طرفداری | تیم ملی ایتالیا همیشه یکی از موفق‌ترین تیم های فوتبال در قاره اروپا بوده است. لیگ ایتالیا در برهه های مختلف، درگیر جنجال های تبانی و فساد بوده و همین نکته، افت و خیرهای زیادی در تاریخ فوتبال ایتالیا ایجاد کرده است.
اولین بازی بین المللی تیم ملی ایتالیا در سال 1910 و در کشور فرانسه برگزار شد. آنها 6-2 میزبان‌شان را شکست دادند. سرمربی تیم، ویتوریا پوتزو بود. او تا 50سال بعد هم در مقاطع مختلف روی نیمکت مربیگری آتزوری نشست. حتی او در سال 1929 بدون دریافت هیچ دستمزدی این کار را انجام داد.
در دهه 1930 ایتالیا در اختیار موسولینی بود و کشور، حالتی فاشیستی به خود گرفته بود. آنها میزبان جام جهانی 1934 بودند. جنجالی که در مورد داوری های مشکوک به پا شد، نمایش ایتالیای پوتزو در این جام را تحت الشعاع قرار داد. آنها در یک چهارم نهایی برابر اسپانیا قرار گرفتند. لوئیس بائرت، داور بازی، گل ایتالیا را به خاطر خطای بازیکن ایتالیا روی دروازه بان اسپانیا مردود اعلام کرد. بازیکنان لاجوردی پوش دور داور حلقه زدند و به اعتراض پرداختند. داور هم تحت این فشار، تصمیمش را تغییر داد. در ادامه، او یک گل اسپانیا را به خاطر آفساید مردود اعلام کرد. این بازی تکرار شد ولی در بازی تکراری هم، داور میدان جنجالی شد. داور بازی تکراری، رنه مرست از سوئیس بود و توسط اتحادیه فوتبال سوئیس محروم شد. آنچه در کتاب رکوردها باقی ماند این است که ایتالیا در این تورنمنت برای اولین بار قهرمان جام جهانی شد. آنها در این جام نابغه ای به نام جوزپه مه آتزا را در ترکیب داشتند.
در جام جهانی 1938، ایتالیا در یک چهارم نهایی به مصاف فرانسه میزبان رفت. باز هم این لوئیس بائرت بود که به ایتالیا کمک کرد به مرحله بعد صعود کند. پوتزو همچنان سرمربی تیم بود. در نیمه نهایی حریف آنها برزیل بود. بازی های روانی پوتزو در این مرحله جواب داد و آنها 2-1 به پیروزی رسیدند. لاجوردی پوشان در فینال، 4-2 مجارستان را مغلوب کردند و جام قهرمانی را در آغوش کشیدند. متاسفانه آنها فرصت زیادی برای جشن گرفتن نداشتند چون آتش جنگ برافروخته شده بود.
با پایان جنگ جهانی دوم، ایتالیا به یک کشور دموکراتیک تبدیل شد. کشور آماده شروع یک دوران تازه بود و امید در دل همه ریشه دوانده بود. اما فاجعه بزرگ در راه بود: در می 1949 هواپیمای حامل بازیکنان تورینو در نزدیکی تورین سقوط کرد و تمام مسافرانش جام باختند. 18بازیکن تورینو در این سانحه دلخراش جان خود را از دست دادند. در آن زمان، ده بازیکن از 11بازیکن اصلی تیم ملی ایتالیا از باشگاه تورینو می‌آمدند و این سانحه هوایی، ضایعه بزرگی برای تیم ملی ایتالیا به شمار می‌آمد. تیم ملی ایتالیا با کشتی به برزیل سفر کرد تا در جام جهانی 1950 شرکت کند. آنها با سوئد، پاراگوئه و هند همگروه بودند. هزینه های شرکت در جام جهانی برای هندی‌ها سنگین بود و آنها از حضور در تورنمنت انصراف دادند. خستگی ناشی از سفر با کشتی و پیامدهای حادثه هوایی برای تورینو، باعث شد ایتالیا در این جام نمایش ضعیفی داشته باشد و خیلی زود به خانه برگردد.
ایتالیا در سال های بعد هم دچار رکود شد. آنها نتوانستند در جام جهانی 1954 و 1962 به مرحله حذفی صعود کنند. در جام جهانی 1958 هم آتزوری غایب بود. یکی از ماندگارترین بازی های جام جهانی 1962، جنگ سانتیاگو است. ایتالیا و شیلی میزبان در این بازی برابر هم قرار گرفتند. داور بازی، کن آستون، در دقیقه 12، یک بازیکن ایتالیا را از زمین اخراج کرد. فرینو از زمین بازی بیرون نرفت و مامورین پلیس مجبور شدند وارد میدان شوند. بعد از خروج این بازیکن، تصمیمات داور بازی تا حدی به نفع تیم میزبان بود. او تحت تاثیر 60هزار تماشاگری قرار گرفته بود که یک صدا تیم ملی کشورشان را تشویق می‌کردند. بازی خشن شده بود و ایتالیا با 9 بازیکن به نبرد ادامه می‌داد. سانچز، بازیکن خشن تیم شیلی با یک خطای شدید، بینی ماسکیو، بازیکن ایتالیا را شکست. جالب اینجاست که داور بازی علی رغم دیدن این صحنه، از کارت قرمزش استفاده نکرد. مامورین پلیس سه بار در این بازی وارد میدان شدند تا نظم حاکم شود.
در فوتبال باشگاهی، وضعیت باشگاه های ایتالیا روز به روز بهتر میشد. آنها تیم های قدرتمندی چون میلان و اینتر داشتند که بر اروپا حکمرانی می‌کردند. اما در فوتبال ملی، آتزوری کم فروغ تر از همیشه بود. در جام جهانی 1966 انگلیس، ایتالیا با کره شمالی همگروه بود و در یک بازی عجیب، 1-0 مغلوب این تیم آسیایی شد. پاک دو ایک در این بازی گلزنی کرد و احتمالا در کشورش تبدیل به قهرمان ملی شد! ایتالیا باز هم در مرحله گروهی از دور رقابت‌ها خارج شد.
ایتالیا در یورو 1960 و 1964 هم نمایش ضعیفی داشت. آنها میزبان یورو 1968 بودند. آتزوری این بار قدرتمندتر از قبل بازی کرد و تا مرحله نیمه نهایی هم پیش رفت. در این بازی آنها با شوروی روبرو شدند. شوروی، لو یاشین را در دروازه داشت و از یک خط دفاعی پولادین برخوردار بود. تنها 5 دقیقه از بازی سپری شده بود که جانی ریورا به شدت مصدوم شد و نتوانست به بازی ادامه بدهد. در آن زمان هنوز قانون تعویض بازیکن وجود نداشت و ایتالیا مجبور شد با 10بازیکن به بازی ادامه بدهد. بازی با نتیجه 0-0 به وقت اضافی رفت. هیچ تیمی نتوانست دروازه حریف را باز کند و هنوز ضربات پنالتی برای مشخص کردن پیروز میدان، به بازی فوتبال اضافه نشده بود. خوب پس چطور تیم برنده مشخص شد؟
دو کاپیتان به همراه داور به رختکن رفتند. برنده بازی هم با پرتاب سکه مشخص شد! این آخرین باری بود که برنده یک بازی فوتبال در تورنمنتی بزرگ، با پرتاب سکه مشخص شد. از جام جهانی 1970، فیفا قانون تعویض بازیکنان و ضربات پنالتی در پایان بازی را به قوانین بازی اضافه کرد. تیم ملی ایتالیا به فینال یورو 1968 رفت. بازی دو تیم ایتالیا و یوگسلاوی در فینال به تساوی 1-1 ختم شد و دو روز بعد، در بازی تکراری، ایتالیا توانست پیروز شده جام قهرمانی را بالای سر ببرد.
اما داستان به همین جا ختم نشد. یکی از مدیران ارشد فدراسیون فوتبال ایتالیا به نام ایتالو آلودی متهم شد با داور بازی فینال تبانی کرده است. هر دینست از سوئیس این بازی را قضاوت کرد. تصاویر بازی نشان می‌داد فرینی روی بازیکن حریف خطا کرده و باید کارت قرمز دریافت می‌کرد. اما داور بازی از این صحنه گذشت و ایتالیا فرصت پیدا کرد گل تساوی را به ثمر برساند. در بازی تکراری هم آنها برنده شدند.
در جام جهانی 1970 مکزیک، برزیلی‌ها با فوتبال جادویی‌شان به قهرمانی رسیدند. بازی ایتالیا برابر برزیل، یکی از دیدارهای خاطره انگیز این جام محسوب می‌شود. لاجوردی پوشان در این بازی 4-1 مغلوب شدند. آنها تیم جوان و بااستعدادی در اختیار داشتند و بدشانس بودند که در بدترین زمان ممکن برابر برزیل قرار گرفتند.
ایتالیا نتوانست به یورو 1972 صعود کند. در جام جهانی 1974 آلمان، ایتالیا از گروهش صعود کرد ولی در همان اولین بازی حذفی، مغلوب شد. این بار آخرین بازی آتزوری در مرحله گروهی جنجالی شد. آنها در این بازی مغلوب لهستان شده بودند. چند بازیکن لهستانی مدعی شدند ایتالیایی‌ها به آنها پیشنهاد رشوه داده بودند تا در این بازی شکست بخورند. گفته میشد باز هم ردپای سینیور آلودی در این میان دیده شده است.
لاجوردی پوشان در صعود به یورو 1976 هم ناموفق بودند. در جام جهانی 1978 آرژانتین، ایتالیا با نسلی جوان و مستعد از بازیکنان وارد تورنمنت شد. ستاره آنها، پائولو روسی نام داشت. آتزوری، فرانسه، مجارستان و آرژانتین میزبان را شکست داد. اما شکست 2-1 برابر هلند، مانع از حضور این تیم در فینال رقابت‌ها شد. آنها در دیدار رده بندی هم 2-1 مغلوب برزیل شدند و در رتبه چهارم جام ایستادند. اما عملکرد خوب تیم در این جام نشان داد که ایتالیا دوباره روندی رو به رشد را آغاز کرده است.
باز هم یک رسوایی دیگر، فوتبال ایتالیا را دربرگرفت. این حادثه را در تاریخ فوتبال با نام توتونرو به یاد می‌آورند. دولت ایتالیا، به مبارزه با فساد در فوتبال این کشور پرداخت و پرونده ای سنگین از تبانی و شرط بندی های غیرقانونی تهیه شد. این پرونده، تیم های زیادی از سری آ و سری بی ایتالیا را شامل میشد. فدراسیون فوتبال ایتالیا، تیم های میلان و لاتزیو را به سری بی فرستاد و پنج تیم دیگر هم فصل جدید را با امتیازات منفی شروع کردند. چندین مربی و بازیکن هم در این پرونده محکوم شدند و از حضور در دنیای فوتبال محروم شدند. یکی از معروف‌ترین آنها، انریکو آلبرتوزی بود که از سال 1966 تا جام جهانی 1970، دروازه بان تیم ملی ایتالیا بود. او 4سال محروم شد. پائولو روسی که در آن زمان پردرآمدترین بازیکن فوتبال دنیا بود هم دو سال محروم شد.
