LEO 14<p>زلاتان جدا از اینکه به لحاظ فنی هنوز کار امد هس ، به لحاظ روانی هم میتونه تاثیر عظیمی بر روی جوانان تیم بزاره!</p><p> در دوره اولش در میلان ، به وضوح میشد این امر رو دید که بوآتنگ و پاتو و روبینیو و الشراووی و نوچرینو زیر سایه برادر بزرگتر و با تاثیر پذیری از زلاتان روزهای پرو فروغی رو سپری کردن!</p><p>ولی میلان جدید ، با سیستم جدید شکل گرفته ! اونم با محوریت سوسو در سیستم 4-3-3 .امشب هم دیدیم در اسپانیای پرستاره ، چه درخششی داشت و ستاره ی بلامنازع بازی بود ( هر چند نویسنده ی مبتدی ، هیچ گونه اشاره ی به درخشش سوسو نکرده بود و صرفا با دیدن گل زن بازی همه تیتر و متن رو در تفویض الکاسر گذاشته بود).</p><p>به نظر من نیازی نیس ، این ثبات سیستم رو از بین ببریم. ما با مونتلا هم با همین سیستم جلو میرفتیم و اون سال با توجه به مهره های ضعیف مون و با اتکا به سوسو و بونا ( اماده) تا نیم فصل تیم سوم لیگ بودیم و تنها 6 امتیاز با یوونتوس فاصله داشتیم ، ولی به خاطر تحلیل مهره و بد قولی های برلو وگالی در تقویت تیم، تیم به قهقرا رفت ! بعد هم فاسونه و میراب با تفکرات احمقانه شون سعی در تغییر سیستم با بازیکنان جدید داشتن که همون 5و6 بازی ابتدایی فصل همه به این اشتباه پی بردن و سوسو در مرز نابودی قرار گرفته.</p><p>الان هم با وجود زلاتان باید با 4-4-2 بازی کنیم ، این باز یک ریسک بزرگ هس ، چون در حال حاضر میلان در مسیر درستی قرار داره و فقط برای بهتر شدن نیاز به بازیکنان با کیفیت تر در سیستم فعلی رو داره !</p><p> در 4-4-2 سوسو درخط حمله ازادی عمل نداره ، همینطور باید نقش پررنگی رو در دفاع و خط هافبک ایفا کنه . همین پتانسیل فعلیش رو نابود میکنه. </p><p>4-4-2 باید با کوترونه پلن بی باشه ، نباید دوباره همه چیز رو بهم بریزیم ! یک وینگر و یک هافبک با کیفیت برای ژآنویه کافیه.</p>
