چه حسی داری آقای طارمی؟
الغرافه خوش میگذره؟
بهترین تیم های لیگت کدوما بودن؟
کی حذفشون کرد؟
تونستی بری اروپا؟
افتخاری به دست اوردی؟
اونجا تو قطر دوستت دارن؟
فوتبالت پیشرفت کرد؟
راستی،
ناراحت نیستی که فینال اسیا رو از دست دادی؟
یه قهرمانی دیگه لیگ و ۳ تا بازی تاریخی آسیایی تو جهنم آزادی رو از دست دادی؟
ناراحت نیستی که تو تیمی بازی میکنی که بزرگ تر هاش توسط پرسپولیس ، با همین دست های خالی رفتن کنار؟
ولی ما خوشحالیم که نیستی. چون الان به ۱۱ نفر قرمزپوش زمین عشق میورزیم. هیچ نخاله ای توشون نیست. هیچ بی غیرتی توشون نیست. هیچ دزد هفت خطی توشون نیست.
چقد خوبه که نیستی آقای طارمی. چقد خوبه که وضع خودت و تیمت خرابه. چقد خوبه که فوتبالت رو به زواله. چقد خوبه که موفقیت پرسپولیسو از خونه باید ببینی. و چقدر بهتر میشه که از صحنه فوتبال کشور محو بشی
۳ تا بی غیرت دیگه هم اول فصل رفتن. از محرمی که ۰ تا ۱۰۰ پیشرفتشو مدیون برانکو و پرسپولیس بود و به همین سادگی ول کرد و رفت گرفته تا آقا وحید امیری خوش اخلاق که نشون داد تو بی غیرتی دست کمی از احمدزاده که الان تو تبدیل به بازیکن بی خاصیت، تو یه تیم مزخرف از یک لیگ مزخرف شده،نداره.
آره ۳ تا دیگه هم‌رفتن. رفتن و با تمام سختی هایی که به تیم وارد کردن، باعث شدن بدون دغدغه عاشق تک تک بازیکنای باقیمونده باشیم. ولی تو یه درجه دیگه ای از بی غیرتی رو معنا کردی.
با وجود تمام ضربه هایی که به تیم زدی، بازم حاضر نشدی بمونی و حدال اشتباهاتتو جبران کنی.
رفتی به امید چی؟
پیشرفت؟
افتخار؟
موفقیت؟
به کدومشون رسیدی؟
راستشو بگو،
چه حسی داری آقای طارمی؟
