در دهه‌های گذشته پیکارهای تیم‌های ملی فوتبال آلمان و هلند معمولا در سایه‌ی انزجار برگزار شده بودند. حضور بازیکنان هلندی در بوندس‌لیگای آلمان اما در سال‌های اخیر تاثیری تنش‌زا در برخوردهای میان دو تیم داشته است.
استفاده رونالد کومان از پیراهن یادگاری تیم ملی آلمان به عنوان "کاغذ توالت" یا تف انداختن فرانک رایکارد به موهای رودی فولر از صحنه‌هایی هستند که فوتبالدوستان آنها را با شنیدن عنوان "دوئل میان آلمان و هلند" بی‌درنگ به خاطر می‌آورند. بر پیکارهای که در دهه‌های گذشته میان ملی‌پوشان دو کشور انجام شده، معمولا انزجاری متقابل و در مواردی حتی تنفر آشکار حاکم بوده است.
در دوران اخیر اما روابط طرفین کمی آرام گرفته و پیکارهای میان تیم‌های ملی هلند و آلمان در جوی به مراتب دوستانه‌تر در مقایسه با گذشته برگزار شده‌اند.
پویایی روزافزون تیم ملی آلمان با ارائه فوتبالی جذاب از یک سو و حضور پررنگ بازیکنان هلندی در بوندس‌لیگای آلمان بدون شک در این روند تنش‌زا بی‌تاثیر نبوده‌اند. این نوشته مروری است بر مهم‌ترین دوئل‌های تاریخی میان این دو تیم در طی ۴۰ سال گذشته که در طول تاریخ خود مجموعا ۳۸ بار به مصاف هم رفته‌اند.
جام جهانی ۱۹۷۴، دیدار فینال
در فینال جام جهانی ۱۹۷۴ که در تاریخ ۷ ژوئیه در استادیوم المپیک مونیخ برگزار شد، تیم ملی هلند با رهبری یوهان کرویف به مصاف آلمان رفت که هدایت آن در میدان را فرانتس بکن‌باوئر بر عهده داشت.
هلندی‌ها تحت سرمربی‌گری ریونس میشل "فوتبال تام" را به نمایش می‌گذاشتند و در آن دوران مدعی قهرمانی محسوب می‌شدند. ملی‌پوشان آلمان دو سال پیش از آن بر جام قهرمانی اروپا بوسه زده و حال در خانه خود برای کسب قهرمانی جهان خیز برداشته بودند.
تیم ملی فوتبال هلند پس از ۹۰ دقیقه با نتیجه ۲ بر یک مغلوب تیم میزبان شد. بسیاری از هلندی‌ها این ناکامی را در کنار دوران اشغال کشورشان توسط نیروهای نازی، یکی از تلخ‌ترین تجربیات تاریخ خود تلقی می‌کردند و از همان زمان بود که آتش انتقام‌جویی در دل آنها شعله‌ور شد.
جام جهانی ۱۹۷۸، مرحله‌ی دوم
رینوس میشل، سرمربی معروف هلندی زمانی گفته بود: «فوتبال جنگ است!» هلندی‌ها که در سال ۱۹۷۴ این "جنگ" را به آلمان‌ها باخته بودند، در نبرد با آلمان در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین نیز نتوانستند پیروز میدان را ترک کند.
دیدار دو تیم در دور دوم با تساوی ۲ بر ۲ خاتمه یافت. البته هلند بر خلاف آلمان موفق شد به فینال بازی‌ها برسد، هرچند در بازی پایانی از آرژانتین شکست خورد و به عنوان نایب‌قهرمانی جهان دست یافت.
جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۸، مرحله‌ی نیمه‌نهایی
برای دیداری که در روز ۲۱ ژوئن سال ۱۹۸۸ در مرحله‌ی نیمه‌نهایی جام ملت‌های اروپا در هامبورگ میان آلمان و هلند برگزار شد، شاید بتوان عنوان «پیکار تنفر» را برگزید. رود خولیت، کاپیتان نارنجی‌پوشان هلند، پیش از بازی فریاد می‌زد: «ما شما را می‌خوریم!»
در دقیقه ۵۵ لوتار ماتئوس توپ را از نقطه‌ی پنالتی وارد دروازه هلند کرد. ۲۰ دقیقه‌ی بعد رونالد کومان، مدافع هلند، با گل خود از روی نقطه‌ی پنالتی بازی را به تساوی کشاند و دو دقیقه مانده به پایان بازی، مارکو فان باستان، ستاره‌ی درخشان آن دوره از بازی‌ها، با گلی تماشایی نخستین پیروزی تاریخی هلند بر آلمان را رقم زد.
رونالد کومان چنان تحت تأثیر این موفقیت قرار گرفته بود که با پیراهن اولاف تون، بازیکن تیم ملی فوتبال آلمان که به یادگار گرفته بود، در همان وسط زمیان کاری را کرد که معمولا با کاغذ توالت انجام می‌شود. جو حاکم چنان پرتنش و متلاطم بود که یکی از مفسران هلندی پس از بازی به یکی از همکاران آلمانی خود پشت کرد و شلوار خود را به علامت تحقیر پایین کشید.
مردم هلند پس از این پیروزی به خیابان‌ها ریختند و جشنی بر پا کردند که بی‌شباهت به جشن آزادی کشورشان از چنگ نازی‌ها در سال ۱۹۴۵ نبود. نشریه‌ی هلندی "د تلگراف" در آن زمان نوشت: «بالاخره انتقام گرفتیم!»
جام جهانی ۱۹۹۰، مرحله‌ی یک‌هشتم نهایی
در پی دیدار پرتنش ۱۹۸۸ در هامبورگ، جو حاکم بر بازی‌های دو تیم مسموم‌تر از گذشته شد. در روز ۲۴ ژوئن ۱۹۹۰، یعنی دو سال پس از پیروزی هلند بر آلمان، ملی‌پوشان دو کشور در دور یک‌هشتم نهایی جام جهانی ایتالیا مقابل هم صف‌آرایی کردند.
فرانک رایکارد، مدافع تیم ملی هلند، قابلیت‌های خود در رقابت با لاما را به نمایش گذاشت و دو بار آب دهان خود را به موهای رودی فولر انداخت. داور هم برای آرام کردن جو مصلحت را در آن دید که هر دو بازیکن را از زمین اخراج کند. جالب توجه آنکه رایکارد و فولر شش سال بعد دست دوستی به سوی هم دراز کردند و پرونده‌ی این حرکت غیرورزشی را بستند.
در نهایت تیم ملی آلمان موفق شد با نتیجه ۲ بر یک از سد هلند بگذرد و انتقام ناکامی دو سال پیش را از نارنجی‌پوشان بگیرد.
جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۲، مرحله‌ی گروهی
تیم ملی هلند که در دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی همچنان در صف تیم‌های پرقدرت و برتر اروپا قرار داشت، در مرحله‌ی گروهی مسابقات ۱۹۹۲ در سوئد، با نتیجه ۳ بر یک از سد آلمان گذشت. البته این بازی در مقایسه با پیکارهای پیشین دو تیم در جو به نسبت آرام‌تری برگزار شد.
سرمربی‌گری آلمان در این دوره از بازی‌ها را برتی فوگتس بر عهده داشت. ملی‌پوشان آلمان عیلرغم شکست از هلند توانستند به فینال مسابقات راه یابند، اما در دیدار پایانی دو بر صفر از دانمارک شکست خوردند و به نایب‌قهرمانی بسنده کردند.
جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴، مرحله‌ی گروهی
تیم‌های ملی آلمان که تا سال ۲۰۰۴ در دیدارهایی تدارکاتی و دوستانه رویاروی هم قرار گرفته بودند، در مسابقات جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴ در پرتغال بار دیگر در چارچوب یک تورنمت مهم در مقابل هم صف‌آرایی کردند.
نشریه‌ی سوئیسی "دی شوایتسر ولت‌وُخه" در آن زمان در پیش‌گزارشی در ارتباط با دیدار دو تیم از "جنگ ۳۰ ساله، از ۱۹۷۴ تا ۲۰۰۴" نوشته بود. دوئل هلند و آلمان این بار به نتیجه تساوی یک بر یک خاتمه یافت، البته ملی‌پوشان آلمان در همان مرحله‌ی گروهی بازی‌ها را وداع گفتند و راه خانه را در پیش گرفتند.
تیم ملی فوتبال آلمان در سال‌های گذشته تغییر و تحولی اساسی را پشت سر گذاشته و به گفته‌ی برخی از کارشناسان، فوتبالی "هلندی" از خود به نمایش می‌گذارد. این تیم یکی از بهترین بازی‌های خود را در مسابقه‌ی یادشده ارائه کرد و سه بر صفر نارنجی‌پوشان را در هم کوبید. در مقابل برخی از صاحبظران هلندی بازی تیم ملی کشورشان را به بازی خشک و نتیجه‌محور تیم آلمان در گذشته تشبیه می‌کنند.
در حال حاضر روابط دوستانه‌ی گسترده‌ای میان ملی‌پوشان هلند و آلمان که در باشگاه‌های مشترک توپ می‌زنند، حاکم است. با وجود این، آتش نیش و کنایه کاملا فروکش نکرده است.
