نامیدند. دولت همچنان در برابر پیشنهاد مالیات مسکوت مانده و سپس پارما را به پاریس منتقل کرد (سپتامبر ۱۷۸۷).
منبع: تاریخ آلبرماله، با اندکی تخلیص
تاریخ یک قرن از فرانسه (۱)
تاریخ یک قرن از فرانسه (۲)
تاریخ یک قرن از فرانسه (۳)
