طرفداری- در پایان فصل ِ فوق العاده 2008/09، بارسلونا با به دست آوردن لالیگا، لیگ قهرمانان اروپا و کوپا دل ری، به تیمی دست نیافتنی تبدیل شده بود. تیمی که در آن سال ها چندان ظهور نمی کرد. بلوگرانا زیر دست فرزند پرورش یافته خود یعنی پپ گواردیولا، بر بام جهان ایستاده بود. صرف نظر از زمان و مکان، بارسا با به نمایش گذاشتن ترکیبی از شهر، هنر، روح و ورزش، به دنیای رویایی خود رسید. دنیایی که قلب بسیاری را تسخیر کرد. با این حال قرار نیست به این دوران اشاره کنیم.
پپ گواردیولا روی نیمکت بارسلونا با ستارگان بسیاری مخالف کرد که شاید بزرگترین آن ها، زلاتان ابراهیموویچ بود. خریدی 59 میلیون پوندی که فقط به خاطر ربودن از چنگال رئال مادرید و منچستریونایتد خریده شد، اما با بحث هایی میان او و گواردیولا پیش آمد، به بدترین شکل از بارسا جدا شد و به صورت قرضی با حق خرید 24 میلیون یورویی به میلان پیوست.
قرار نیست محوریت داستان ماِ زلاتان گردن کلفت باشد. اگر یادتان باشد، بارسلونا بازیکنی اوکراینی به نام دیمیتریو چیگرینسکی خرید. مردی که سرنوشتی مشابه ابراهیموویچ داشت. او هم یکی دیگر از خریدهای بدشانس گواردیولا در تابستان بود. همان تابستانی که زلاتان در میان 55 هزار تماشاگر، به هواداران معرفی شد، چیگرینسکی هم با مبلغ 20 میلیون پوند راهی بارسلونا شد. او مدافع وسط اوکراینی بود.
او به واسطه موهای بلند، چهره کاملا ناشناخته، کمتر مورد توجه هواداران قرار گرفت و از همان ابتدا نه تنها راهی به دل هواداران نیافت، بلکه انتظار می رفت تا سالیان سال در لیست بدترین خریدهای بلوگرانا قرار گیرد. اما شاید چیگرینسکی لایق اتفاقات بهتری بود. شاید بهترین نبود و حتی شاید ویژگی هایی که پپ می خواست را نداشت، اما در دقایقی که بازی کرد، تعصب خوبی نشان داد.
درست پس از 851 دقیقه بازی برای بارسلونا، چیگرینسکی با 15 میلیون پوند به شاختار دونتسک بازگردانده شد. پپ بارها عنوان کرد در چیگرینسکی پتانسیل خوبی می بیند و خواستار نگه داشتنش بود، اما ساندرو راسل، رئیس وقت بارسلونا، به دلایل اقتصادی تصمیم به فروش این مدافع اوکراینی گرفت. همه چیز دست به دست هم داد تا چیگرینسکی به زادگاهش برگردد.
انتظارات‌مان از زندگی، هیچگاه آن چیزی نمی شوند که می خواهیم. از مدافع محبوب پپ بودن تا برگشتی دوباره به شاختار و ناپدید شدن. مشخصا این چیزی نبود که جامعه فوتبال از چیگرینسکی انتظارش را داشت. مردی با موهایی رشک آور که نامش را حتی زبده ترین گزارشگران تلویزیونی که نمی توانستند تفلظ کنند. دیمیتریو، در سن 17 سالگی اولین بازی‌اش را انجام داد و سپس به تیم متالورخ زاپوریژیژیا قرض داده شد تا اعمهارت هایش بهتر شود.
پس از آن تجربه، حالا دیمیتریو آماده بود به تیم اصلی شاختار برود و بزرگترین چالش عمرش را در همان بازی آغازین برای شاختار تجربه کند. لیگ قهرمانان اروپا و مصاف با بارسلونا. میرشا لوچسکو، سرمربی وقت شاختار، در سال 2005 اذعان کرد چیگرینسکی آماده نشان دادن ظرفیت های خودش است و حضور در متالورخ، تجربه‌ای مثبت بوده. در طول فصل 2006/07، چیگرینسکی با صلاحدید لوچسکو در قلب خط دفاعی قرار گرفت.
شاختار آن زمان از حضور بازیکنانی چون: فرناندینیو، الانو و داریو سرنا بهره می برد. چیگرینسکی در فینال جام حذفی که با پیروزی 2-1 تیمش برابر دینامو کیف همراه بود، کاپیتان تیمش شد. نمایش های درخشان دیمیتریو که اغلب مقابل چشمان استعدادیابان تیم های برتر اروپا بود، ادامه داشت. پیشنهادهای بسیاری به وی شد، او اعتقاد داشت هنوز زود است از زیر سایه لوچسکو و زمان بازی ثابتی که در شاختار به دست می آورد، خارج شود.
چیگرینسکی در فصل پایانی خود در شاختار، کمک کرد در رقابتی که یوفا کاپ نامیده می شد، وردربرمن را شکست دهند. البته پیش از این رقابت ها، دیمیتریو کار خودش را کرده بود و توجه غول های کاتالان را به خود جلب کرده بود. آن ها پشت سر بارسلونا و اسپورتینگ لیسبون، سوم شدند. در طول هردوبازی با بارسا، چیگرینسکی موفق شد پپ را تحت تاثیر قرار دهد.
تیکستی بگیرستین به خواست پپ و به عنوان جانشین پیکه و پویول، تصمیم گرفت این مدافع اوکراینی را به نیوکمپ ببرد. بالاخره پپ، مردی که می خواست را به دست آورد. چیگرینسکی اکنون بازیکن بارسلونا شده بود. قهرمانان اروپا می توانستند هر مدافعی که می خواهند را به خدمت بگیرند، اما انتخاب آن ها چیگرینسکی بود. مارکزی پیر و همیشه مصدوم، دیگر باید کم کم جای خود را به مدافع آماده، جوان و پا به توپ تر می داد و تمام این ویژگی ها برازنده چیگرینسکی بود. از همان اول هم پپ، چیگرینیسکی را سرمایه ای برای آینده می دانست. به همین دلیل اعتقاد داشت باید زمان هماهنگی با فرهنگ کشور اسپانیا را به او دهد و سپس کم کم وارد ترکیب اصلی کند. کاملا مشخص بود چیگرینسکی مشکلاتی دارد. او در مصاحبه با روزنامه های اسپانیایی، اذعان کرده بود:
همه اسپانیایی صحبت می کنند و انتظار دارم من هم به زودی یاد بگیرم. الان سخت است، اما به زودی قول می دهم. فقط پیکه و یحیی توره انگلیسی صحبت می کنند، اما می خواهم اسپانیایی صحبت کنم.
پپ همیشه در مصاحبه های خود برای دیمیتریو، از صفت «فوق العاده» استفاده می کرد. بعدها دیمیتریو اظهار نظر جالبی انجام کرده بود. «وقتی با بارسا قرارداد امضا کردم، فکر نمی کردم همه چیز راحت باشد، اما نمی دانستم همه چیز هم سخت خواهد بود. اینجا از طرف مردم، رسانه ها و باشگاه فشار زیادی وجود دارد. خواسته من یک چیز است، اما واقعیت طور دیگری است.»
برخلاف تصورات، گواردیولا مرد عجیبی نیست، او فقط با فوتبال زندگی می کند و چیزهایی را می بیند که دیگران قادر به دیدنش نیستند. او به چگرینسکی اعتماد زیادی داشت، اما راسل بر این باور بود فروش مدافع اوکراینی برای درست کردن اوضاع اقتصادی باشگاه ضروری است. راسل همچنین این را می دانست هیچکس برای جدایی چگیرینسکی اشک نخواهد ریخت، بنابراین انتقال ساده ای می توانست باشد.
گاهی اوقات رفتن به تیم بزرگتر، چندان هم رویایی نیست. گاهی می تواند دوران بازیگری یک بازیکن را نابود کند، درست مانند مرد خوشتیپ اوکراینی که از صحنه اصلی فوتبال، محو شد. هر بازیکنی نمی تواند زلاتان ابراهیموویچ باشد که با انگیزه‌ای مثال زدنی، همیشه در اوج باشد. آن غول سوئدی با وجود بی مهری هایی که در اسپانیا دید، هرگز تسلیم نشد. همه چیز در پایان به تلاش بر می گردد. فراموش نکنید، این تنها یک مورد از جرگه فوتبالیست های با استعداد بود که نتوانستند زیر فشار دوام بیاورند.
به قلم مت گالت در وب‌سایت thesefootballtimes
