طرفداری - پس از تقریبا یک سال دوری از جهان فوتبال، جامپیرو ونتورا به مربیگری در سری آ بازگشت. شروع افتضاح کیه وو در این فصل باعث شد لورنتزو دی آنا اخراج شود و دشمن شماره یک هواداران فوتبال ایتالیا، جانشین او شود. تصمیمی که ابروهای زیادی را بالا برد. در حالی که هواداران ایتالیا سعی می کنند غم حذف در پلی آف جام جهانی 2018 مقابل سوئد را هضم کنند، ونتورا به کار بازگشته و می خواهد خودش را ثابت کند اما آیا سقوط نکردن با کیه وو همه چیز را درست می کند؟
انتخاب سرمربی سابق تیم ملی ایتالیا قطعا عجیب بود اما هیئت مدیره کیه وو امیدوار است شرایط طور دیگری نسبت به تیم ملی ایتالیا رقم بخورد. پیدا کردن مربی ای با تجربه ونتورا آسان نیست زیرا او در 16 تیم ایتالیا کار کرده و بهترین نتایجش در باشگاه های کوچکتر بوده است. جایی که انتظارات نسبت به تیم ملی ایتالیا بسیار پایین تر است.
نمی خواهیم به کیه وو بی احترامی کنیم اما حضور در کیه وو برای ونتورا بهترین شانس است تا به رستگاری برسد زیرا در حال حاضر برچسب یکی از بدترین مربیان تاریخ آتزوری را حمل می کند. کار او در بعضی از باشگاه ها اصلا بد نبوده است. در تورینو، او گراناتا را از تیمی که برای بقا می جنگید، به تیمی تبدیل کرد که برای کسب سهمیه لیگ اروپا تلاش می کرد. کار او در تورینو عالی بود. همچنین در اواسط دهه 90، او موفق شد لچه را در دو فصل متوالی از سری سی به سری آ برساند. ونتورا در فصل 1997-1998 هم موفق شد با کالیاری به سری آ صعود کند. این بهترین نتایج او در دوران طولانی مربیگری اش بوده است.
با این حال، با وجود دستاوردهای قابل احترام ونتورا طی سالیان دراز، انتخاب کیه وو هنوز به نظر عجیب می آید. مخصوصا وقتی آمار ونتورا در سقوط نکردن تیم هایش را مرور کنیم. کیه وو هم همین هدف را دارد. مربی جدید کیه وو در دو فصل متوالی در سال های 2005 و 2006 نتوانست از سقوط مسینا و ورونا به سری بی جلوگیری کند. همچنین باری که تحت هدایت آنتونیو کونته بسیار جذاب بود، یک سال بعد با ونتورا سقوط کرد و او در میانه فصل اخراج شد. نتایج خوب ونتورا در تورینو و چند تیم دیگر طی سال ها نشان می دهد که مرد متولد شهر جنوا مربی افتضاحی نیست. او فقط لایق نشستن بر روی نیمکت آتزوری نبود. همه از آن افتضاح خبر داریم که چطور ایتالیا مقابل سوئد از رسیدن به جام جهانی بازماند اما چیزی که هواداران ایتالیا بیشتر از آن آزار داد، بهانه های عجیب ونتورا پس از ناکامی اش بود.
طوری که او فدراسیون را مقصر دانست. گفت ایراد از بازیکنان جوان است و حتی به بازیکنان باتجربه هم رحم نکرد و گفت آنها علیه او توطئه چینی کرده بودند. این حرف ها، ونتورا را منفورتر از همیشه کرد. او اشتباهاتش را نپذیرفت و همه را مقصر دانست، به جز خودش:
چکار می توانم انجام دهم؟ متاسفانه اینطور شد. من یکی از بهترین رکوردهای 40 سال اخیر را داشتم و فقط در 2 بازی شکست خوردم.
این صحبت های ونتورا دقیقا پس از عدم راهیابی ایتالیا به جام جهانی 2018 بود و ماه های بعد او سعی کرد فدراسیون و بازیکنان ایتالیا را مقصر بداند. کاری که ونتورا با ایتالیا کرد، شاید دهه ها در ذهن هواداران فوتبال باقی بماند. او باعث تخریب وجهه ایتالیا در سراسر جهان شد و بازیکنان بزرگ و باتجربه ایتالیا مانند بوفون، ده روسی و بارتزالی به بدترین شکل ممکن از تیم جدا شدند. کیه لینی اخیرا با دعوت مانچینی بازگشت به تیم ملی را پذیرفت اما این چیزی را تغییر نمی دهد و حیثیت از دست رفته فوتبال ایتالیا برای احیا، به سال ها زمان نیاز دارد.
حضور ونتورا در تیم ملی ایتالیا هیچ سودی نداشت و هیچکس برنده نبود و با وجود آنکه نباید دوران مربیگری یک فرد را به خاطر عملکرد در چند بازی قضاوت کنیم اما شکست او و رفتارهای پس از شکست، باعث شد بازنده ترین فرد این داستان باشد. فراموش نکنیم که او حتی پس از عدم راهیابی ایتالیا، حاضر به استعفا نبود و هنوز به مسائل مالی فکر می کرد!
رفتار ونتورای 70 ساله باعث می شود از او در فکرمان به عنوان یک پیرمرد ترش رو یاد کنیم و با توجه به ناکامی اش در چنین باشگاه برای جلوگیری از سقوط، شانس موفقیتش در کیه وو بسیار کم است. با این حال اگر هم به هر نحوی، او موفق شود اهداف کیه وو را برآورده کند و نشان دهد همه اشتباه می کنند، باز هم به نظر می آید برای رستگاری دیر است.
ونتورا: میراث‌دار پیرترین ایتالیای نیم قرن گذشته بودم؛ از اینکه تبدیل به کیسه بوکس شده‌ام، خسته‌ام
زوف خطاب به ونتورا: یک مربی تنها انتخاب کننده بازیکنان نیست و باید اصول مربیگری را بشناسد
