تو همین ابتدا باید دومین صعود تیم پرسپولیس از بدو تاسیس این تیم به فینال یک تورنمونت آسیایی ( البته با احتساب تورنمونت جام در جام آسیا ) رو تبریک بگم! بلاخره هر تیمی که تلاش می کنه و به این مقطع میرسه تلاشش جای تقدیر داره و ما مثل شما هیچوقت ماهیت و ارزش یک تورنمونت رو صرفا به خاطر اینکه خودمون توش نتیجه نگرفتیم زیر سوال نمی بریم.
چه خوشتون بیاد چه خوشتون نیاد استقلال تو تاریخ رقابت های آسیایی 4 بار به فینال مسابقات رفته و از این 4 بار دو مرتبه به قهرمانی رسیده. منتها هوادارای پرسپولیس که تا همین امشب از کمبود افتخار در سطح آسیایی رنج می بردن همیشه سعی می کردن با به کار بردن عبارات مسخره آمیز و فان مثل "تورنمونت چهار جانبه" و " کوپا امجدیه " سطح این مسابقات رو پایین جلوه بدن و ناکامی های ادامه دارشون رو توجیه کنن. احتمالا در پاسخ به این سوال که "چرا تیم پرسپولیس تو همون زمانی که سطح مسابقات پایین بود هیچوقت سعی نکرد افتخاری کسب کنه؟" جواب میدن که چون ارزشی نداشت و برامون مهم نبود! در اصل چون دستمون به گوشت نمیرسید ... آره همون :)
انتظار میره که اینقدر درک و فهم فوتبالی داشته باشید که بفهمید موفقیت های استقلال تو آسیا باید نسبت به سطح مسابقات تو همون دوره ارزیابی بشه. اگه تعداد تیم ها کم بوده ( که فقط مربوط میشه به 1970) خب این شرایط برای همه تیم ها یکسان بوده و اینکه فینال تو تهران - استادیوم امجدیه برگزار شده دلیل بر بی ارزش بودن اون تورنمونت نیست چون تو دهه 50 ما سابقه میزبانی مسابقات المپیک هم داشتیم و به خاطر روابط بین المللی خوبمون به ما میزبانی می دادن و شرایط با الان فرق داشت. یا اینکه عزیزان با تمسخر میگن شما تو فینال "تیم مکابی تل آویو" رو بردید به خاطر اینه که نمیدونن مکابی تل آویو تو دهه 70 میلادی یکی از قوی ترین تیم های آسیا بود و خود پرسپولیس هم سال 1969 از همون تیم باخت و از گروهش هم صعود نکرد.
ما آخرین باری که به فینال آسیا رفتیم سال 1999 بود که تو فینال از جوبیلو ایواتا ژاپن باختیم. تو اون سال 28 تیم مسابقات رو برگزار کردند و این نشون میده که ادعای پرسپولیسی ها نسبت به بی ارزش بودن عملکرد آسیایی استقلال حرفای مسخره ای بیش نیست و خلاصه اینکه بالا برید پایین بیایید باید یادتون باشه که دارید به آرزو هایی نزدیک میشین که برای ما حکم خاطره رو داره :)
احتمالا تو ذهن یه نوگل خندان پرسپولیسی این قضیه مطرح میشه که ما چقدر خفن هستیم که با دست خالی و با مظلومیت و نداری تمام به فینال آسیا رسیدیم. همونطور که می بینید دارن خودشون رو جر میدن و حرفایی از معجزه و دست بسته و دست خالی و مظلومیت و محرومیت میزنن که این دستاوردشون رو چند برابر با ارزش تر جلوه بدن.
به این میگن ننه من غریبگی ! یکی از ترفند های "فرار رو به جلو" محسوب میشه تو عرصه سیاست. با این حربه پرسپولیسی ها فشار رو از خودشون برداشتن و اینقدر این حرفا رو زدن که کم کم خودشون هم باور کردن که واو چقدر ما خفنیم چه کار بزرگی کردیم! در این که رسیدن به فینال آسیا تو فرمت جدید مسابقات یک کار بزرگ محسوب میشه شکی نیست و من همون ابتدا به خاطر این موفقیت تبریک گفتم. ولی در اینکه واقعا پرسپولیس مظلومانه به فینال رسید یا نه برخلاف تصوری که خودشون تو ذهن همه ایجاد کردن باید تامل بیشتری بشه.
یکی یکی بخوایم بررسی کنیم :
پرسپولیسا میگن ما از نقل و انتقالات محروم بودیم و به خاطر همین نتونستیم بازیکن بخریم. ---> دقیقا درسته و همین باعث شد شاکله اصلی تیم پرسپولیس حفظ بشه و سطح هماهنگی بین بازیکنا پایین نیاد.
میگن که واویلتا ما ستاره های تیممون هم از دست دادیم و با بازیکنای جوون چه ها نکردیم ! ----> خیلی ببخشید ، عذر میخوایم ! دقیقا شما کیا رو از دست دادید ؟ محسن مسلمان رو که خود برانکو باهاش سر لج افتاد و باعث رفتنش شد و حتی اگه نمیرفت هم هیچوقت دیگه بهش بازی نمی داد. می مونه یه وحید امیری و یه فرشاد احمد زاده. بین این دو تا هم که دیگه فکر کنم قبول دارید سطح وحید امیری بالاتر از فرشاد احمد زاده بود و تو پست وینگر خیلی خوب بازی می کرد. خب الان هم سیامک نعمتی جای وحید امیری قشنگ پر کرده و میشه گفت از اون چیزی کم نداره! بشار رسن هم نقش وینگر رو داره و هم نقش بازیساز و باعث میشه روند بازی تو میانه میدان در اختیار پرسپولیس بمونه. اگه یکم از جو ملتهب و هوچی گری و ننه من غریبگی که عزیزان درست کردن بیاییم بیرون و منطقی فکر کنیم به این نتیجه میرسیم واقعا پرسپولیس از لحاظ مهره چیزی کم نداره تو زمین و فقط میشه گفت که تو نیمکت دستش بسته و خالی بود.
ولی شما یه نگاه به استقلال سال قبل و استقلال امسال بندازید! خودتون متوجه میشید در واقعیت کدوم تیم محروم بود :)
استقلال تو تمام خطوط ستاره های کلیدیش رو از دست داد. تو خط دفاع مجید حسینی که هم قطع توپ هاش بی نظیر بود و هم تو نبرد های هوایی بی نقص بود.تو پست دفاع چپ هم نورافکن رو از دست دادیم و مجبور شدیم زکی پور که ذخیره اون بود رو بیاریم روی کار.
تو خط هافبک امید ابراهیمی که هم هافبک دفاعی فوق العاده ای بود و هم یه تنه مدیریت و فرماندهی بازیکنا رو وسط زمین به عهده داشت. اصلی ترین بازیکنی که ما از دست دادیم و یکی از مهم ترین دلایل اصلی موفقیت استقلال تو سال گذشته بود ، سرور جباروف بود که حتی باعث شد یک سری آدما هم نسبت به بودنش تو زمین ناراحت بشن و آرزو کنن که حتی شده دو بازی هم محروم بشه !
تو خط حمله تیامی رو از دست دادیم که میانگین هر 73 دقیقه گل رو داشت و هر آدم عاقلی یخورده فکر کنه میتونه به این نتیجه برسه یک سری نتونستن وجود تیام تو این تیم رو تحمل کنن و براشون سخت بود که استقلال همچین مهره خوبی تو فاز حمله داشته باشه. در واقع اونا خوششون نمیومد که فرهاد مجیدی جدیدی ظهور کنه چون با آخریش خاطرات خوبی نداشتن.
خلاصه کاکو اونی که باید ناله مظلومیت سر بده ما هستیم نه شما :) حقیقت شاید تلخ باشه براتون ولی خودتون هم میدونید اگه استقلال سال قبل حفظ می شد شما الان اینجایی که هستید نبودید و در واقع حریف شما السد و الدوحیل نبود ، حریف شما ما بودیم.
باز هم ممکنه تو ذهن یک نوگل خندان دیگه این مسئله مطرح بشه که از دست دادن بازیکنای شما به ما مربوط نیست و مقصرش مدیریت ضعیف باشگاه خودتون بوده. مقصرش افتخاری و توفیقی و اعضای هیئت مدیره بودن که نتونستن بازیکنا رو نگر دارن. دقیقا هم درست میگه! ضعف مدیریتی باعث شد که این بلا سر تیم ما بیاد. ولی یه سوال : افتخاری و توفیقی و اعضای هیئت مدیره گماشته های چه نهادی بودن ؟ مالک این باشگاه کیه ؟ افتخاری کارمند کدوم ارگان بود ؟ قشنگ تر بگم افتخاری عروسک دستی چه کسی بود ؟ :)
چرا همیشه تو این سال های اخیر هر چی گوسفند و مدیر ناشی بوده برای استقلال انتخاب شده ؟ یکی ممکنه بگه خب اینا همه تصادفیه و دیگه بستگی به شانستون داره. وزارت تاس میندازه خیلی رندوم مدیر ( عباس ملکی، حسن زمانی ، رضا افتخاری ، پندار توفیقی) برای باشگاه های تحت تملکش انتخاب می کنه! دیگه قضاوت با شما.
خلاصه کلام اینه که تا وقتی استقلال دست بخش خصوصی نیوفته و مدیریتش از نهاد دولتی سرمشق بگیره و خیلی ساده هر وقت تیم اوج گرفت تیشه هایی از همه جهات به ریشه استقلال حمله ور بشه ، ما تا اون موقع خیلی سخت و دشوار می تونیم به موفقیت های بزرگ دست پیدا کنیم. هر چند امید زیادی دارم که استقلال با شفر با همین بازیکنای جدید و جوون دوباره اوج بگیره و ایشالله همین اتفاق هم میوفته.
